به گزارش حلقه وصل، نشست «امام مهدی(عج)، سنتهای فراموششده و احکام تعطیل مانده الهی» از سلسله نشستهای فرهنگ مهدوی با سخنرانی آیتالله سید محمدمهدی میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی پنجشنبه گذشته(۲ آبان ماه) به همت مؤسسه فرهنگیهنری موعود عصر(عج) در تالار سوره سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد.
آیتالله میرباقری: امام عصر (عج) احیاکننده احکام الهی خواهند بود
آیتالله میرباقری در این نشست با تأکید بر اینکه امام عصر (عج) احیاکننده احکام الهی خواهند بود، بیان داشت: الوهیت حضرت حق از طریق ائمه در عالم ظهور کرده است. خداوند به ما اختیار تخلف از الوهیت حضرت حق داده است که در آیة الکرسی این نکته را میبینیم. اگر ولایت خدا را پذیرفتیم به مسیر محکمی چنگ زدهایم و اگر هم کفر ورزیدیم نتیجه آن را خواهیم دید.
وی افزود: احکام و سنن در عرض ولایت امام و الوهیت حضرت حق نیستند و در قرآن از آنها به عنوان حدود الله تعبیر میشود؛ یعنی مرزهای الوهیت حضرت حق و کسانی که با این احکام مبارزه میکنند و در کنار این حدود حد دیگری میگذارند «یُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ» هستند و این در واقع ادعای الوهیت است.
رئیس فرهنگستان علوم اسلامی با اشاره به اینکه شیطان تلاش میکند این مرزها را به هم بزند تا برای خود الوهیت درست کند و مردم او را بپرستند! ابراز داشت: در غرب امروز و در توحش منظم امروز میبینیم که با حدود الهی درگیرند به تعبیر قرآن «یَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ». باطن همه حدود الهی خود امام است. مثلاً عدل در عرض امام نیست که امام بیاید آن را برقرار کند بلکه عدل، خود امام است. اگر امام عالم را نورانی میکند، اینها شئون خود امام هستند و سرچشمه همه امور خیر است.
عادل کسی است که بر مدار امام حرکت میکند
وی با بیان اینکه انسان عادل، انسانی است که ولایت امام در او ظهور کرده است، ادامه داد: عادل کسی است که بر مدار امام حرکت میکند و تولی تام به امام دارد. تحقق سنن احکام و عدل از شئون فعل الهیاند و به وسیله حضرت حق محقق میشوند. امام مجرای فعل الهی است. فعل او فعل خداست. طاعت امام طاعت خداست و بیعت و زیارت با او بیعت و زیارت با خداوند است.
آیتالله میرباقری با اشاره به آیات «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ»، «إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ»؛ امام را یدالله، عین الله، اذن الله و اذن واعیه دانست و گفت: امام در قرآن این گونه معرفی شده است. آن یداللهی که کلمه عدل با آن محقق می شود خود امام است. امام مجرا و طریق تحقق اسماء حسنی الهی و فعل الهی و احیای سنن الهی در عالم است. اگر احکام تحقق ولایت امام هستند نتیجه این میشود که به اندازهای که ما ولایت امام را تحمل کنیم. در ما عدالت و احکام محقق میشود.
وی با هشدار به اینکه اگر ولایت حقه در پرده غیب رفت، تمام احکام و سنن هم در غیبت میروند، افزود: سه نوع غیبت داریم. یکی غیبت جسمی امام که درباره آن خیلی تحقیق نشده است. غیبت دوم غیبت ولایت امام است که اختصاص به حضرت بقیةالله هم ندارد. معنای سوم غیبت هم این است که حضرت «کَلِمَتِکَ التَّامَّةِ فِی أَرْضِکَ» هستند.
تحقق احکام به تحقق ولایت امام منوط است
این استاد حوزه علمیه یکی از معانی غیب در آیه «الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ» را وجود مقدس امام زمان (عج) بیان کرد و ابراز داشت: امام عصر (عج) یک آیه غیبی الهی هستند که حضرت هم منتظر تحقق این آیه الهی هستند. وقتی این آیه ظهور کند، تمام دین حضرت نبی اکرم (ص) در عالم ظاهر میشود. حقیقت ظهور هم ظهور جسمی امام است و هم کنار رفتن حجاب از حقیقت ولایت.
وی ادامه داد: انسان اسلام، انسان محب امام است که همه چیزش را برای امام میخواهد تا چنین چیزی محقق نشود روابط اجتماعی متناسب با آن هم محقق نخواهد شد. با این وجود حدود را نباید اصل بگیریم و امام را مجری احکام. حدود فرع بر امام هستند. آنچه از آن منع میشود ولایت ائمه نار است. وقتی ولایت باطل حاکم شد، تمام فروع را هم پیاده کنید این اسلام نیست.
