حماسه عاشورا نشان داد که در اوج مظلومیت هم میتوان پیروز بود. مورخان واقعی و راستگو آن را فتح و پیروزی ثبت خواهند کرد.
اظهارات عبدالحمید برای همراه نشان دادن خود با عواطف قوی ملت ایران نسبت به امام حسین علیه اسلام، در حالی است که وی کاری جز خوش خدمتی نسبت به یزیدیان زمان و دشمنان اسلام ناب محمدی (ص) نداشته است.
غلبه دشمن در جنگ روایتها آنجا شکل میگیرد که اهل خرد و علما و خواص سکوت کنند. اینجاست که در مارپیچ سکوت خواص، اوباش بپا میخیزند و تلقی قدرت و تسلط برای جبهه باطل میسازند.
حسین بن علی و اصحاب با بصیرت و وفادارش، ذرهای در انجام تکلیف الهی و تاریخی خود تردید نکردند و خداوند هم در تحقق وعدههایش مانند همیشه صادق بود، لذا بلافاصله پس از آن واقعه تلخ و بهتآور، آثار قیام حسین بن علی(ع) نمایان شد.
میزان آن است که ببینیم شیطان از فعالیت و عزاداری ما خوشحال میشود یا ناراحت؟ طاغوتها از فعالیت ما خوشحال میشوند یا ناراحت؟ شبکههای رسانهای نظام استکبار از برنامههای ما خوشحال میشوند یا ناراحت؟ پس عاشورا را میزان قرار دهیم.
در دستگاه حسینی جا برای همه هست، اما همه میدانند برای چه آمدهاند و چگونه باید بیایند. همه گناهکاران حق آمدن دارد، اما فضای حسینی را جای گناه نمیدانند.دستگاه حسینی، دستگاه تغییر است نه تکرار. جا برای همه هست، اگر حرمتش را نگه دارند.
این روزها، بار دیگر عاشوراست. عاشورایی که به درازای همه روزهاست اگرچه عاشورای آن روز، فقط یک نیمه روز بود. و بار دیگر کربلاست، کربلایی که به پهنای همه سرزمینهاست، هر چند کربلای آن روز، قطعه زمینی کمعرض و طول بود. بازهم حرامیان در برابر یاران امروزی حسین بن علی(ع) بهصف ایستادهاند اما، دیگر مانند آن روز غمزده، مولای مظلوم ما تنها نیست.
قرآن یک بیانیه آزادی و رهایی از قیودات شیطانی و جاهلی است. به تعبیر مقام معظم رهبری، غرب با قرآنسوزی از روی استیصال به یک امر خطرآفرین، توطئهآمیز و تلخ روی آورده و در برابر مسلمانان آرایش جنگی گرفته است.
این آرایش جنگی دشمن در مقابل اسلام، سوت آخر تقابل غرب با تمدن نوین اسلامی است که نتیجه تلخ شکست را به آنان تفهیم کرده است.
امروز پارههای جهان اسلام به هم نزدیکتر شدهاند. اخراج سفیر سوئد از عراق اتفاق سادهای نیست کما اینکه اخراج سفیر سوئد در همه کشورهای اسلامی به مطالبه عمومی شهروندان مسلمان آن تبدیل شده است. اخراج سوئد یعنی اخراج غرب، یعنی اخراج آمریکا، فرانسه، انگلیس و بقیه آنان، این یک علامت روشن از ایستادگی مسلمانان و عقبرفت غربیهاست.
امثال آقای صالحی به جای عذرخواهی درباره خسارتی که در آن سهیم بودهاند، همواره فشارهای آمریکا را به رخ میکشند بیآن که از ندانمکاریهای خود درس بیاموزند.
مطالعه و پژوهش در متون تاریخی و کهن ایران بیانگر این نکته است که حجاب و پوشش قدمت تاریخی در ایران باستان داشته است.
حضور در مراسم تشییع یا ختم شخصیت ها که معمولا با شرکت چهره های موجه همراه است، خاتمی را از خیانت هایی که در دولت خود و سپس فتنه های سیاسی متعدد مرتکب شده، تبرئه نمی کند.
در تحلیل ریشۀ واقعۀ عاشورا باید خاموشی و انفعالِ خواص اهل حقّ را علت اصلی شمرد و انگشت اتهام را به سوی آنها چرخانید؛ چراکه امام جامعه را تنها نهادند و در مسیر تحقق غایات قدسی، به حمایت گفتاری و عملی از او برنخواستند.
بازنمایی سنتهای عزاداری محلی و روستایی در حسینیه معلّی، یک اقدام طبیعی است که خلأ آن سالها حس میشد. این گیرایی بیدلیل اتفاق نیفتاده است. مردم با امامحسین(ع)، هویت خود را، در کوچکترین واحدهای سرزمینی و شهری شناختهاند و با این بازنمایی، هویتشان را صدا میزنند.
قیام عاشورا از نظر حقوق اساسی به عهدنامه صلح امام حسن(ع) با معاویه متّکی بود. این سند راه امام حسین(ع) را برای قیام هموار کرد. در این سند قانونی و عهدنامه صلح، آمده بود که حکومت از امام حسن(ع) به معاویه منتقل میشود و بعد از معاویه مجددا حکومت به امام حسن(ع) منتقل خواهد شد و اگر هم در این مدّت برای امام حسن (ع) حادثه ای اتفاق بیفتد، حکومت به امام حسین(ع) منتقل خواهد شد.
شاید محمد صادقی در نگاه اول فقط یک مصداق باشد، اما در بررسی تجارب 4 دهه ایران، مشخص میشود که امثال این فرد، نهایت و سمبل چهرههای مدعی براندازی ایران هستند و عاقبت او، عبرتی است برای مدعیان براندازی.
در جامعهای که حوزه و روحانیت «متولی دینداری مردم» تلقی میشوند اگر مسئله «تبلیغ» جدی گرفته نشود، «دینداری مردم تضعیف» میشود، بسط «معروف» در جامعه کم سرعت میشود، «دغدغههای دینی» کاهش مییابد.جامعه به نوعی «سطحینگری» مبتلا میشود و «معارف» منتشر نمیشود و همه اینها یعنی «انقلاب» در «اهداف انقلاب اسلامی».
پس از جنگ ترکیبیای دشمن، 2 جریان غربگرا و متحجّر، رفتار خود را متناسب با حس و خیال تمامشدگی نظام، تنظیم کرد و دیری نگذشت با آرام شدن اوضاع و شکست طراحیهای سخت دشمن، جریان غربگرا، برنامههای خود را با استفاده از ظرفیتهای رسانهای و تریبونی دنبال کرد، سؤال این است که محرم امسال چه راهبردی از سوی این جریان دنبال خواهد شد؟
در برخورد با بیحجابی، میان تردید و انفعال و یا واکنش هیجانزده مقطعی، حد اعتدالی وجود دارد و آن تیزبینی و تکاپوی مجاهدانه است. ملت ما، نه فقط گروهکهای نفاق و صدام و داعش، بلکه آمریکا و انگلیس و اسرائیل را به برکت موقعیتشناسی مدافعان خدومش به زانو درآورد و این بار هم به شرط تشخیص و اقدام درست، میتواند در «مصاف تمدنی سرنوشتساز» پیروز شود.