
سرویس حاشیه نگاری- احسان سالمی: معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست یکی از چهرههای دولت یازدهم است که به شدت به فعالیتهای تبلیغی علاقمند است.
او در مدت زمان حضور خود در این سمت بیشتر از آن که به فکر انجام وظایف قانونی و مشخص شدهاش در زمینه حفاظت از محیط زیست باشد، در فکر حضور در رسانهها و گرفتن ژست مدیر موفق بوده است.
ابتکار که فارغ التحصیل رشته ایمونولژی سلولی و مولکولیست، گویا شیفته رشته فیلمسازی و بازیگری بوده است! او از همان آغاز کارش در سازمان محیط زیست تبدیل به یکی از پای ثابتهای دولت در برنامههای تلویزیونی و حتی اخیراً در برنامههای سینمایی شده است. از حضور در برنامههایی سیاسی همچون «شناسنامه» و «دیروز، امروز، فردا» گرفته تا برنامههای «اصل 50» شبکه یک و حتی برنامه «خندوانه» شبکه نسیم!
خانم دکتر، در زمینه سینما نیز فعال بودهاند و در حالی که مردم خوزستان درگیر دست و پنجه نرم کردن با گرد و غبار بیسابقه و وحشتناک اهواز بودند و در عین اینکه مقام معظم رهبری به طور مستقیم دستور رسیدگی به این موضوع را به دولت و مسئولین سازمان محیط زیست داده بودند، با حضور در موزه سینما در کنار سینماگران عکس یادگاری گرفت و درخت کاشت و از ضرورت توجه به محیط زیست گفت.
بعد از آن هم به سراغ «طعم شیرین خیال» رفت و از تاثیرگذارتری جلوههای هنر برای بهبود و تغییر نگرش مردم نسبت به طبیعت گفت و بازهم با ژستهای مدیر مردمی و دغدغهمندِ هنردوست درکنار سینماگران عکس یادگاری گرفت.
اما فیلم تبلیغاتی خانم دکتر به همینجا ختم نشده است و او دیروز در جدیدترین و آخرین حضور تبلیغاتی خود به سراغ پرونده سگکشی رفته است. موضوعی که با پخش فیلم کشتن یک سگ به شکلی فجیع در شبکههای اجتماعی، تبدیل به یک جریان شد و بسیاری از هنرمندان نسبت به آن موضعگیری کردند و البته چهرهی همیشه رسانهای دولت یازدهم نیز برای اینکه حمایت خود را از همهی موضوعات مرتبط با محیط زیست نشان دهد، در جمع معترضان این ماجرا که در جلوی سازمان محیط زیست تجمع کرده بودند، حاضر شد و این حرکت را محکوم کرد.
بدون شک محکوم کردن این گونه حرکتها، عملی مثبت و قابل تقدیر است ولی سوال ما از خانم ابتکار به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست این است که اگر کشته شدن یک سگ در این جامعه نیاز به این همه موضع گیری و بیانیه خوانی دارد، آیا زندگی چند میلیون نفر مردم اهوازی که سالهاست با معضل گرد و غبار درگیر هستند، اهمیتی نداشت؟!
آیا مردم تهران که هرروز با معضل دود و آلودگیهای هوای ناشی از بنزینهای آلوده وارداتی روز خود را شب میکنند، ارزش یک موضع گیری و محکوم کردن ندارند؟!