آیت اللّه غفاری، این عالم مجاهد پس از سال ها تلاش، مجاهدت، استقامت و پایداری در برابر شکنجه و زندان، سرانجام دعایش مستجاب شد و در غروب ششم دی ماه 1353 در اوج مظلومیت، اما سرافراز، در محبس تنگ و تاریک و ظلمانی شاهی با دست و پای شکسته و دندان های خرد شده و محاسن زخمی و خونین به دیار جاودانی پیوست و روح بلندش پس از سیزده سال تحمل شکنجه به سمت آسمان پرواز کرد.