سرویس سیاست حلقه وصل - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های حلقه وصل" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های حلقه وصل» همراه شوید.
*****
** فاطمه هاشمی: حصر برای جمهوری اسلامی، ننگ است!
«فاطمه هاشمی» در مصاحبه با روزنامه اعتماد در پاسخ به این سؤال که «ظاهراً شما ارتباط نزدیک‌تری با آقای هاشمی داشته و مکالمات زیادی در زمینه‌های مختلف با ایشان داشتید. در این سال‌ها آقای هاشمی درمورد حصر دغدغه‌ای داشت یا کار خاصی انجام داد؟» گفت: «همیشه دغدغه حصر را داشتند. می‌گفتند چندین‌بار صحبت کردند که حصر تمام شود چراکه برای جمهوری اسلامی یک ننگ محسوب می‌شود. آقای هاشمی خیلی نگران آینده کشور بودند».
فاطمه هاشمی مدعی شده است که حصر برای جمهوری اسلامی ننگ است. این در حالی است که آنچه ننگ است، اقدامات فتنه گران پس از انتخابات سال ۸۸ است.
متاسفانه فعالین اصلاح طلب در پی آن هستند تا به طرق مختلف، خیانت نابخشودنی سران فتنه را تطهیر کنند.
فتنه سال ۸۸، شورش اشرافیت بر جمهوریت بود. جماعتی که با دروغ تقلب، حق الناس را زیر پا گذاشته و ماهها کشور را درگیر آشوب و التهاب کردند.
نکته قابل توجه اینجاست که حصر سران فتنه در بهمن ۸۹ انجام شد. پس از آنکه آمریکا و دنباله‌های داخلی آن در کودتای مخملی در سال ۸۸ ناکام ماندند؛ پروژه «سوریه سازی» ایران در بهمن ۸۹ – با محوریت سران فتنه- کلید خورد. دشمن در پی آن بود که با منحرف کردن مسئله بیداری اسلامی در کشورهای عربی، آن را به داخل ایران کشیده و با ایجاد یک درگیری فرسایشی، همان کاری را انجام دهد که چند سال بعد در سوریه رخ داد.
اما حصر سران فتنه، این نقشه شوم را ناکام گذاشت. بنابراین حصر سران فتنه یکی از نقاط عطف در جمهوری اسلامی است.
** اگر برجام موشکی و منطقه‌ای اجرا می‌شد، به نتایج مفیدی می‌رسیدیم
«محسن میردامادی» از نمایندگان متحصن مجلس ششم و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «قبل از دوران ترامپ که برجام تصویب و عملیاتی شد، به نظرم با رفتارمان عملاً برجام را ابتر کردیم و باعث شدیم نتایج مفیدی که کشور از برجام انتظار داشت، محقق نشود؛ چون برجام صرفاً یک توافق بین کشورها و به‌ویژه بین ایران و آمریکا نبود. آنچه باعث شد برجام حاصل شود و با ۱+۵ به نتیجه برسیم، رویکرد جدیدی بود که در قبال مسائل بین‌المللی در پیش گرفتیم و پذیرفتیم مسائل بین‌المللی و ازجمله مسئله هسته‌ای را در قالب چارچوب‌های معتبر بین‌الملل حل‌وفصل کنیم. این رویکرد قاعدتاً باید ادامه می‌یافت؛ نه اینکه با تمام‌شدن برجام همه‌چیز را متوقف کنیم. در حقیقت برجام مدلی بود که می‌توانستیم درباره سوریه، یمن و جاهای دیگر به کار ببریم و منافع‌مان را کاملاً در آن چارچوب حفظ کنیم. دو، سه کار باید در ادامه برجام انجام می‌گرفت؛ یکی اینکه این نوع تعاملات را ادامه می‌دادیم. همان زمان شنیده می‌شد که جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، به آقای ظریف پیشنهاد داده بود درباره سوریه هم به همین شکل عمل کنیم و در چارچوبی بین‌المللی مسائل سوریه را حل کنیم...ما این پیشنهاد را نپذیرفتیم و گفتیم به جز مسئله هسته‌ای در موضوع دیگری صحبت نمی‌کنیم. می‌توانستیم همان زمان این کار را درباره یمن انجام دهیم و به نتیجه‌ای برسیم که برای ما هم رضایت‌بخش باشد و یمن هم این‌قدر ویران نشود.»
میردامادی در ادامه گفت: «نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که همه خواسته‌هایمان در سوریه، لبنان، یمن و امثال آن پذیرفته و به دیگران تحمیل شود، اما سایر بازیگران ذی‌نفع به‌هیچ‌وجه جایگاهی نداشته باشند. نتیجه فقدان دیپلماسی و صرفاً وجود تقابل، مثلاً در یمن، وضعیت کنونی است که یمن کاملاً ویران شده و مردم در یمن دچار آن همه مشکل شده‌اند که همچنان ادامه دارد».
