موج‌سواری برخی مسئولین با "تحریم"

حلقه وصل: سید علی فراز در یادداشتی با عنوان موج‌سواری برخی مسئولین استان با تحریم نوشت: مدتی قبل شاهد بودم یکی از مدیران دستگاه‌های اجرایی استان وقتی در مقابل اعتراض مردم پیرامون کم‌کاری و عدم رسیدگی مشکلات دستگاه مربوطه قرار گرفت ضمن مبرا دانستن خود و دستگاه زیرمجموعه بدون هیچ‌گونه اشاره‌ای  به کم‌کاری‌ها، نبود برنامه، بی‌تدبیری‌ها، صدمات حاصل از  به‌کارگیری ژن‌های برتر در پست‌های اجرایی و تصمیم‌گیری، باندبازی عده‌ای جاه‌طلب و ... فقط تحریم ها  را مقصر اصلی همه مشکلات امروز جامعه دانست! 

به‌راستی کاسبان واقعی تحریم ها چه کسانی هستند؟ در شرایطی که دشمنان این ملت تمام توان خود را در قالب تحریم، حیله‌های دیپلماتیک و جوسازی‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای به کار گرفته‌اند تا اراده این مردم را برای مقاومت در برابر نظام سرمایه‌داری مستکبران سست کنند، آیا منطقی و رواست که یک مدیر ارشد دولتی همه مشکلات را به تحریم گره بزند و چنین عظمت و قدرتی خیالی برای کشورهای استکباری بیافریند؟ آیا این سوء گفتار که مصداق بارز بزرگنمایی مستکبران است، نتیجه‌ای جز ایجاد ترس و نگرانی در جامعه دارد؟ آیا عقلانی است که یک مدیر ارشد با قوه تخیل خود، چنان قدرتی برای استکبار جهانی متصور باشد که گویی مستکبران می‌توانند هم‌تراز خداوند قدرت داشته باشند و در هر نقطه‌ای که اراده کنند هر کاری را انجام دهند؟!

آشکار است در شرایط کنونی که ذهن مردم درگیر گرانی، بی‌ثباتی بازار، نوسانات ارز و دلار، تورم در بخش مسکن و سایر مشکلاتی است که نتیجه سیاست‌های ناکارآمد است، باید مردم را با دیو تحریم که بیشتر خود تحریمی است مشغول نمود! زیرا حداقل تا مدتی می‌تواند فکر مردم را از مشکلات و سوء مدیریت‌های دولتی منحرف کرد!

سهم تحریم‌ها در مشکلات اقتصاد ایران بیش ازآنچه انتظار می‌رفت بزرگنمایی شده است تا جایی که انسان فکر می‌کند ایران پیش از تحریم‌ها اولین اقتصاد توسعه‌یافته دنیا بوده و تحریم شاخصه توسعه‌یافتگی را از کشور سلب کرده است. حتی شاهد بودیم  رئیس‌جمهور محترم چالش‌های زیست‌محیطی و آب خوردن مردم را هم به تحریم‌ها گره زدند و خواسته یا ناخواسته گرایی به‌طرف مقابل دادند. اگر کسی تنها کمی با ساختار و سیستم اقتصاد ایران در چند دهه اخیر آشنایی داشته باشد، به حتم تصدیق می‌کند که دلیل وضعیت کنونی اقتصاد ایران فقط تحریم‌ها نیست بلکه خانه اقتصاد از پای‌بست با مشکل روبه‌رو است.

در چند سال اخیر نیز بهانه‌ای به نام تحریم‌ها فراهم شد و برخی مدیران به‌اشتباه یا به فرصت‌طلبی تمامی چالش‌های اقتصاد ایران را بر گردن تحریم‌ها انداختند و مدعی شدند تحریم مقصر اول و آخر شرایط کنونی اقتصاد و کاستی‌های  جامعه هستند، که این امر یک اشتباه بزرگ است زیرا اگر ما چه سهواً و چه عمداً مسئله را درست نبینیم چیزی از حقیقت مسئله تغییر نمی‌کند. همان‌طور که می‌دانیم تحریم‌ها از سال 89 به بعد بخش فروش نفت و بخش مالی اقتصاد ایران را هدف قرارداد و این در حالی است که ایران صدها بخش دیگر برای فعالیت داشت و دارد که اگر ساختار و سیستم اقتصادی سالم و سلامت بود، می‌توانست از آن‌ها بهره ببرد.

مجموعه مشکلات ساختاری اقتصاد ایران باعث شده عملکردی بسیار کمتر از توان بالقوه خود داشته باشد و موهبت‌هایی طبیعی از قبیل درآمدهای نفتی و مزیت‌های نسبی کشور ازجمله لشکر بزرگ نیروی کار جوان که بر اساس مدل‌های رشد اقتصادی، نیروی محرکه توسعه اقتصاد است، به پاشنه آشیل آن تبدیل شود. این مشکلات ساختاری باعث شده مجموعه سیاست‌های اقتصادی ازجمله سیاست‌های مالی دولت در هدایت اقتصاد ایران بی‌اثر، کم اثر یا اثرات ناخوشایندی به دنبال داشته باشد.

هرکجا مسئولان به اقتصاد مقاومتی روی آوردند شاهد آثار گران‌سنگ آن بودند و هرکجا که از منطق مقاومت فاصله گرفته و چاره حل مشکلات را در هم‌آغوشی و مذاکره با حریف و دادن امتیازات به دشمن دیدند نه‌تنها هیچ مشکلی از نظام، کشور و مردم حل‌نشده بلکه بی‌تردید بر حجم کمی و کیفی مشکلات افزوده‌شده و دشمن را گستاخ‌تر کرده و متأسفانه در موارد متعدد راه نفوذ را بر دشمن گشودند.

