آمدی مردم ایران به نوایی برسند/ ورنه جز این که بهانه‌ست سفر داشتنت

حلقه وصل: دهه نورانی کرامت، روز‌های مزین به ولادت با سعادت سه نور تابناک از سلاله پاک نبی (ص)» فردا همزمان با سالروز میلاد حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها آغاز می‌شود. سرآغاز این فرخنده دهه جشن میلاد کوثری از نور، شفیعه روز جزاء، حضرت فاطمه معصومه (س) است که روز دختر نیز نامگذاری شده است و میانه اش سالروز ولادت حضرت احمد بن موسی شاهچراغ است و پایان نیکوی آن همزمان با سالروز ولادت هشتمین حجت حق، نگین تابان ایران زمین و رضای آل محمد حضرت امام رضا (ع) است.

دهه کرامت، تجلی روز‌هایی از جشن نور و معنویت، پیام آور جشن و شادی و تداعی کننده رحمت و کرامت خاص پروردگار متعال است که وجود این سه منشا نور را در سرزمین مان مایه برکت و معنویت قرار داده است.

به شکرانه این عید سراسر نور و شادی، یک دهه است که دهه کرامت برگزار می‌کنیم و میلادشان را به عنوان فرصتی ناب برای عرض ارادت و تکریم ساحت مقدس خاندان پاک و مطهر رسول الله (ص) و تبیین و ترویج فرهنگ رضوی و آموزه‌های فاطمی، میلیون‌ها عاشق و محب آل الله در اقصی نقاط ایران اسلامی و کشور‌های مختلف جهان غنیمت می‌شمریم و با آذین بندی و چراغانی کردن خیابان‌ها و معابر عمومی، عشق و محبت مان را به اهل بیت (ع) را نشان می‌دهیم.

در ادامه به مناسبت ولادت حضرت معصومه(س) مطالبی در این خصوص آمده است:

حضرت فاطمه معصومه (ع) در اوّلین روز ماه ذى القعده سال 173 هـ . ق، 25 سال بعد از تولد حضرت امام رضا(ع) در شهر مدینه منوّره چشم به جهان گشود. از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر(ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) و حضرت فاطمه‌کبری(ع) ملقّب به معصومه، از ویژگی‌های خاص برخوردار بوده اند تا ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر باشند.

آن حضرت به همراه امام رضا(ع) هر دو در دامان پاک یک مادر بزرگوار به نام حضرت نجمه خاتون(س) که از مهاجران مغرب بود، رشد و پرورش یافته اند. این در حالى است که پدر بزرگوارشان پیوسته در زندان هارون الرشید بسر مى بردند و سرانجام در همان زندان، هنگامى که حضرت معصومه(س) در سن ده سالگى بود، به شهادت رسیدند و از آن زمان به بعد حضرت معصومه(س) تحت مراقبت برادرش امام رضا(ع) قرار گرفت.

حضرت معصومه(س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می‌رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است.

در اینفوگرافی زیر بیشتر با زندگانی این حضرت آشنا شوید:

* مسیر حرکت حضرت معصومه(س) از مدینه تا قم

* ولادت حضرت معصومه(س) هیئت کجا برویم؟
برنامه هیئت‌های مذهبی شاخص تهران و قم که در شب ولادت حضرت معصومه(س) اقدام به برپایی مراسم می‌کنند، در این ادامه آمده است:

* مقام شفاعت حضرت معصومه(س)

* اشعار ولادت حضرت معصومه(س)

