ابراهیم حاتمیکیا بعد از دوران پرتلاطم فیلمسازیاش در دهه80، دهه 90 را با «چ» آغاز کرد. اولین تجربه همکاری او با سازمان اوج به «بادیگارد» بازمیگردد. بعد از آن نیز «به وقت شام» پروژه بعدی همکاری ابراهیم حاتمیکیا با این سازمان بود. «بادیگارد» به عنوان اثری انتقادی از شخصیتهای دهه چهارم انقلاب سخن میگفت و تناقضهایی که فیلمساز بین آرمان خود و وضعیت موجود احساس میکرد؛ تناقضی که پیش از این در «آژانس شیشهای» هم به چشم میآمد.