کنسرت حسین زمان موسیقی پاپ با مبنای علمی و ارکستر بزرگ

حلقه وصل: پنج‌شنبه شب پس از 17 سال کنسرتی در سالن برج میلاد به اجرا درآمد که کلام و مفهوم، محور اصلی این رویداد هنری را تشکیل می‌داد. «حسین زمان» یکی از اولین خوانندگان نسل اول پاپ بعد از انقلاب است که به دلایلی 17 سال از اجرای صحنه‌ای به‌دور بود و حالا در این شب با ترکیبی از آثار قدیمی و جدید خود شبی موسیقایی قابل قبولی را برای مخاطبین خود رقم زد.

این خواننده برآمده از نسل خوانندگان و جریانی است که بر مفهوم «موسیقی به ما هُوَ موسیقی» تاکید دارد و این را می‌شد ابتدا از ارکستر 30 نفره‌اش تشخیص داد. چراکه این روزها غالب اجراهای صحنه‌ای پاپ با آنسامبلی تقریبا یکسان شامل چند نوازنده گیتار آکوستیک، الکتریک گیتار، بِیسیس، نوازنده درامز و پرکاشن و در برخی موارد همراه با یک نوازنده سولیست ویلن روی صحنه می‌آیند. تازه بسیاری از خوانندگان پاپ امروزی که با یک لپ‌تاپ و چند نوازنده دکوری حتی زحمت خواندن لایو به خود نداده و اجرای خود را در کمال بی‌احترامی به مخاطبینی که مبالغ هنگفتی برای تهیه بلیت پرداخت کرده و ساعت‌ها در ترافیک معطل مانده و خود را به اجرایی رسانده‌اند که خواننده‌اش حتی حال خواندن نداشته و مبادرت به «پلی بک» می‌کنند.

اما کنسرت پنج‌شنبه شب «حسین زمان» از همان نسل برآمده از عشق به موسیقی و اصالت هنر و تلفیق به‌جای شعر و موسیقی بود و شبی خاطره‌انگیز و مطبوع برای مخاطبین رقم زد.

این خواننده که اولین اثر خود با عنوان «بغض» که از آثار نوستالژیک بود برای مخاطبین انتخاب کرد و به اجرا گذاشت. بسیاری در روزهای پیش از این کنسرت در رسانه‌ها و فضای مجازی در مورد توانایی این خواننده و مدت زمان طولانی دور بودن وی از صحنه نظر داده بودند و اینکه او نمی‌تواند به خوبی بخواند و حنجره‌اش توان اجرای دو سانس موسیقی را ندارد اما با اجرای اولین آهنگ خلاف این اثبات شد و شاهد اجرایی خوب از این خواننده با کسوت بودیم. از ادای درست واژگان و آکسان‌گذاری صحیح تا ویبره‌ها و غَلت و تحریرهای روان و رعایت فورته‌ پیانوها و نوآنس همه و همه برآمده از مکتبی موسیقایی علمی بود.

«حسین زمان» از نسل خوانندگان دهه هفتاد بود که در کنار چند خواننده دیگر انقلابی در موسیقی باکلام کشور رقم زدند و در آن روزها که موسیقی پاپ لس‌آنجلسی و به اصطلاح «اون وَرِ آبی» حکمفرما بود، تمام توجه‌ها را به گونه‌ای از موسیقی پاپ جلب کرد که این گونه جدید موسیقایی تمام سلیقه مخاطبین آن روزگار را اقناع می‌کرد و خوانندگان لس‌آنجلسی را به حاشیه کشاند. حالا خواننده‌ای که از آن دوران با وقفه‌ای حدود دو دهه‌ای برای مخاطب امروز روی صحنه می‌رود دست به ریسکی تمام و کمال زده است. همانطور که خود خواننده می‌گوید: «بسیاری از دوستانم به من توصیه کرده بودند که اقدام به برگزاری کنسرت نکنم چون دیگر کسی مرا به خاطر نخواهد آورد و شاید حنجره من بعد از این مدت طولانی توانایی اجرای دو نوبت کنسرت در یک شب را نداشته باشد اما من باور داشتم که در خاطر شما مانده‌ام و امشب آمده‌ام تا با اجرای گلچینی از قطعات قدیمی و تعدادی قطعات جدید با شما تجدید دیدار کنم و بگویم هنوز هم می‌توانم برای شما بخوانم.»

حسین زمان در ابتدای این کنسرت و پس از اجرای قطعه «بغض من» ضمن ابراز خوشحالی و تشکر از مخاطبانی که از شهرهایی چون مشهد، رشت، کرمان و دیگر شهرستان‌ها برای تماشای کنسرت آمده بودند، درباره حضور مجددش بر روی صحنه گفت: «چقدر نبودن روی این صحنه و ندیدن روی شما، سخت بود. آخرین باری که روی این صحنه بودم، اینقدر موهایم سفید نبود و این سفیدی مو حرف‌های بسیاری دارد که نمی‌توانم همه آن‌ها را اینجا بگویم.»

ارکستر بزرگ شامل سکشن سازهای زهی، بادی، کوبه‌ای و گیتار الکتریک، باس، درامز و سازهای پرکاسیو همه و همه نشان از اهمیت و هنر محوری این اجرا داشت چراکه این روزها اجرا با این تعداد نوازنده اصلا توجیه اقتصادی و مالی ندارد. مخاطب این کنسرت اما با یک ارکستر بزرگ با زهی‌های کامل و سازهای بادی بعلاوه سازهای آنسامبل موسیقی پاپ شاهد اجرایی ارکسترال تلفیقی بود که به نحو احسن از عهده کار برمی‌آمدند.

