به گزارش حلقه وصل، آیت‌الله سیّد محمّدمهدی میرباقری، رئیس فرهنگستان علوم اسلامی و عضو مجلس خبرگان در مراسم موکب هیأت میثاق با شهدا با بیان اینکه خدای متعال، فتح و پیروزی را برای نبی اکرم (ص) مقدر فرموده، گفت: کسانی که با ایشان همراه شوند در این فتح و غنائم، سهیم خواهند بود و کسانی که همراه نشوند از این فتح مرحوم خواهند شد.
وی با تاکید بر اینکه فتح نبی اکرم (ص)، فتح مادی و به معنای کشورگشایی نیست، تصریح کرد: در طول تاریخ، خیلی‌ها کشورگشایی کردند، امّا فتحی که همه افق‌های عالم را درنوردد و راه عبودیت بشر را باز کند، فقط درباره نبی اکرم رخ می‌دهد، گرچه فتح ایشان، فتوحات مادی هم دارد.
استاد درس خارج حوزه، سیّدالشهدا علیه‌السلام را فاتح مطلق دانست و با بیان اینکه هیچ شکستی درباره ایشان رخ نداده، تصریح کرد: بنده حتی با تعبیر شکست ظاهری هم موافق نیستم. حضرت سیّدالشهدا هم فتح ظاهری کرد هم باطنی.
میرباقری با طرح این سوال که سیدالشهدا (ع) به دنبال چه هدفی بود، گفت: اگر ما یک نقطه را پیدا کنیم که شیطان توانسته باشد بین حضرت و هدفش فاصله بیندازد، می‌توانیم بگوییم امام شکست خورده است، ولی شیطان و دشمن نتوانسته‌اند مانع از تحقق اهداف سیّدالشهدا شوند، پس این برای امام، پیروزی است.
عضو مجلس خبرگان با بیان اینکه حرکت عاشورا دارای ابعاد مختلفی است و بزرگان وقتی به عاشورا نگاه کرده‌اند، مجذوب جنبه‌ای خاص شده‌اند، گفت: برخی صرفاً به جنبه عرفانی و برخی دیگر به جنبه‌های سیاسی و سایر جنبه‌های عاشورا نگاه کرده‌اند.
میرباقری با بیان اینکه همه این زوایا در قیام حضرت وجود دارد، گفت: اگر نتوانیم با زاویه دید سیدالشهدا به موضوع نگاه کنیم، فتح آن را نخواهیم دید.
وی به ماجرای حضرت موسی (ع) و قوم بنی‌اسرائیل اشاره کرد و گفت: وقتی حضرت، مامور شد شبانه قومش را از مصر خارج کند، وقتی به پشت دریا رسیدند، سه نگاه وجود داشت. یک نگاه، نگاه فرعون بود که می‌گفت با جمع شدن اینها بهترین فرصت به‌دست آمده تا همه را به دریا بیندازیم و از شرّشان راحت شویم. نگاه دیگر، مربوط به برخی یاران حضرت موسی (ع) بود که می‌گفتند بیچاره شدیم و همراهی با شما خاصیتی نداشت.
وی با بیان اینکه نگاه سوم مربوط به حضرت موسی بود که می‌گفت: «ان معی ربی»؛ خدا به‌زودی دست ما را می‌گیرد، گفت: بعد همه دیدند که آب دریا خشک شد و آن‌ها رد شدند. اگر کسی این زاویه دید را نداشته باشد، متوجه فتح نخواهد شد.
رئیس فرهنگستان علوم اسلامی افزود: نبی اکرم دائما در حال فتح است، منتها زاویه دید ما باید درست باشد تا این فتح را ببینیم.
به اعتقاد میرباقری، وجود سختی و مشکلات به‌معنای شکست نیست، بلکه از لوازم فتح است.
استاد خارج حوزه، ادامه داد: سیدالشهدا با خدا عهد بندگی بسته بود که همه هستی خود را فدا کند. شیطان هم تصمیم گرفت که یک ترک اولی از سیدالشهدا رخ دهد، امّا آیا اتفاق افتاد؟!
میرباقری با بیان اینکه در گودی قتلگاه، شیطان شکست قطعی خورد، گفت: در گودی قتلگاه، وقتی خورشید، تابیدن گرفت، حضرت جبرئیل بین خورشید و امام‌حسین (ع) حائل شد، امّا امام مانع شد و گفت این چیست که بین من و حبیب، حائل شده است؟ بنابراین حضرت صد درصد پیروز است.
وی ادامه داد: کسی که سرمایه‌اش را در راه خدا می‌دهد، وقتی که بی‌پول می‌شود، شکست خورده نیست، بلکه پیروز است.
عضو مجلس خبرگان، یکی دیگر از اهداف سیدالشهدا (ع) را شفاعت نسبت به عبادالله دانست و گفت: شیطان قسم خورده تا بندگان را از راه حق خارج کند. سیدالشهدا (ع) به میدان آمده و می‌گوید من می‌خواهم همه به‌دردبخورها را نجات دهم. حالا وقتی به صحنه عالم نگاه می‌کنیم، سیدالشهدا (ع) شکست خورده یا پیروز شده است؟
میرباقری به برنامه شیطان برای گمراهی انسان از طریق ایجاد لهو، لعب، زینت، تفاخر و تکاثر اشاره کرد و گفت: شور و اشتیاقی که در اربعین ایجاد شده، برنامه شیطان را بر هم زده است.
وی افزود: سیدالشهدا (ع)، عاشورا را به‌پا کرد تا برنامه پنج مرحله‌ای شیطان را خنثی کند و برای این هدف، دو اهرم زیارت و عزاداری را فراروی ما قرار داده است.
این کارشناس مسائل دینی، اشک بر سیدالشهدا (ع) را مطهِّر انسان دانست و با بیان اینکه گریه‌ای که جمادات بر امام می‌کنند نیز باعث رشد آن‌ها می‌شود، گفت: شیطان جهنم را برپا کرد و سیدالشهدا (ع) می‌خواست آن را خاموش کند. حال، امام موفق شده یا شکست خورده است؟
میرباقری ادامه داد: در گودی قتلگاه، خدا برای سیّدالشهدا، فتح‌الفتوحی قرار داده که آثار آن تا قیامت جاری است؛ یکی از این آثار، همین اربعین است.
وی یکی دیگر از جلوه‌های حرکت سیّدالشهدا را، جمع کردن بساط ظلم و جور طواغیت و برپایی حکومت حق دانست و گفت: آیا حضرت در این هدف موفق نبوده؟! ماموریت سیّدالشهدا دو طرف داشت؛ یک طرف عاشورا و طرف دیگر، رجعت.
میرباقری با بیان اینکه دوران ظهور مابین عاشورا و رجعت قرار دارد، گفت: حضرت به دنبال فتح سال ۶۱ نبود. بلکه می‌خواست قلوب را فتح کند. حضرت نمی‌خواست امپراطوری درست کند. ایشان می‌خواست ولایت حضرت امیر (ع) را در عالم جاری کند که اتفاق افتاد و البته باید صبر کرد تا ظهور و رجعت و قیامت هم برسد تا آن را به‌طور کامل ببینیم.