هدف اصلی کشور استحکام درونی و بازدارندگی کامل کشور از شر و زیاده‌خواهی‌های دشمنان است و این هدف مهم فقط و فقط از طریق مقاومت و ایستادگی فعال به دست می‌آید ولا غیر. کشور ما که دیروز درصحنه جنگ تحمیلی آماج موشک‌ها و بمب‌های نظام سلطه توسط صدام بود و برای تأمین کمترین سلاح و مهمات هم در تحریم مطلق قرار داشت اینک در اوج قله اقتدار دفاعی و موشکی قرارگرفته و نظام سلطه را در تعدی به حدود نظام اسلامی پشیمان ساخته و چشمان دشمنان از حدقه درآمده و سبب بغض کفار و دشمنان شده است، اما شوربختانه در سایر حوزه‌ها مطالبات دائمی رهبری و مردم در حوزه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، به‌رغم داشتن ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل روی زمین‌مانده و به حرف بسنده شده است.

در آستانه گام دوم انقلاب، با پوست‌اندازی و جوان‌سازی مدیریت کشور و با سرعت‌بالا و رویکرد جهادی و انقلابی باید شاهد روئیدن جوان‌های مقاومت فعال در سایر زمینه‌ها مثل زمینه نظامی و دفاعی باشیم. جای تأسف است که همه مسئولان از جنگ اقتصادی سخن می‌گویند، اما آرایش نظام مدیریتی کشور مطلقاً آرایش جنگ اقتصادی نداشته و کماکان به توجیه اشتباهات و سوء مدیریت‌ها و بی‌برنامگی‌ها پرداخته می‌شود.

به عبارت بهتر وقتی از واژه جنگ اقتصادی برای طرح مشکلات استفاده می‌کنیم، با توجه به بار معنایی این واژه، دیگر کارکرد توجیه‌پذیری کار‌ها و کوتاهی مأموریت‌های محوله را نمی‌کند، بلکه دقیقاً مسئولیت‌پذیری در حیطه عملیاتی و مسئولیت‌های محوله را گوشزد می‌کند و بدیهی است که در فضای جنگی باید با کم‌کاری‌ها و خیانت‌ها به سبک دادگاه‌های صحرایی سریع و مقتدر عمل و مسئولیت‌پذیری را به همه عاملان خصوصی و دولتی گوشزد کرد.

وقتی همه مسئولان رئیس‌جمهور، وزیر امور خارجه و... از تعبیر جنگ اقتصادی استفاده می‌کنند نباید همچنان چشم به شکلات‌هایی، چون اینستکس داشته باشند و به امید مذاکرات و نتایج آن از پاتک‌های سودجویان در بازار‌های داخلی غافل باشند، به‌خصوص که به موضوع خدعه‌های مشخص در حوزه دسترسی ما به مسائل مالی کاملاً اثبات‌شده است.
یعنی نمی‌توان امید به دشمنی داشت که برای ما شمشیر را از رو بسته است و در چنین شرایطی نباید تدابیر داخلی در حوزه اقتصادی و داخل کشور را نادیده بگیریم و همچنان بر تاکتیکی که از چند سال پیش نتیجه‌ای نگرفتیم، اصرار بورزیم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم سی‌امین سالگرد ارتحال امام (ره)، مواضع اخیر ترامپ برای نزدیکی با ایران را «زرنگ‌بازی سیاسی» قلمداد و یادآور شدند «اگر مسئولان کنونی ایران دامن همت به کمر بزنند، آستین‌ها را بالا بزنند، شب و روز نداشته باشند، مجاهدت کنند، هم‌زبانی کنند، همدلی کنند، به نحو مناسب و شایسته‌ای از امکانات مردم استفاده کنند، قطعاً پیشرفت‌های بیشتری نصیب خواهد شد. در این شکی نیست، اما شرطش این است که آمریکایی‌ها نزدیک نیایند، شرط پیشرفت این است که آمریکایی نزدیک نیایند، این زرنگ‌بازی سیاسی این آقا، مسئولان جمهوری اسلامی را فریب نمی‌دهد، ملت را فریب نمی‌دهد، باید آمریکایی‌ها نزدیک نشوند، هر جا امریکا پا گذاشته یا جنگ شد یا برادرکشی یا فتنه شد یا استثمار شد یا استعمار شد یا تحقیر شد، قدم آمریکایی‌ها قدم نامبارکی است، اگر نزدیک نشوند خود ما می‌دانیم چه جوری رفتار کنیم، کار خودمان را بلدیم، خداوند متعال هم توفیق خواهد داد و ان‌شاءالله پیش خواهیم رفت.»

در پایان باید یادآور شویم که به دلیل ساختار معیوب اقتصاد ایران و بزرگ شدن بیش‌ازاندازه دولت و نهادهایی که شاید سال‌هاست موضوعی برای فعالیت ندارند، اقتصاد به‌نوعی قفل‌شده است و زیر ظرفیت حقیقی خود فعالیت می‌کند، ازاین‌رو اگر فردا روزی تحریم‌ها هم لغو شد، نباید انتظار معجزه در اقتصاد داشت زیرابه فرض حذف تحریم‌ها، اقتصاد بعد از دو سال فعالیت تازه به دوران پیش از تحریم‌ها بازمی‌گردد ازاین‌رو دلیل مشکلات اقتصاد ایران تحریم‌ها نیست و مشکل از ساختار اقتصاد ایران است.

منبع: فارس