ازشب میلاد تو اینگونه حاصل می شود
ماه روز اول ذی القعده کامل می شود

بارها سر در میارد از شب میلاد تو
تا که جبرائیل ازخورشید غافل می شود

گوئیا شان نزولش می شود ایران ما
هرچه بر “موسی بن جعفر”سوره نازل می شود

پای او “شاه چراغ “ودستها “عبدالعظیم”
چشم ایران چون که مشهدگشت-قم=دل می شود

خاک مشهد نسخه ی ایرانی کرب وبلاست
حضرت معصومه زینب را معادل می شود

هرچه قابل تر در این مجموعه ناقابل تر است
هرچه ناقابل در این مجموعه قابل می شود

هرکسی از خویش داخل گشت خارج می شود
هرکسی از خویش خارج گشت داخل می شود

هرکسی درشهر عاقل گشت عاشق هم نشد
هرکسی درصحن عاشق گشت عاقل می شود

رتبه ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب
شاه باترفیع در صحن تو سائل می شود

درحریمت شعر گفتن کار خودرا می کند
“شاطر عباس قمی” هم گاه “دعبل “می شود

اشک وقتی واقعی شد در حرم هم سرگرفت
پس به جای مُهر پیشانی من گل می شود

هرکسی طرز ارادت را به تو توضیح داد
صاحب یک جلد توضیح المسائل می شود

گوشه ای از لطف پنهان تو که معلوم نیست
گوشه ای از لطف معلوم تو”فاضل”می شود

تاچهل شهرمجاور وسعت اکرام توست
پس من ِهمسایه ات رانیز شامل می شود

مشکلات سختم آسان شد ولی کاری بکن
دل بریدن از تو دارد باز مشکل می شود
مهدی رحیمی

دست مرا گرفت و به دست قلم گذاشت
حسی که باز پای مرا در حرم گذاشت
حسی که اشکوار به چشمم قدم گذاشت
تا ((اشفعی لنا))به لبم دم به دم گذاشت

پس از کنار هجره ی پروین که رد شدم…
بی اختیار شعر سرودن بلد شدم

در این حرم که آمده ام پا به پای عشق
عاشق شدن دعای من است و دعای عشق
ما دست خالی آمده ایم ای خدای عشق
اذن دخول مان بده محض رضای عشق

تا چشم کار می کند اینجا کرامت است
اینجا شفیعه هست پس این جا قیامت است

ما اشک می شویم که باران مان کنی
ما درد می شویم که درمان مان کنی
ما را غریب و بی کس و بی خانمان کنی
تا شب نشین صحن شبستان مان کنی

یادش بخیر ماه مبارک‌ بهار تو
سی جزء عشق خوانده شده در کنار تو

خوش روییت نبود چنین رو نمی زدیم
نورت نبود با دل شب مو نمی زدیم
صحنت نبود دست به جارو نمی زدیم
بالا اگر نبودی  زانو نمی زدیم

ما با حضور لطف تو حاجت نداشتیم
ما بی حضور لطف تو بهجت نداشتیم

بال فرشته است و قدم های مردم است
در حوض صحن آینه اش آسمان گم است
دیگر نگرد مادرمان در همین قم است
((اینجا که آب هست چه جای تیمم است؟))

گفتند باز می شود از قم در بهشت
ما را ببر بهشت تو ای خواهر بهشت

آهو شدیم در دل صیادمان ببر
پروازمان بده به گهر شادمان ببر
یک لحظه سمت پنجره فولادمان ببر
در هشت هشت لحظه ی میلادمان ببر

