به نظر میرسد فعالیت در سطح عمومی صرفا باید متمرکز بر جلب مشارکت و حضور حداکثری باشد و اگر اصرار بر روی معرفی مصداق داشته باشیم بافتههایمان پنبه خواهد شد. چرا که معرفی مصداق ورود به ساحت سلایق است و ورود به این عرصه و اصرار بر آن ممکن است به مخاطب القا کند که همه این تلاشها با هدف جناحی صورت گرفته است.
یکی از شاخصههای حکومتهای مستحکم این است که بزرگان و نخبگان آن بتوانند همه اجزای یک جامعه را در مقاطع مختلف به بازی گرفته و نقشآفرینی متناسبی را برای آنها در نظر بگیرند که به تعبیری به آن حکمرانی مشارکتی گفته میشود.