این فعال اصلاح طلب در ادامه گفت: «نکته‌ای که درمجموع باید در نظر گرفته شود این است؛ با وجودی که مسئولان اصلی در ایران و ترامپ در آمریکا، خواهان جنگ نیستند، اما وقتی تنش‌ها این‌قدر بین طرفین بالا می‌گیرد و اتفاقات پیش‌بینی‌نشده ممکن است رخ دهد، نمی‌توان مطمئن بود کار به درگیری فیزیکی نمی‌انجامد و در نتیجه باید راه‌هایی را باز گذاشت که از طریق آن‌ها حداقل کار مدیریت شود تا اقدامات ناخواسته منجر به تقابل نظامی نشود».
فعالین اصلاح طلب پیش از این بارها با توهین به مدافعان حرم، مدعی شده بودند که باید مدل برجام در سوریه و عراق و همچنین در حوزه موشکی اجرا می‌شد!
این در حالی است که برجام، نه یک الگو بلکه یک عبرت است. دولت آقای روحانی به واسطه برجام در صنعت هسته‌ای بتن ریخت و تاکید داشت در ازای این اقدام، تمامی تحریم‌های ضدایرانی یکباره لغو شده و سرمایه خارجی به کشور سرازیر می‌شود و آنچنان رونقی ایجاد می‌شود که مردم به هیچ عنوان به یارانه نیاز نخواهند داشت. اما در نهایت، هسته‌ای رفت ولی تحریم‌ها ماند.
اکنون جمهوری اسلامی ایران در منطقه دست برتر را دارد و این موفقیت نتیجه ایثار و مجاهدت شبانه روزی مدافعان حرم و حافظان امنیت است. اگر قرار بود که مدل برجام در صنعت موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران نیز اجرا شود، بی شک اکنون باید در خیابان‌های تهران و همدان و...با تروریست‌های تکفیری داعش می‌جنگیدیم.
** وضعیت اقتصادی فعلی کشور، نتیجه سوءمدیریت دولت است
«پروانه مافی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت: «متأسفانه بخش مهمی از نتایج حاصل از وضعیت اقتصادی به مدیران دولتی برمی گردد. چراکه اغلب این مدیران تنها در صورت وفور منابع نفتی می‌توانند مدیریت کنند. در صورتی که در عرصه رقابت امروز تنها به تفکرات مدیرانی نیاز داریم که بتوانند در زمان محدودیت منابع و خلق درآمدهای پنهان موفق باشند. از آن مهمتر ساختار نظام اداری کشور هم به این امر مهم توجه زیادی ندارد. اعتقاد بر این است که مشکلات سیستم مدیریت در کشور می‌تواند بیش از تحریم‌ها و فشار دشمنان بر پیکرها اقتصاد ضربه وارد کند. وضعیت حاصل از این سیستم در مدیریت اقتصادی نشان داد که زمان افزایش نرخ ارز به ۱۹ هزار تومان قیمت برخی از کالاهای وابسته به آن مثل خودرو دو برابر شد ولی زمان کاهش این نرخ در مرز ۱۴ هزارتومان نه تنها ما کاهش قیمت نداشتیم بلکه قیمت خودرو بیش از ۵ برابر نیز افزایش پیدا کرد؟!!».
در روزهای گذشته «سیدمهدی ذاکریان» کارشناس اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته بود: «من معتقدم تحریم‌ها حتماً تأثیر داشته مگر می‌شود تحریم در زندگی مردم اثر نداشته باشد؟ اثر دارد، اما اگر آمریکایی‌ها تحریم خود را به عراق، ونزوئلا، یا روسیه یا ۲ درصدش را به فرانسه وارد کنند، در فرانسه مردم یکدیگر را خواهند خورد، اما در ایران مردم زندگی خود را دارند. یک توریست خارجی را چشم بسته بیاورید در این کشور زندگی کند و پس از چندی از وی پرسیده شود که آیا تحریم را دیدی یا نه؟ ببیند چه پاسخی می‌دهد. لذا مشکل در زندگی مردم به معنی اینکه نتوانند معاش و زندگی خود را بگذرانند وجود ندارد. بله، زندگی بسیار سخت است، اما من بخش عمده این شرایط را ناشی از ناتوانی تیم اقتصادی دولت می‌دانم».
روحانی - خرداد ۹۲- و در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری گفته بود: «ریشه همه مشکلات به مدیریت و کارآمدی دولت بازمی‌گردد». متاسفانه در ۶ سال اخیر دولتمردان، تقصیرها و قصورهای خود را انکار و آن را به گردن «دولت قبل»، «دولت پنهان» و «تحریم‌ها» انداختند.