مدعیان اصلاحات با فحاشی نمی‌توانند فرار کنند

به گزارش حلقه وصل، ماجرای شفافیت آرای نمایندگان از سال گذشته به‌صورت جدی کلید خورد و با همت کسانی از قبیل «حسینعلی حاجی دلیگانی» نماینده شاهین‌شهر و میمه و برخوار به جریان افتاد. روز رای گیری اما مشخص شد که این طرح مخالفان جدی دارد. مخالفانی به اندازه یک جناح سیاسی در کشور، اما در عین شگفتی این اعضای لیست امید بودند که با نطق‌ها و مصاحبه‌های خود در قامت مخالفان جدی شفافیت آرای نمایندگان ظاهر شدند. همان طیفی که پیش از این همیشه شعار شفافیت را سر داده و آن را در ویترین جناح خود قرار داده بود. با این وجود اما همین که شعار به یک قدمی ‌تصویب و اجرا رسید آنها دیگر چاره‌ای نداشتند جز اینکه به‌صورت علنی به مخالفت با آن بپردازند.

مخالفت علنی اما به هیچ روی ممکن نبود چرا که این‌گونه تمام آنچه در ذهن مردم از خویش ساخته بودند فرو می‌ریخت. لذا چاره جویی کردند و برای مخالفت خود بهانه‌هایی‌تراشیدند. بهانه‌هایی از قبیل اینکه می‌خواهند از شفافیت آرا برای ردصلاحیت‌ها استفاده کنند! یا بهانه‌هایی مضحک‌تر مانند چیزی که اخیرا یکی از اعضای هیئت‌رئیسه مجلس (بهروز نعمتی) مطرح کرد به این مضمون که می‌خواهند با شفافیت آرا بگیر و ببند راه بیندازند!

در همان ایام و پس از آن البته پاسخ به این ایرادهای بدون پایان داده شد. برای نمونه موافقان شفافیت آرا گفتند و نوشتند که نمایندگانی از لیست امید ازتریبون مجلس شورای اسلامی نطق‌هایی کرده‌اند که گویا مسابقه ساختارشکنی دارند با همدیگر. نطق‌هایی که قند توی دل رسانه‌های معاند ایران آب می‌کرد، رسانه‌هایی از قبیل شبکه بهایی من و تو و یا شبکه متعلق به کشوری که نسل‌کشی قریب به۱۰میلیون ایرانی تنها یک فقره از جنایاتش است (بی‌بی‌سی) و یا شبکه متعلق به کودتاچیان ۲۸مرداد و سرنگون کنندگان هواپیمای مسافربری ایرانی (صدای آمریکا). آنها نطق‌هایی کردند یا برخی شان در صفحات مجازی چیزهایی نوشتند که دشمنان نشان‌دار و شناخته‌شده ایران برای‌شان ایستادند و کف زدند. چرا همراه آن نطق‌ها و آن متن‌های مجازی واهمه ردصلاحیت نبود و با شفافیت رای نمایندگان هست؟  جایی‌که از آن سخن می‌گوییم مجلس شورای اسلامی است که ساختمان آن در بهارستان است و آنچه برای رای‌گیری به صحن آن می‌آید یا از ارکان مجلس و یا خود نمایندگان به‌صورت طرح مطرح شده و یا از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران آمده این یعنی آنجا که نمایندگان در آن هستند ساختمانی در شورای امنیت نیویورک نیست که با نفوذ قلدران جهان قطعنامه‌ای ضدایرانی برای رای‌گیری به صحنش آمده باشد که رای موافق یا مخالف نماینده‌ای به ضدیت یا حمایت از نظام تعبیر شود.

همچنین در مورد آنچه از قول کسانی مانند آن عضو هیئت‌رئیسه به‌عنوان «بگیر و ببند» عنوان شده دقیقاً توهین به شعور  مخاطبان است. چرا که پس از طرح این قبیل فرافکنی‌ها به ذهن مخاطب این سؤال می‌آید که مگر در صحن چه چیزی برای رأی‌گیری مطرح می‌شود که یک سر آن می‌تواند به زندان ختم شود؟ این قبیل فرافکنی‌ها یک سرش متهم کردن نظام است و سر دیگرش فریب دادن مردم و تحمیق آنها. چرا نمایندگانی تا این اندازه از شفافیت واهمه دارند؟ چه منافعی از آنها با شفافیت به خطر می‌افتد؟

