سرویس حاشیه نگاری _ محمدرضا کردلو: برای آنهایی که در این شلوغی می خواهند مخاطب حرفهای حاتمی کیا را عوض کنند: این انگشت ها فقط به رشیدپور اشاره نمی کنند به تلویزیون سراسر تناقض و فریبکاری اشاره می کنند که در عین ادعای وابستگی به نظام تریبون آدم های ضعیف می شود.
آدمهایی که برای نشان دادن خودشان و شهوت آنتن داشتن، همه آن ناچیز آبرو و حیثیت مانده برای صداوسیما را هم از بین می برند.
داماد رییس شبکه دلش خواسته، یا اصلا مامور شده که حتما هفت را روی آنتن ببرد. با کدام مجری؟ مجری برنامه صبحگاهی که همه تجربه سینمایی اش بازی های کوتاه چند دقیقه ای در دوسه فیلم سینمایی است. نتیجه اش می شود این که نمی فهمد روی آنتن زنده نباید داستان فیلم را توضیح داد. نتیجه ش می شود این که سوگلی های دولتی را که او مجری برنامه های انتخاباتی اش است بیشتر تحویل خواهد گرفت، نتیجه اش می شود روی آنتن رفتن برنامه ای کاملا خاله زنکی که هیچ ربطی به سینما ندارد.
اجرای ریاکارانه ای که وقتی محمدحسین مهدویان روی انتن حرفهایی را به #فردوسی می بندد، با "بله، بله"، آنها را تایید می کند اما وقتی می بیند هواپس است خود اولین مدعی و حافظ شاهنامه می شود.
تلویزیون اسیر شومن هاست، شومن هایی که با رانت آقازاده و داماد و غیره و ذلک هرکاری می خواهند می کنند.6 سال است می گویند چرا ما درباره استراتژیک ترین مساله کشور که "حضور در سوریه" باشد، فیلم نداریم؟ سازمانی حکومتی که وظیفه اش همین کارهاست( نه خواهر امیر قطر و نه اختلاسگر صندوق فرهنگیان) دست به کار می شود و صاحب سبک ترین کارگردان ایران، «بهوقتشام» را می سازد.
از، حاج قاسم سلیمانی تا محمد جواد ظریف تحسینش می کنند، آنوقت _به جای تشکر_ صداو سیمای جمهوری اسلامی که شش سال است کمترین توان اقناعی را در ماجرای سوریه نداشته، از زبان یکی از این شومن ها می گوید حاتمی کیا کمدی ساخته است. اف بر این همه بی شعوری. جای حاتمی کیا نیستید که می گویید اگر لحنش فلان بود چنین و چنان ... جای حاتمی کیا نیستید...