تا پیش از کودتا، آمریکا در چشم عامهی ایرانیان به قدرتی سلطهگر و متجاوز مشهور نبود. احزاب سیاسی ناسیونالیست که عضو جبههی ملی ایران بودند، آمریکا را «قدرت سومی» معرفی میکردند که تحکیم پیوند با او میتواند ایران را از نفوذ دو قدرت بزرگ سنتی یعنی بریتانیا و روسیه برهاند. این تداوم نگاهی بود که در میان بخشی از تجددگرایان مدعی اصلاحات، برخی بدنام و وابسته و برخی خوشنام و دارای حسننیت، هم به آمریکا و هم به فرانسه، وجود داشت.