تهران: درباره فیلم‌های جشنواره عمار همیشه نظرسنجی می‌کنیم/ مردم هزینه‌های اکران را تأمین می‌کنند

به گزارش حلقه وصل، نزدیک به هفت سال است که فیلم‌های جشنواره عمار به همت فعالان فرهنگی و اکران کنندگان مردمی در شهرها و روستاهای مختلف کشور به نمایش گذاشته می‌شوند.

احسان مرادی، یکی از اکران‌کنندگان مردمی جشنواره عمار در شهرستان چُرام استان کهگلویه و بویر احمد است که با وی گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

چطور با جشنواره عمار آشنا شدید؟

از حدود دو سال قبل که تبلیغات جشنواره عمار را در تلویزیون ‌دیدم و بعد از تماشای برخی آثار آن که اثرگذاری خوبی داشتند و می‌توانستند کار چند سخنرانی را در پنج دقیقه انجام دهند، تصمیم به اکران فیلم‌های عمار گرفتم. البته در ابتدا به دلیل مسائلی مثل دیر رسیدن فیلم‌‎ها و در دسترس نبودن رابط جشنواره، مشکلاتی داشتیم به همین خاطر با هزینه خودمان، هارد خریدیم و به دبیرخانه فرستادیم تا فیلم‌ها را به طور مستقیم بگیریم.

چه جاهایی بیشتر اکران داشتید؟

بیشتر اکران‌هایمان به صورت خانگی و دوستانه و همچنین در مساجد شهرستان بوده است. جو صمیمانه‌‌‌ای که در این اکران‌ها وجود دارد، به ایجاد فضای نقد و تبادل نظر بهتر درباره فیلم‌ها کمک می‌کند، البته در کنار اکران فیلم، معرفی و تبادل کتاب هم داریم.

علاوه بر مساجد و مدارس، حوزه‌ علمیه خواهران و چند شهرستان اطراف چرام هم هستند که علی‌رغم علاقه فعالان فرهنگی آنها، تاکنون اکرانی نداشته‌اند که قصد دارم در آنها هم فیلم‌های عمار را نمایش دهم.

تبلیغات شما چگونه بود؟

معمولا از تریبون نماز جمعه و مسجد، زمان و مکان اکران‌ها را اعلام می‌کردیم علاوه بر آن در فضای مجازی هم تبلیغ می‌کنیم.

هزینه‎ اکران‌ها را چطور تأمین می‌کردید؟

معمولا هزینه‌ها را خودمان به صورت شخصی تامین می‌کنیم، اما مردم هم برای کارهای فرهنگی کمک می‌کنند، به عنوان مثال، یک‌بار چک 200 هزار تومانی برای کارهای فرهنگی‌ به ما دادند، در چرام گروه جهادی– مردمی به نام میثاق با کارگروه‌های مختلف که یکی از آن‌ها مربوط به‌ اکران فیلم‌های عمار است، فعالیت می‌کند و اعضای آن از اقشار مختلف هستند که مردم وقتی بخاطر تأثیرگذاری مثبت این گروه، برای کمک به ادامه فعالیت‌ها انفاق فرهنگی می‌کنند.

برای تهیه امکانات اکران هم، ویدئو پرژکتور را از مسجد یا پایگاه بسیج امانت می‌گیریم بقیه امکانات هم مثل لپ‌تاپ و تلویزیون را خودمان تهیه می‌کردیم.

مشکلاتی هم در اکران‌هایتان داشتید؟

من به دلیل اینکه در طول سال حدود چهار- پنج ماه برای تدریس در بین عشایر حضور دارم معمولا دو- سه روز در هفته فرصت می‌کنم به شهر بیایم و در این چند روز، با وجود مشلغه‌های زیادم اکران‌ها را برگزار می‌کنم. البته در بین عشایر هم که در مناطق کوهستانی هستند با لپ‌تاپ خودم برای بچه‌ها اکران می‌کنم.

