به گزارش حلقه وصل، ابراهیم حسنبیگی نویسنده و عضو هیات علمی جایزه ادبی جلال آلاحمد عنوان کرد: جایزه ادبی در ایران به طور کل به عنوان ریل و مسیر ایفای نقش کند اما در وضعیتی که جوایز ادبی هیچ کمکی به افزایش کتابخوانی نمیکنند دیگر دلیلی هم برای برگزاری آنها وجود ندارد.
وی افزود: ما پس از انقلاب جوایز ادبی دولتی بسیاری ساختهایم و بسیار هم شنیدهایم که این جوایز هیچ کمکی به کتابخوانی و اقتصاد نشر نداشته و به دنبالش هم زمزمه جوایز خصوصی بلند شد، به نظر من اگر در ایران تنها و تنها بخش خصوصی جوایز ادبی میداد هم باز اتفاقی رخ نمیداد کما اینکه در این سالها زوال جوایز ادبی خصوصی را هم دیدهایم. مساله را باید در جای دیگری جستجو کرد و آن فرهنگ است.
حسنبیگی ادامه داد: در کشور ما در دورهای جایزهای مثل جلال با رقم ۱۱۰ سکه پرداخت میشد اما این جایزه هم نویسنده را خوشحال نمیکرد، میپرسید چرا؟ میگویم برای اینکه هیچ اتفاقی به دنبال این جایزه دادن و گرفتن برای کتاب و نویسنده رخ نمیدهد و او هم به این مساله واقف است. حتی اهالی کتابخوان هم قائل به این نیستند که به خاطر جایزهای بروند و اثری را بخوانند.
این نویسنده افزود: به نظرم باید برای رفع این مساله به فکر فرهنگ عمومی بود و برای اصلاحش فکری کرد، فرهنگ عمومی است که مطالعه را شکل میدهد. اگر مجری یک جایزه ادبی و خود جایزه میتوانست فرهنگ عمومی را نسبت به کتاب تغییر دهد آن وقت میشد به این فکر کرد که یک جایزه ادبی منشاء تغییر شده است، ولی در حال حاضر این چنین چیزی رخ نداده است.
وی در پایان گفت: وقتی نویسنده در جامعه، در جایگاه رفیعی نیست و احترامی ندارد، چرا برای جامعه باید حاصل کار او مهم باشد. از همین مساله میشود فهمید که چرا جوایز ادبی منجر به اتفاقی در فضای کتابخوانی ایران نمیشوند.