تهران: دعوت سهیل کریمی از مردم برای پیوستن به کمپین همبستگی با مردم مظلوم نیجریه

به گزارش حلقه وصل، سهیل کریمى در اینستاگرام خود نوشت:

باز یه گوشه از دنیا هیاهویى شد و یه مشت از خدا بى خبر و بى بوته، قطار فشنگاشون رو روى زن و بچه و جوون و پیر خالى کردند و کشتند و ویران کردند و بردند و...

که البته این ور دنیا ماها فقط قرار بود امتحان بشیم. این که این چیزا رو به دعواهاى سیاسى گره مى زنیم و به انتقام گرفتن صرف از فلان جناح و باند حاکم مى پردازیم.

این که به عقده گشایى علیه اون هایى که اداى متمدن ها رو درمیاوردند و براى ثبت در دوربین هاى مداربسته ى سفارت فرانسه هم شده، رو سقاخونه ى اونا شمع روشن مى کردند، تا فرداى روزگار، به سنگ فرش شانزه لیزه قسم بخورند که از کشتار پاریس دردشون گرفته و به واسطه ى این درد شاید بتونند ویزاى شینگن بگیرند.

این که به جاى اقدام عقلانى کردن، با دهانى کف کرده و هیجانى در حد جنون، جلو سفارت خونه ى نیجریه پرچم شون رو به آتیش بکشیم و این عمل بى فکرانه مون، قوز بالا قوزى بشه واسه جماعت بى نواى اون ور آفریقا و دو روز بعد باز همه چى از یادمون بره.

این که تو رقابت باشیم براى زدن ستاد و یادواره و کمیته. و فقط تو رقابت باشیم، نه دنبال عمل یا تأثیر.

این که ردیف بودجه تعریف کنیم براى هر کُنش مون، و دریغ از قدمى ولو اندک.

این که پشیزى از بودجه هاى میلیاردى و تریلیاردى فرهنگى مون رو اصلاً تو این راه خرج نکنیم و...

از این امتحانا زیاد بوده و هست. از سال ٩١ که شیخ ابراهیم رو طى یک اتفاق ملاقات کردم و استدعاى اون پیرمرد که برم نیجریه براى ساخت مستند تا همین روز شهادت امام رضا در ٣٠ صفر دنبال حامى مالى بودم و البته امتحان شدن...

این بود که با اتفاق اخیر در زاریا ما هم دنبال ستاد افتادیم. منتها با یه مشت پا برهنه که تو کرایه ى بى آر تى و متروى بازگشت به خونه شون هم مونده بودند. یه مشت بى عار کف خیابون خوابى که براى قدم هاى بلند برداشته شون، از این ور اون ور هم تهدید مى شدند. ولى پاى کار اومدند و با عنایت خدا و مدد یه سرى از دوستان در نهادهاى انقلابى قدم هایى بلندتر از قد و قواره شون برداشتند. نه شمع روشن کردند، نه به دولت فحش دادند، نه پرچم آتیش زدند و نه هیچ چیز دیگه. فقط به گوش بلال ها و جون هاى اون ور آفریقا رسوندند که ما هم اَحد اَحد مى گیم و ما هم افتخار غلامى اهل بیت رو داریم. و ما هم با شما برادریم و درد شماها رو داریم. دروغ نمى گیم چون از زخم شما همون قدر سوزش مون گرفت که از درد بى گناهان فرانسوى. و سیاسى و جناحى نیستیم چون وارد بازى نعمتى حیدرى این ورى ها و اون ورى ها نشدیم.

حالا این بچه ها قراره یه کار جدید بکنند. کارى که تنها تسلاى خاطرى بشه واسه برادران مون در نیجریه. این بار هم به جاى شمع روشن کردن و بیانیه ى بى دردى دادن و محکوم شعارى کردن، از این پنج شنبه ١٠ دى تا پنج شنبه ٢٤ دى ماه ٩٤ که چهلم شهداى واقعه ى زاریاست، هر پنج شنبه، به یاد اون شهدا و در اعتراض به اسارت شیخ ابراهیم زکزکى، زعیم بزرگ نیجریه، در شهرهامون، هر جا مقبره ى شهید گم نامى هست، به غبار روبى قبور اون شهدا بپردازیم و عکسى به رسم همون اعتراض، در شبکه هاى اجتماعى از قبیل اینستاگرام تا فیس بوک و توئیتر و تله گرام و لاین و واتس اپ و در دیگر گروه هاى پیغام رسان، منتشر کنیم.

باشد که سهمى اندک از هم دردى با برادران مون و بى تفاوت نبودن در این غم عظما داشته باشیم و این بغض فرو خورده ى یک ماهه و هق هق هاى در خلوت مون رو عیان تر کنیم.

اخبار و عکس هاى حرکت هاتون رو مى تونید براى ما تو ستاد مردمى حمایت از شیعیان مظلوم نیجریه و به رایانامه ى زیر ارسال کنید:

nigeriashia@gmail.com

تا در کانال تلگرامى:

@NigeriaShia

هم منتشر بشه.

بذارید ماها رو هم محکوم کنند به شعارى و احساسى بودن. پاى احساس و غیرت ورزى که بیفته، در خیبر رو هم از جا خواهیم کند. چرا که بزرگ ترین و بُرنده ترین سلاح شیعه، همین شعار هیهات منا الذلة است...