سرویس پرونده: نامزدهای انتخابات هر کدام می توانند دو فیلم مستند تهیه و از شبکه های تلویزیونی پخش کنند و این مستندها می تواند تاثیر زیادی بر مخاطب بگذارد.
اولین فیلم مستند سیدابراهیم رئیسی، واقعا یک فیلم مستند حرفه ای است. فیلم، قصه دارد و می داند باید از کجا شروع کند و به کجا برسد.
دوربین فیلم مدام در حال حرکت است و در خیابان های تهران و مشهد و روستاها و حاشیه شهر می چرخد. گاهی همراه با نامزد در ماشین حرکت می کند و گاهی همراه با یک راوی که یک بار هم چهره اش را می بینیم. البته راوی در حال تعریف کردن برخی اتفاقات برای سرنشین خودرو است.
فیلم ساز با همین ترفندِ دوربین مدام در حال حرکت، به خوبی می تواند جوان بودن و پرجنب و جوش بودن و پرکار بودن نامزد را نشان دهد. کسی که لحظه ای در مکانی آرام و قرار ندارد و در صحنه حاضر است. حتی زمانی که می خواهد از برنامه هایش بگوید، سوار بر یک مینی بوس همراه با دو نفر دیگر (نیکزاد و نادر طالب زاده) برای آنها صحبت می کند.
ریتم تند فیلم، استفاده از موسیقی های درست و به جا و استفاده از قاب بندی های بدیع و جذاب از جمله دیگر موفقیت های فیلمی است که اسمش را به درستی «کنسرت مردم» گذاشته است.
دو بخش از فیلم هم به ناچار و به خاطر سوالات و ابهام های زیادی که درباره رئیسی در رسانه های مجازی وجود دارد، در مستند استفاده شده است. اول نام فیلم و تاکید بر مساله لغو کنسرت در مشهد، آن هم توسط پدرخانم این نامزد است که گریبان او را هم گرفته و باید پاسخگوی چنین رفتاری باشد. پس باید به این سوال پاسخ بگوید و رئیسی در برابر دو کارگردان سینمای ایران –ابوالقاسم طالبی و نادر طالب زاده- با زیرکی «کنسرت» را به «کرسنت» پیوند می زند و این موضوع را بهانه ای برای کسانی می داند که می خواهند کنسرت واقعی مردم یعنی بیکاری و گرانی و تورم را فراموش کنند و آنها را سرگرم حاشیه ها کنند.
دومین بخش فیلم نیز نشان دادن تصاویر همسر رئیسی در فیلم بود که نشان دهد آنها خاندان علم و تحصیلات هستند و اتفاقا با پیشرفت و تحصیل زنان موافقند و برچسب های تلگرامی به آنها نمی چسبد.
فیلم اما با نشان دادن حجم زیادی از حاشیه نشینی و فقر و مشکلات مردم از یک سو و به تصویر کشیدن «مال»ها و فروشگاه های بزرگ و ساختمان های عظیم ثروتمندان از سوی دیگر بر شکاف طبقاتی و پولی و مالی در جامعه تاکید زیادی می کند و تلاش می کند از این حربه برای رای آوردن نامزدش استفاده کند.
مساله ای که بیشتر کارکرد و استفاده انتخاباتی دارد و تجربه نشان می دهد که بعد از انتخابات، این حرف ها دوباره به فراموشی سپرده می شوند و اثری از حساسیت و توجه بر اختلاف های طبقاتی واقعی در جامعه باقی نمی ماند.