مشهد به پاست در سرمان شور عشق تو
پس مال ماست کوچه ی سرشور عشق تو
مجید تال

سائل لطف نوشتند بنی آدم را
سر ِ این سفره نشاندند همه عالم را

صبح فردا عجبی نیست اگر بنشانند
یک طرف آسیه و یک طرفت مریم را

حس ِ معراج نشینیِ من این است فقط
گوشه ای از حرمت پهن کنم بالم را

در ضریحت شرف آدمیت ریخته اند
پس محال است که آدم نکند آدم را

همه بالفعل مسیح اند اگر پخش کنند
نفس ِ دختر موسایِ مسیحا دم را

مثل یک عرش برای تو حرم ساخته اند
کاش میشد حرم حضرت زهرا هم را

با گدایی حرم فخر به دنیا داریم
هرچه داریم از این دختر موسی داریم

قصد کردی بکِشی و بکِشانی همه را
تا به معراج ِ بلندت برسانی همه را

ریشه های دلِ ما رشته ای از چادر توست
چادرت را بتکان تا بتکانی همه را

به خدا ذره ای از خانمی ات کم نشود
چه برانی همه را و چه بخوانی همه را

تربت پای تو بودن چه به ما می آید
پس چه بهتر سر راهت بنشانی همه را

یک دو قربانی ما نیست برازنده ی تو
وقت آن است بیایی بستانی همه را

بشکند گر سر عشاق فدای سر تو
همه ی ما به فدای نخی از معجر تو

ما گداییم همه وقت نظر داشتنت
خاک پاییم همه وقت گذر داشتنت

آمدی مردم ایران به نوایی برسند
ورنه جز این که بهانه ست سفر داشتنت

علم شد تربت سجاده ی بیت النّورت
حوزه ی علمیه شد لطف سحر داشتنت

یک نفس در جگرت سوخت و شد روح الله
برکت داشت چقدر ، آهِ جگر داشتنت

فتنه ای آمد و چون فاطمه جمعش کردی
ای به قربان تو و سینه سپر داشتنت

در طریقت نفس از پا که بیفتد خوب است
سیر معراج به اینجا که بیفتد خوب است

گاه بابا سخنش را به تو تنها میگفت
چون نبی گرچه علی داشت به زهرا میگفت

جایگاه تو چنان در نظرش بالا بود
جای آن داشت به تو اُمِّ ابیها میگفت

دست خطِ تو که میدید فقط می بوسید
تا که یادِ تو می افتاد “فداها” میگفت

خبر از عصمت بی چون و چرایت میداد
هر امامی که مقامات شما را میگفت

عمه ی کرب و بلا در تو تجلی کرده
باید این آینه را زینب کبری میگفت

بر روی چشم همه جای شما محفوظ است
احترام تو در این شهر خدا محفوظ است

مطمئن باش در این شهر پریشان نشوی
بی برادر نشوی پاره گریبان نشوی

مطمئن باش کسی سنگ نمی اندازد
از عبورت ز سر کوچه پشیمان نشوی

محملت بر روی چشم همگان جا دارد
به خدا مورد آزار مغیلان نشوی

آن قدر پوشیه و حله سرت میریزند
زیر یک معجر پاره شده پنهان نشوی

زیور آلات تورا مردم اینجا نبرند
وسط خیمه ی آتش زده حیران نشوی

محملت شعله ور از واژه ی غارت نشود
حَرمت بسته به زنجیر اسارت نشود
علی‌اکبر لطیفیان

یا آنکه مست و زار و پریشانمان کنید
یا با نگاه لطف مسلمانمان کنید

قم را به نام آل محمد(ص) نوشته اند
همسایه تان شدیم که سلمانمان کنید

همسایه باد خانه ات آباد تا ابد
مارا همیشه زائر و مهمانمان کنید

ذره شدیم تا که در ایوان آینه
تکثیرمان کنید و پراز جانمان کنید

چون قطره اشک در دل فواره های عشق
در حوض صحن آینه بارانمان کنید

مارا به آب شور نمک گیر کرده اید
تا بی قرار و بی سرو سامانمان کنید

ما مردمان کشور موسی بن جعفریم
بانو نگاه لطف بر ایرانمان کنید

دستی دوباره پای مرا تا حرم کشید
مثل همیشه دست کرم بر سرم کشید

بانو سلام، سایه ی روی سرم سلام
عرض سلام، عرض ادب، عرض احترام

قم با وجود توست چنین با صفا شده
گنبد طلات قبله ی قلب رضا شده...
مهدی چراغ‌زاده

* فیلم | مدیحه‌سرایی ولادت حضرت معصومه(س)

نماهنگ صحن مجاور

نماهنگ به مناسبت آغاز دهه کرامت

مولودی‌خوانی حاج منصور ارضی