آیتالله میرباقری با بیان اینکه تحقق احکام به تحقق ولایت امام منوط است، تحقق ولایت امام را منوط به ظهور حقیقت ولایت در عالم و ظهور این کلمه تامه دانست و گفت: این کلمه باید ظهور پیدا کند و در قوای انسانی جاری شود. این جزو غفلتهای مؤمنان است که برخی تصور میکنند امام زمان یک مدرنیته اخلاقی درست میکنند. این خطا است.
عاقبت کسی که زائران حسینی را اذیت میکرد
در ادامه اسماعیل شفیعی سروستانی مدیر مسئول موسسه موعود عصر خاطرنشان کرد: بیش از ۵۰۰ سال قبل در یکی از شهرهای عراق حاکمی زندگی میکرد که ناصبی بود و صاحب بچه نمیشد. نیت و نذر میکند و از خداوند بچهای طلب میکند تا به عنوان اذیتکننده و آزار رساننده به زائران اباعبدالله خدمت کند. پسر متولد می شود و نام او را جمالالدین میگذارند!
وی افزود: جمالالدین و دوستانش روزی برای آزار زائران کمین میکنند و از قضا همه را خواب فرا میگیرد. در عالم خواب میبیند که قیامت برپا شده و جمالالدین و تمام ناصبیها را دارند به جهنم میبرند. اما جمالالدین در آتش نمیسوزد. گفته میشود که چون گرد پای مرکب زائر اباعبدالله الحسین (ع) بر روی او نشسته آتش بر روی او اثر نمیکند.
مدیر مسئول موسسه موعود عصر بیان داشت: نه تربت اباعبدالله که ولایتساز است، بلکه حتی خاک پای مرکب زائر اباعبدالله الحسین (ع) انسان را دگرگون میکند، میسازد و تربیت میکند. جمالالدین خلیعی شاعر و مداح و ذاکر معروف اهل بیت میشود. اباعبدالله الحسین (ع) در میان همه انبیا و ائمه هدی، جمع همه ابلائاتی است که بر همه انبیا و اوصیای پیشین گذشت.
وی ادامه داد: از امام صادق (ع) پرسیدند که مگر شما همهتان کشتی نجات و هدایت نیستید؟ حضرت فرمودند: «کُلُنا سُفُن النّجاة و لکن سَفینة جَدّی الحُسین أوسَع و فی لُجج البحار أسرَع». همه ما سفینه نجات هستیم اما کشتی حسین (ع) وسیعتر و سریعتر است.
زائرحسینی تداوم بخش حکمت و راز قیام امام حسین (ع) است
شفیعی سروستانی با بیاین اینکه همه همت بنی امیه بر این بود که واقعه عاشورا در کربلا و در ظرف زمانی و مکانی اسیر بماند، اظهار داشت: اگر این هدف محقق میشد دین خدا بر روی زمین باقی نمیماند. هر کس کربلایی دارد. همه انبیا و اوصیا کربلایی داشتهاند. اباعبدالله الحسین (ع) نیز در کربلا، کرب و بلای خود را به تجربه نشست. همه ما نیز کربلایی داریم و آن را به تجربه خواهیم نشست تا سفیدرویی معلوم شود.
وی گفت: زائر اباعبدالله الحسین (ع) تداوم بخش حکمت و راز قیام اباعبدالله الحسین (ع) است. همه حرکت حضرت (ع) تا ظهر عاشورا یک طرف ماجراست و از بعدازظهر که با حرکت کاروان و اسارت و با اربعین آشنا میشویم یک طرف است. قیام اباعبدالله الحسین (ع) پشتیبان حرکت همه اوصیای بعد از خودشان است تا ظهور آخرین وصی رسول خدا (ص) یعنی مهدی فاطمه (عج). جد عالی مقام امام عصر(عج) یعنی اباعبدالله الحسین (ع) همه سنگینی بار واقعه شریف ظهور را پیشتر بر دوش گرفته است.
مدیر مسئول مؤسسه موعود عصر با تأکید بر اینکه واقعه عاشورا باعث دوام و بقای همه معانی شد، خاطرنشان کرد: امام عصر (عج) خونخواه و منتقم امام حسین (ع) است. با پرچم یا لثارات الحسین قیام آغاز میشود و در واقعه رجعت، شهیدان دشت کربلا بر میگردند. اولین رجعتکننده، اباعبدالله الحسین (ع) است.