به گزارش حلقه وصل، رحلت مرموز آیتالله سید مصطفی خمینی در آبان 1356 را میتوان نقطه عطفی در نهضت اسلامی مردم ایران دانست. مجالس یادبود در سراسر کشور برگزار شد و در آن مراسم، تظاهرات گسترده علیه رژیم به پا شد. از این رو رژیم، تصمیم گرفت با توهین به ساحت امام خمینی(ره)، چهره ایشان را به عنوان رهبری نهضت مخدوش کند. در اواسط دیماه 1356، پیک دربار، نامه ممهور به مهر دربار را به داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی داد. او نیز نامه را به روزنامه اطلاعات جهت انتشار سپرد.
مسعودی، صاحب امتیاز روزنامه، مفاد مقاله را باعث واکنش علما و روحانیون و برای آینده روزنامه خطرناک میدانست، اما در تماس با وزیر اطلاعات و نخست وزیر آموزگار، دریافت که برخی از مفاد تند و تحریک آمیز آن به خواست شاه در مقاله آمده است. در این مقاله که با امضای مستعار «احمد رشیدی مطلق» در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید، به طور صریح بیحجابی فضلیت و حجاب، کهنهپرستی و ارتجاع معرفی و به ساحت مقدس امام خمینی، اهانت و قیام 15 خرداد 1342، توطئه استعمار سرخ و سیاه معرفی شده بود.
با انتشار این مطالب اهانتآمیز، اولین واکنشها در شهر قم آغاز شد. مدرسین حوزه علمیه قم دروس حوزه را در روز 18 دی تعطیل اعلام کردند و در این روز، طلاب با تشکیل اجتماع بزرگی تظاهرات خود را به سوی منازل مراجع آغاز کردند و تعدادی از علما و مراجع قم در سخنرانیهای خود، به حمایت از امام و محکومیت اهانت به ساحت ایشان پرداختند. در نهایت در این روز عدهای از طلاب و مردم قم در پی شلیک نیروهای رژیم شاهنشاهی به شهادت رسیدند.
«آتش خاکستر» روایات کوتاه تصویری از جزئیات قیام مردم قم در 19دی ماه 56 را به نمایش گذاشته است.