افسوس از جریان امروزه موسیقی پاپ که شدیدا جنبه تجاری پیدا کرده و بسیاری از تهیه‌کنندگان موسیقی کسانی هستند که کوچک‌ترین عِرقی به موسیقی نداشته تنها بوی پول و «تِرن‌آور» بالای مالی که موسیقی این روزها به خود دیده است آن‌ها را به این عرصه کشانده است. بویژه برخی تهیه‌کنندگانی که با زور تبلیغات و پول یک شبه خواننده‌هایی را برند کرده و با قراردادهایی یک طرفه آن ناخواننده‌ها را اجیر کرده و درآمدهای میلیاردی به چنگ می‌زنند. کار اینها از تمام جهات برای جامعه، جوانان و هنر موسیقی مضرّ است تنها سود این کار سود مادی یک شخص تاجر است ولاغیر. اما کنسرت‌هایی که محوریت با خود موسیقی و مخاطب است و مسائل مالی در رده‌های بعدی اولویت قرار دارند باید بسیار بیشتر مورد حمایت از سوی مخاطبین و مسولین قرار بگیرند.

حسین زمان اتفاقا زمانیکه نوبت به اجرای قطعه  «حس ناشناس» (فکر تو) رسید گفت: موسیقی ما، به ناحق خواننده محور شده، در صورتی که اگر نوازنده، ترانه‌سرا، تنظیم‌کننده، صدابردار و غیره نباشند کار ما خریداری نخواهد داشت.

کنسرت «حسین زمان» نشان داد که ذائقه مخاطب امروزی که به انواع موسیقی‌های سطحی و مخرّب آلوده شده را می‌توان با حمایت از اجراهای خوب که بر مبنای علمی و درست استوار هستند بهبود یابد. این امر طیف وسیعی از مسائل را دربر می‌گیرد. از یک سو جوانان و نوجوانانی که از خوراک‌های موسیقی‌های بسیار سخیف با کلام سطحی و نازل تغذیه می‌کنند و به شدت از جنبه رفتاری و فکر آسیب می‌بینند، از سوی دیگر موسیقی‌های علمی و درست بویژه موسیقی‌های پاپ علمی، موسیقی کلاسیک ایرانی و موسیقی نواحی هرچه بیشتر به حاشیه رانده می‌شود و هنرمندان این حوزه‌ها به شدت سرخورده می‌شوند از سوی دیگر بسیاری از هنرمند نماها و تهیه‌کنندگان سودجو با تخریب گوش و ذهن مخاطبین تنها به سودهای میلیاردی خود می‌اندیشند.

یکی دیگر از بخش‌های جذاب این کنسرت اجرای یک قطعه با پیانونوازی «محمدرضا چراغعلی» و نوانزدگی ترومپت «حسن فراهانی» و خوانندگی «حسین زمان» بود که حال و هوایی متفاوت و متنوع نسبت به دیگر اجراهای این شب داشت. قطعه اجرایی توسط این سه هنرمند «آخرین مرد عروج» نام داشت که با استقبال مخاطبین همراه شد.

در ادامه قطعات دوراهی، شونه زخمی، هبوط، بوی تنهایی، تو تنها ماندی، روشن‌تر از ستاره، مشق عشق، تو خود منی، یکی لیلی، یکی مجنون، برادر جان، گریه های بعد تو، ایران ... ایران ...، زندونی  اجرا شد که با همخوانی مخاطبان همراه بود.

کنسرت حسین زمان با همراهی ارکستر سی نفره به رهبری صابر جعفری و متشکل از نوازندگانی همچون بابک ریاحی‌پور (گیتار بیس)، حسین شریفی (ترمبون)، حسن فراهانی (ترومپت)، محمود عربانی (مایستر گروه زهی و نوازنده ویلن)، مینا جعفری (همخوان)، عباس معالجی (کلارینت)، علی رضوانی (تار و گیتار)، محمدرضا سلیمیان (پرکاشن)، داریوش مشکین (گیتار الکتریک)، آریا شاه رستم بیک (پیانو)، عطیه پدیدار (همخوان)، بردیا کریمخان زند (درامز)، سحر شاطری (کاخون)، مهدی نایینی (کیبورد)، النا یزدان‌بخش (همخوان)، راژان بیات (فلوت)، بهراد سوخکیان (ویلن)، داریوش حجازی (ویولا)، غزاله شیرازی، زهرا ساجدی و ابراهیم قائدی (ویلنسل)، پریا کاظمی، رمیصا نفیسی، ستار ترابی، سرمد انکشافی، محمودرضا میرصیافی، نازنین طهرانی، یگانه حسینی‌نیا و هدیه حجازی (ویلن)، همایون هاشم‌زاده (ویولا) روی صحنه رفت.

محمدعلی بهمنی، قاسم افشار، محمدرضا عیوضی، حمیدرضا هاتفی معاون اجرایی خانه موسیقی، مجید خراطها، سیدمحمدحسن مقدم‌فر، علی تفرشی، حمید غلامعلی، بهنام ولیزاده، رادین فخار، داود رحمت‌الهی، محمدرضا چراغعلی، بابک صحرایی، مهدی یراحی، مونا برزویی و حامد حنیفی مهمانان ویژه این کنسرت در دو سانس بودند.

کنسرت سوم مرداد ماه حسین زمان به تهیه‌کنندگی موسسه فرهنگی هنری «نوای باران» به مدیریت «پوریا مطلبی» و سرمایه‌گذاری شرکت «تماس» برگزار شد.

منبع: فارس