خلاصه آنکه در بار دوم طرحی که توسط حجت‌الاسلام ذوالنوری، نماینده قم و عضو فراکسیون ولایی آماده شده بود و مبتنی بر شفافیت آرا و عملکرد نمایندگان بود نیز در این اواخر به صحن آمد و این بار نیز همان قصه پرغصه تکرار شد. بعد از آن هم که کم کم داشت همه چیز به سمتی می‌رفت که فراموش شود ناگهان در یکی از شب‌های محرم در دانشگاه امام صادق(ع) حجت‌الاسلام پناهیان انتقادات تندی را علیه مجلس مطرح کرد. او به‌عنوان یک شهروند از مجلس پرسید که چرا به شفافیت تن نمی‌دهد؟ و از جوانان خواست تا مطالبه‌ای را برای شفافیت آرا و عملکرد نمایندگان به‌صورت گسترده آغاز کنند تا به‌صورت یک پویش بزرگ مردمی ‌درآید.

و همین برای عصبانی شدن بیش از اصلاح‌طلبان کافی بود. آنها به تندترین شکل ممکن و با زشت‌ترین الفاظ به پناهیان تاختند که چرا می‌گویی مجلس باید شفاف شود و چرا این حق را به جوانان یادآوری می‌کنی که آن را پیگیری کنند؟ و سپس کار به بهانه‌های کودکانه هم کشید از فرط تهی دستی مخلفان شفافیت از استدلال و دلیل برای این ضدیتشان؛ مثلا گفتند که اول آن قوه و آن نهاد و آن موسسه شفاف شود بعد مجلس! یا مثلا گفتند چرا ۴سال پیش طلب شفافیت نکرد فلانی! خوب که دقت کنیم خواهیم دید که هر زمان که شفافیت مطرح شود این قبیل «ان قلت‌ها» می‌تواند مطرح شود.

پس از درشت و زشت گویی‌های نمایندگان طیف موسوم به اصلاح‌طلب علیه شفافیت و طرفداران شفافیت از این سو نمایندگان حامی شفافیت هم به میدان آمدند و به بیان نظرات خود پرداختند تا در ذهن مردم این‌گونه ننشیند که مجلس به‌صورت یک دست ضد شفافیت است.

«حسینعلی حاجی دلیگانی» عضو فراکسیون نمایندگان ولایی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره شفافیت آرای نمایندگان می‌گوید: شفافیت امری لازم و ضروری و یکی از مختصات اولیه مجلس بعدی باید باشد. در انتخابات مجلس آینده باید اولین شرط کاندیداها و اولین بیعتی که نامزدها می‌کنند بیان اعتقاد به شفافیت آرا و عمل به آن باشد ضمن اینکه تصویب این موضوع در مجلس فعلی و یا آینده نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تصریح کرد: با این نوع رفتاری که اکثریت نمایندگان مجلس در برخورد با ۲ طرح شفافیت که مشترکا از سوی بنده و آقای فتحی عضو کمیسیون قضایی و حقوقی ارائه شد، انجام دادند به‌نظر می‌رسد باید شفافیت آرا حتما تصویب و اجرایی شود چرا که یکی از طرح‌ها در حالی که ۱۶۰ امضا داشت اما عملاً فقط ۵۹ نماینده به آن رأی دادند و همچنین طرح دیگری که اخیراً مطرح شد بیش از ۱۸۰ امضا داشت ولی حدود ۷۰ نماینده به آن رأی دادند که این موضوع نشان داد شفافیت آرای نمایندگان بسیار لازم است.

حاجی دلیگانی خاطرنشان کرد: سخنان حجت‌الاسلام پناهیان در مورد لزوم شفافیت آرای نمایندگان کاملاً درست است و واقعاًً روحانیون، علما و مردم حق دارند که شفافیت آرا نمایندگان را مطالبه کنند. وقتی نماینده‌ای برای امضای طرحی نزد من بیاید و بنده آنرا امضا کنم ولی در نهایت به آن رای ندهم ناشی از نفاق و دورنگی است در حالی که شفافیت آرا می‌تواند نفاق و دورنگی را از بین ببرد.

