به گزارش حلقه وصل، وقتی که از چشم انداز جهانی در سینمای امروز صحبت می کنیم، سینما بیشت محدود به فرش قرمز جشنواره‌های اروپایی و اسکار می‌شود و احتمالا تنها خواسته قلبی سینماگران این است که تصویرشان روی مجله فرانسوی کایه‌دو یا آمریکایی ورایتی چاپ شود. اما در زمانه نه‌چندان دوری و در سایه سکوت رسانه‌ها و جشنواره‌های سینمایی دنیا، یک سریال ایرانی در ۹۰ کشور جهان به نمایش در آمد و به یکی از پربیننده‌ترین آثار تصویری ایران تبدیل شد.
در سکوت خبری رسانه‌های سینمایی کشور، پنجمین سالگرد درگذشت فرج الله سلحشور، کارگردان خوش‌نام و نستوه کشورمان سپری شد. کسی که خدمت زیادی به جهانی شدن سینمای ایران کرد و با یوسف پیامبر، آمار شگرفی در جذب مخاطب جهانی بجا گذاشت. کسی که ثابت کرد، داستان‌های قرآن تا چه اندازه کشش دارند و تا چه حد می‌توانند در ترویج معارف دینی کارآمد باشند. دامنه علاقه به سریال یوسف تا اندازه‌ای بود که حتی در کشورهای آفریقایی، بعضی از مخاطبین این سریال به زبان فارسی علاقه‌مند شدند و به سراغ آموزش این زبان رفتند.
طبق آخرین آماری که از مخاطبین این سریال در سال ۹۷ اعلام شد، مردم ۹۰ کشور جهان سریال حضرت یوسف را تماشا کرده‌اند و مخاطبین این سریال از قلب اروپا یعنی کشور بوسنی و هرزگوین تا کشورهای غرب آفریقا یعنی نیجریه امتداد پیدا کرده و مردم عمده کشورهای مسلمان دنیا، از علاقه‌مندان این سریال قرآنی بوده‌اند. همچنین مردم هند و اندونزی، کشورهای دوم و چهارم دنیا از نظر جمعیت، از این اثر استقبال کردند.
هر چند آمار دقیقی از مخاطبین این سریال وجود ندارد اما می‌توان مدعی شد که مخاطبان این سریال میلیاردی بوده و توجه بخش قابل توجهی از مسلمان دنیا، با این سریال به هنر فیلمسازی ایران جلب شده است.
اما یوسف پیامبر تنها اثر جهانی فرج الله سلحشور نیست. مردان آنجلس نیز از مهم‌ترین سریال‌های ایرانی در دوران بعد از انقلاب به حساب می‌آید. سریالی که بعدا در جهان مسیحیت بازخوردهای قابل توجهی داشت.
محسن علی‌اکبری، تهیه‌کننده مردان آنجلس در رابطه با این سریال گفته بود: تا جایی که می‌دانم مردان آنجلس در کشورهای همسایه پخش شده است. حتی شنیده‌ام که می‌گویند در ترکیه در هر خانه‌ای که بروی یک سی‌دی از سریال مردان آنجلس هست.
مجموعه مردان آنجلس تا اندازه‌ای اهمیت داشت که در آن دوران، توسط رئیس دولت اصلاحات به پاپ ژان‌پل دوم هدیه داده شد.
فرج الله سلحشور فعالیت خود را از تئاتر شروع کرد و اولین کسی بود که تئاتر را به مسجد برد و اولین تئاتر مسجدی را برپا کرد. بدون شک وجه برتری فرج الله سلحشور در به کارگیری فرم نیست، حتی این ادعا که میزانسن آثار وی تئاتری است هم ادعای بی راهی نیست اما وجه قوت سینمای سلحشور، مضامین دینی و قرآنی آن است. مضامینی که امکان گفتگو با جهان را برای وی به وجود آورده و برکتی به آثار او داده که تا این اندازه مورد توجه قرار بگیرد.
متاسفانه فضای هنری و سینمایی کشور علاقه‌ای برای تجلیل درخور از جایگاه فرج الله سلحشور ندارد. این هنرمند متعهد کشورمان با اینکه بیشترین سهم در جذب مخاطب جهانی برای آثار ایرانی را داشته، همواره از سوی جریان روشنفکری مورد بی‌مهری قرار داشت و اکنون نیز پنجمین سالگرد فوت این هنرمند شایسته در سکوت رسانه‌های سینمایی سپری می‌شود.
یادش گرامی باد؛ با فاتحه‌ای روح بلند او را میهمان کنیم.
«مرد دیوانه»، در ورطه آزمونِ دو رویداد نه‌چندان دور
نماهنگ «خداقوت مادر» سیدعلی مومنی منتشر شد
مداحی محمود کریمی در یادواره ۵۴ شهید یک مسجد
انس با کتاب به سبک آیت‌الله خامنه‌ای
«روایت اول شخص از شخص اول» منتشر شد
رازهای بوکمال؛ وقتی حاج قاسم ورق جنگ را برگرداند
ساترا؛ ناظری وابسته یا تنظیم‌گری تمام عیار؟
محمود کریمی با فروش انگشتر اهدایی نصرالله به لبنان کمک می‌کند
برگزاری نشست یاوران مردمی جبهه مقاومت در بنیاد خاتم الاوصیاء(عج)
شروطی که آب رفت؛ ترامپ: ایران فقط سلاح اتمی نداشته باشد
ترامپ نبرد، هریس باخت 
در فاطمیه چگونه روضه خانگی برپا کنیم؟
قانون حجاب و عفاف کجاست؟!
چرا محمد عفیف ترور شد؟ 
اهل قلم از سیدحسن نصرالله می‌نویسند