موضوع دیگر هم نبود سالن سینما در چُرام برای اکران فیلم است که باعث شده تا مکان ثابتی برای نمایش فیلم‌های عمار نداشته باشیم به همین دلیل پیشنهاد ایجاد یک فضای موقت در سالن اداره‌ آموزش و پرورش را دادیم اما تاکنون به نتیجه‌‌ای نرسیدیم.

خاطره‌ای از اکران‌هایتان دارید؟

زمانی که در یکی از مدارس دخترانه چرام فیلم‌ها را پخش می‌کردم، معلمان مدارس دیگری که حضور داشتند به من اعتراض کردند که چرا این فیلم‌ها را برای مدارس ما اکران نمی‌کنید، می‌گفتند این فیلم‌ها ظرفیت خوبی دارند. حتی به من زنگ می‌زدند و موضوع می‌دادند تا برایشان فیلم اکران کنم.

گاهی اوقات هم برای برخی موضوعات، فیلم برای اکران کم می‌آوریم که شاید دلیل آن، عمر کم جشنواره عمار باشد که هنوز نتوانسته به همه موضوعات ورود کند.

در اکران‌ها نظرسنجی هم می‌کنید؟

همیشه، بعد از اکران فیلم‌ها، نظرسنجی داریم که معمولاً به صورت شفاهی برگزار می‌کنیم. به طور مثال، در اکران فیلم «هنگامه» که نزدیک به 400 نفر حضور داشتند، در کنار رضایت مخاطبان از فیلم، افرادی هم بودند که می‌گفتند فیلم موضوع جذابی دارد اما می‌توانست به گونه‌ای باشد که مخاطب را بیشتر به چالش بکشد.

در برخی از اکران‌هایی که در مساجد داشتیم بعد از اتمام اکران فیلم، مسابقه هم برگزار می‌کردیم تا مخاطبان بخصوص کودکان و نوجوانان برداشتشان را از فیلم بگویند، جایزه برندگان را هم بر عهده امام جماعت مسجد می‌گذاشتیم.

کدام فیلم را بیشتر از بقیه اکران کردید؟

فیلم «لکه» که اولین بار در جمع خانواده‌ و بعد از آن هم چند نوبت دیگر در مسجد محل، این فیلم را اکران کردم.

به فیلم‌سازی هم فکر کردید؟

بله، ایده‌هایی داشتم که بخاطر نداشتن امکانات، تاکنون نتوانستم اجرایی کنم، در واقع جشنواره عمار آغازگر جریانی شد که ثابت کرد می‌توان با امکانات کم و توانایی‌های متوسط هم می‌شود اثری خوب و بامحتوا تولید کرد.

چه موضوعات و سوژه‌هایی برای ساخت فیلم پیشنهاد می‌کنید؟

شیوه صحیح امر به معروف و نهی از منکر، خمس و زکات، نمازخوانی، خداشناسی و... موضوعاتی هستند که با استفاده از داستان‌ها و ایده‌های کوتاه، می‌توان آثار خوبی تولید کرد، به عنوان مثال می‌توانیم از داستان‌های کتاب «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» و یا حتی بعضی از داستان‌های خارجی استفاده کرد.

پیشنهادی برای جشنواره عمار دارید؟

ما به این نتیجه رسیده‌ایم که برای بیان بهتر مسائل مختلف، می‌توان از زبان هنر که هم غیرمستقیم است و هم جذاب، استفاده کرد. اگر رسالت جشنواره عمار، مجهز کردن فعالان فرهنگی و انقلابی به سلاح هنر برای انتقال مفاهیم باشد، کمک بزرگی برای چنین افرادی می‌تواند باشد.

پیشنهاد دیگرم این است که جشنواره عمار روی قشر نوجوان بیشتر توجه داشته باشد، چراکه اصل شکل‌گیری و تأثیرپذیری شخصیت فرد، همین سنین است، بنابراین تولید محصولاتی متناسب با رده سنی نوجوان اهمیت زیادی دارد.

منبع:نسیم