«ابوالفضل ابوترابی» عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، با تأکید بر شفافیت آرای نمایندگان می‌گوید: این موضوع حق مردم است که بدانند نمایندگان‌شان چه تفکری دارند و چگونه و با چه کیفیتی رأی می‌دهند. مقام معظم رهبری در درس خارج از فقه شان فرمودند به جز مسائل امنیتی و نظامی همه چیز باید به رای‌گیری و آرای شفاف باشد. عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس تصریح می‌کند: کشورهای پیشرفته دنیا برای مبارزه با فساد کار بزرگ شفافیت حداکثری را اجرایی‌کردند.  باید با شفافیت حداکثری از جمله شفافیت آرای نمایندگان مجلس تلاش کنیم امضاهای طلایی را از نظام اداری‌مان حذف کنیم حتی اگر این امضاها قانونی باشد.

«محمدرضا رضایی» نماینده مردم جهرم با اعلام حمایت از بحث شفافیت آرای نمایندگان مجلس، می‌گوید: این حق مردم است که از جزئیات رای وکیل خودشان در خانه ملت مطلع شوند. ما چیز پنهانی در مجلس نداریم و اگر هم تصمیمی ‌اتخاذ شده و کاری صورت می‌گیرد برای مردم است.

وی همچنین یادآور می‌شود: همان طور که ما در موضوع FATF و موارد مشابه رای‌مان را به‌صورت شفاف به مردم اعلام کردیم زین پس نیز هر موضوع و رای‌گیری و انتخاباتی در مجلس اتفاق بیفتد و آن را به مردم شفاف و صریح اعلام می‌کنیم چرا که این موضوع باعث جلب اعتماد مردم خواهد شد.

وی در ادامه اعلام می‌کند: عده‌ای طرح شفافیت آرای نمایندگان مجلس را سیاسی خوانده‌اند اما در واقع باید گفت موضوع شفافیت اصلاً ربطی به مسائل سیاسی ندارد و به نفع منافع ملی کشور و در راستای شفاف کردن جزئیات موارد خانه ملت است.

«ژرژیک آبراهامیان» نماینده مسیحیان ارمنی جنوب ایران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به موضوع شفافیت آرای نمایندگان در صحن گفت: من با شفافیت آرای نمایندگان در صحن موافقم اما معتقدم این موضوع نیاز به تبیین دارد.

نماینده مسیحیان ارمنی جنوب ایران در مجلس اظهار داشت: ‌شفافیت مضر نیست اما زمانی که تصمیم گرفته شود که از این موضوع یک نتایج سیاسی استنتاج شود، به‌نظر من خلاف آزادی عمل نماینده است که گاهی مجبور می‌شود تحت فشارهای مضاعف که از خارج به وی تحمیل می‌شود برخلاف باور خود احتمالا اعمال رای کند.

«حجت‌الاسلام علیرضا سلیمی» نماینده محلات به نکته قابل تأملی‌ اشاره می‌کند: حق مردم در دانستن است که در کشور ما محدود شده و بسیار عجیب است که دو فوریتی بودن طرح شفافیت آرا بیش از ۱۷۴ نفر امضا داشت اما ۶۹ نفر به آن رأی دادند. در همین مورد مذکور باید آرای نمایندگان منتشر شود تا مردم بفهمند چه کسانی چنین طرحی را امضا کرده‌اند و سپس زیر امضاهایشان زده‌اند و اگر مردم این را بفهمند که یک نماینده چیزی را بیهوده و بدون اعتقاد امضا می‌کند دیگر به او رأی نمی‌دهند.

وی با بیان اینکه شفافیت آرای نمایندگان در زمان رای اعتماد به وزرا متفاوت است در ادامه می‌افزاید: نماینده مجلس هنگام رای اعتماد و برای اینکه وزیر فردا روزی بعد از گرفتن رای اعتماد از مجلس در حق نماینده اجحاف نکند می‌تواند به‌صورت استثنایی رای مخفی بدهد و به همین دلیل پیشنهاد شده که آرای نمایندگان به جز رای اعتمادها قابل انتشار باشد. اما آنهایی که قابل انتشار است و محرمانه نیست چرا باید به لیست محرمانه‌ها بیفزاییم.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس خاطرنشان می‌کند: دولت در قراردادهای نفتی، برجام، FAFT، خرید هواپیما و... محرمانه عمل کرد و گزارشی به مجلس ارائه نکرد. دولت بنا بود تا پایان مرداد گزارشی درباره اقدامات خود در ۵ ماه ابتدایی سال ۹۸ به مجلس ارائه دهد که استنکاف کرد ولی اگر مجلس هم بخواهد در شفافیت آرا مخفی‌کاری کند چه وضعیتی برای جامعه ایجاد خواهد شد؟