تهران: نگویید که ما قابل نیستیم!

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: گاهی اوقات با خدا خلوت کنید، نگویید که ما قابل نیستیم. هرچه ناقابل‌تر باشیم خداوند بیشتر اهمیت می‌دهد. خدا کسی نیست که فقط خوب‌ها را انتخاب کند.

به گزارش حلقه وصل، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: گاهی اوقات با خدا خلوت کنید، نگویید که ما قابل نیستیم. هرچه ناقابل‌تر باشیم خداوند بیشتر اهمیت می‌دهد. خدا کسی نیست که فقط خوب‌ها را انتخاب کند. خوبان ائمه(ع) هستند که دائماً با خدا هستند. خدا می گوید برویم به آنهایی که از من دورند، سربزنیم. به شما گفته‌اند اگر یک جوانی خطاکار است، نماز نمی‌خواند، اگر نمی‌ترسی که تو هم مثل او شوی برو و با او انس بگیر. با او همنشین باش، چایف غذا، خوراک به او بده، با او رفیق باش. اوهم یک روز زنگ تو را خواهد گرفت، چون رنگ ایمان ثابت است. رنگ غیر ایمان است که اگر آفتاب بخورد، می‌پرد. رنگ‌های دنیا ثابت نیست.

چه کسی است که بتواند مثل خدا رنگ کند. نمی‌بینی خدا چشم و ابرو درست کرده است و همه عاشق چشم و ابرو هستند. در حالی که چیزی که الان در دست و بال ریخته است چشم و ابروست. هم زن‌ها آن را عیان کرده‌اند هم مردها. تازه آنچه دید دارد چیزی است زیرا این چشم و آن را هم خدا به انسان داده است. پنج حس در صورت است: سامعه، باصره، ذائقه، لامسه و بویایی. هر چیزی را که آن بالا پسندیده‌اند، این پنج حس هست. اگر درست کار کنند با دو حسّ دیگر که در جاهای دیگر بدن هستند و حسّ تنظیم کننده آنها، می‌شوند هشت حسّ که درهای بهشت را تشکیل می‌دهند. این هشت در بر روی همه بازند.

اگر این درها خوب و درست کار کنند، زیبایی‌ها را می‌بینند و به وجود آنها اعتراف می‌کنید. حواس، نرم‌ها را می گوید نرم است، خوشمزه را می‌گوید خوشمزه است، اشتباه نمی‌کند. ذائقه خراب نیست شامّه خراب نیست لامسه صدمه نخورده است یعنی در دنیا قلبتان عوضی نمی‌گیرد. البته اگر این حواس خوب کار نکردند همه آنها می‌شوند درهای جهنّم و صاحبش بهشت نمی‌رود. همینطور عقب حواس می‌دود، شکمش غذا می‌خواهد، نفس شهوات می‌خواهد. اما وقتی همان حواس گفتند اسلام را قبول کن ایمان بیاور نماز بخوان می‌فهمی که چیزهای خوب در این درهاست.

آیا دیده‌ای که مادرت چقدر خوب است، خواهرت چقدر خوب است؟ عمّه‌ات که بوی پدر می‌دهد. وقتی زیارت کربلا را می‌خوانید زمانی که نام از حضرت زینب(ع) و عمّه را می‌برند شما از مجرای خودتان آنها را درک می‌کنید. حضرت ابوالفضل(ع) روی زمین افتاده باشد و امام حسین(ع) بالای سر او بیاید، کسی که سقّای بچه‌هایش بوه است. این دائقه‌هاس که ظهور کرده است. آن وقت درک می‌کنی که حواسّ پنجگانه به همراه شهوت و غضب، اگر با تربیت خوبان خدا و به نشانه‌های اولیای خدا تربیت ضشوند و با آنها کارکنی و صبر کنی، همه خوب حکم می‌کنند. آخر آنها را هم خدا آفریده است. ذائقه‌ات قشنگ حکم می‌کند و غذای حلال را می‌شناسی. معاویه به کسی حلو داد او هم یک لقمه داد به دخترش. دختر تا آن را معاویه داده است تا محبّت علی(ع) را از دل ما بیرون کند. این مال زمان اول اسلام بود که افراد هنوز بکر بودند.

کتاب طوبای محبّت – ص 105
مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی

برچسب ها: حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب میرزا اسماعیل دولابی کتاب طوبی محبت جبهه فرهنگی انقلاب کتاب تربیت جوان بانوان روحانیون دانشجویان عادی تربیتی مدیریت فرهنگی تهران