به گزارش حلقه وصل، امیر رضا واعظ آشتیانی درباره حاشیه‌های مدیریتی در استقلال گفت: مدیریت نیازمند دانش و هنر است که هم اکتسابی است و هم ذاتی. وقتی برخی مدیران نمی‌دانند در چه جایگاهی هستند و نمی‌دانند چه زمانی باید سکوت کنند و چه زمانی حرف بزنند، هر حرف یا عملی از آنها سر می‌زند. متاسفانه در برخی عرصه‌ها افراد در جایگاه خودشان نیستند. آنها یا به درستی انتخاب نمی‌شوند یا مدیران ارشد، به‌صورت آگاهانه افراد ناتوان را انتخاب می‌کنند. چنین مدیرانی طبیعی است که افرادی مشابه به خودشان را انتخاب کنند.
وی افزود: در ورزش و فوتبال شاهد غنای مدیریت نیستیم چون افراد آگاه در جایی که باید باشند، نیستند. به عنوان مثال شما می‌بینید که برخی افراد در باشگاه استقلال به صورت کوتاه‌مدت مسئولیت می‌گیرند و بعدها متوسل به سوژه‌هایی می‌شوند که تاسف‌آور است و قبح یکسری چیزها ریخته می‌شود. متاسفانه در باشگاهی که دولتی است و توسط افراد دولتی اداره می‌شود، این اتفاقات رخ می‌دهد و خیلی‌ها نیز بی‌تفاوت از کنار این موضوع عبور می‌کنند. در چنین باشگاه‌هایی کسی حق ندارد کسب تجربه کند یا برای آزمون و خطا به استقلال بیاید. این باشگاه جای افراد ناتوان نیست تا بخواهند برای توجیه کارهایشان رو به مسائل حاشیه‌ای بیاورند.
آشتیانی در پاسخ به این پرسش که «نظر شما در خصوص عملکرد فتحی در استقلال چیست؟» عنوان کرد: فتحی این‌کاره نیست ولی شاید خودش اعتقاد دیگری داشته باشد. فتحی دوست من است ولی یک بار به ایشان گفتم که بزرگترین اشتباهش حضور در استقلال بود؛ چون روحیات فتحی را می‌دانم و شرایط استقلال با روحیات وی جور در نمی‌آید. فتحی دوستم است ولی من در اظهارنظرهای کارشناسی رفاقت را در نظر نمی‌گیرم. شاید فتحی از من دلخور شود اما بعدها متوجه می‌شود که صحبت‌هایم احساسی نبوده است.
مدیرعامل پیشین استقلال با اشاره به شرایط استقلال در سال‌های گذشته و عملکرد مدیرانی که به این باشگاه آمدند گفت: آقای افتخاری مدعی بود که سی سال در ورزش بوده و دیگران چیزی نمی‌فهمند ولی دید که چه شرایطی پیش آمد. آقای افشارزاده هم می‌گفت که 40 سال در ورزش بوده، آقای فتح‌الله‌زاده هم مدعی است که استقلال برای او است ولی دیدید باشگاه چقدر بدهی به بار آورد. افکار عمومی می‌تواند در این زمینه قضاوت کند، واقعا چه اتفاقاتی رخ داد که استقلال به اینجا رسید؟
واعظ آشتیانی تأکید کرد: اگر تیم قهرمان شود ولی سودی به باشگاه نرسد چه فایده‌ای دارد؟ تا حالا دیده بودید تیمی قهرمان شود اما ورشکست شود؟ اسم این موفقیت نیست، باشگاه که چه عرض کنم، تیم فوتبالی که با 18 نفر اداره می‌شد چرا الان باید با 80 نفر اداره شود؟ این اسمش مدیریت نیست.
