تهران: سوژه‌های ارزشی موردعلاقه بیشتر خواننده‌هاست/مبارزه با استکبار تعطیل‌بردار نیست

به گزارش حلقه وصل، حامد زمانی خواننده‌ای پرحاشیه دنیای هنر است. خواننده ای که شاید بیشتر از همه سبک خوانندگی و نوع شعرهایش برایش دردسرساز شده بود اما از حق نگذریم حاشیه های پررنگ تر از متن دیگری نیز داشت. یک روز او را به افراد بلند پایه حکومت وصل می کردند، یک روز می گفتند یک نمایشگاه بزرگ از خودرو دارد یک روز دیگر هم در شهر خبر می پیچید که تنها برای گرفتن مجوز به این سبک روی آورده و اصلا در باطن چنین عقیده ای را ندارد

باید از او می پرسیدیم چرا هیچ گاه به این موضوعات پاسخ نداد و آیا این سکوت دامن زدن بیشتر به این مسائل نبود؟

 باید از او می پرسیدم آرمان او در خوانندگی چیست؟

 باید از او می پرسیدیم همانند خوانندگان دیگر دلش برای برج میلاد پر نمی کشد؟

و سوالهای بسیار دیگری که شاید پاسخ به آنها از زبان خودش برای شما هم جالب باشد خواننده ای که به گفته خودش استراتژی سکوت را در پیش گرفته، حالا با خبرگزاری میزان صحبت کرده است.

مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید:

جناب زمانی به عنوان اولین سوال،آخرین کاری که انجام دادید چی بود؟

 اثری که اخیرا عرضه کرده ایم «اهل نبرد» نام دارد که سوژه آن مربوط به اردوهای جهادی بود و اتفاقا در یکی از روستاهای محروم استان قم رونمایی شد؛  موضوع اردوهای جهادی همواره جزو سوژه هایی بوده که زیاد دیده نشده و به خاطر همین به این موضوع پرداختیم و گفتنی است که  این کار را با همکاری معاونت فرهنگی بسیج انجام دادیم که شکر خدا کار خوبی از آب درآمد؛شعر این کار را نیز امیر سلیمانی سروده و آهنگسازی و تنظیم آن را خودم بر عهده داشتم.

آقای زمانی ارتباطاتتون با خواننده های دیگری که در ژانر شما کار نمی کنند چطور است؟

ارتباطم با خواننده های دیگر خوب است اما در جامعه فضایی به وجود آمده که به اعتقاد من فضای مناسبی نیست زیرا می بینم که قریب به اتفاق خواننده ها دوست دارند سوژه های ارزشی کار کنند اما متأسفانه جو طوری نیست که بتوانند به دنبال این سوژه ها بروند و انگار ترس از ریزش مخاطب خود به آنها اجازه چنین کاری نمی دهد چون متاسفانه این دست از مخاطبان به گونه ای بارآمده اند که با نگاهی حکومتی به اشعار و ترانه های ارزشی می نگرند.

 به نظرتون دلیل این نوع نگاه مخاطب چیست؟

در دهه های شصت و هفتاد سوژه های ارزشی سفارش داده می شد و خوانندگان نیز روی آن سوژه ها کار می کردند و آن ها را اجرا می کردند اما در حقیقت جز عده ای انگشت شمار و معدود، کسی به صورت دغدغه مند به آرمان ها و ارزش های انقلاب نمی پرداخت؛ متاسفانه امروز اگر خوانندگان ما از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هم اثری بخوانند مخاطب احساس می کند این سوژه ها، سوژه های حکومتی است؛ البته در این میان تا حدودی نیز باید به خود خوانندگان حق داد چرا که آنها می ترسند مخاطبان خود را از دست بدهند.

فضای موسیقی در کشور نسبت به دهه 60 و70 بسیار تغییر کرده، به نظرتون این فضا در بین خوانندگان تغییر نکرده است؟

خب فضا نسبت به گذشته خیلی خوب شده است و همین چند وقت پیش جشنواره ای با عنوان «ققنوس» برگزار شد و اکثر خواننده های عاشقانه خوان، کارهای ارزشی خوبی را در این جشنواره ارائه دادند و جایزه های بسیاری را هم از آن خود کردند؛ این جشنواره نشان داد که اکنون فضا نسبت به گذشته بهتر شده و امیدوار هستم که این بستر روز به روز مهیا تر شود چرا که اگر ما فقط به سمت سوژه های عاشقانه حرکت کنیم و تنها بر روی آنها مانور دهیم به یک تکرار می رسیم که به نظر من موسیقی امروزی ما نیز کمابیش دچار این تکرار شده است.

 آقای زمانی  از اینکه در کارهایتان به تکرار برسید،ترسی ندارید؟

اگر قرار باشد کسی از به تکرار رسیدن بترسد آن من نیستم بلکه بچه هایی هستند که در وادی عاشقانه کار می کنند و قصد ندارند آن را رها کنند؛اگر من قبل از اینکه بدانم از فضای عاشقانه خواندن چه می خواهم و وارد این فضا بشوم قطعا شکست می خورم و مخاطبی که با من به سختی همراه شده، قطعاَ من را رها می کند زیرا مخاطب من بی پرده این مطلب را گفته که تا هنگامی که از ارزش های انقلاب حمایت کنم از من حمایت می کند. اما این را هم بگویم که قصد ندارم سوژه های خودم را فقط در این فضا نگه دارم و قطعا در نخستین آلبومی که منتشر می کنم آهنگ های عاشقانه نیز در کنار سایر ترانه هایم هم خواهم داشت و به سوژه های غیرحماسی و غیر سیاسی مثل سوژه های اجتماعی و انتقادی نیز می پردازم.

جناب زمانی چرا تا به امروز سراغ سوژه های عاشقانه نرفتید؟

اگر دقت کنید نصف ترانه هایی که من تابحال خوانده ام عاشقانه است و این بستگی دارد که شما «عاشقانه» را چگونه معنا کنید.من تا زمانی که مخاطبان اصلی خودم را پیدا نکرده بودم سعی می کردم دوپهلو به سوژه هایم بپردازم و بعد از آن، هنگامی که از مخاطب خودم مطمئن شدم و فهمیدم که مخاطب، من و ژانر کاری ام را پذیرفته، «دو پهلو سخن گفتن» را کنار گذاشتم و صریح تر و واضح تر از گذشته ترانه هایم را خواندم.

فکر نمی کنید کارهایتان تاریخ انقضا دارد؟

مقام معظم رهبری  اخیرا فرمودند که مبارزه با استکبار تعطیل بردار نیست و از این رو فکر می کنم که هیچ وقت برخی از کارهای من مثل اثر «مرگ بر آمریکا» یا «گزینه های روی میز» تاریخ انقضا ندارد.به نظرم ما باید ابن الوقت باشیم و صریح نسبت به اتفاقات روز دنیا و کشورمان واکنش نشان دهیم چرا که اگر ما نسبت به این اتفاقات موضع گیری نکنیم مصداق همان سکوت و خیانت است؛ ممکن است روزی حامد زمانی به تکرار برسد اما این ژانر و این محتوا هیچ وقت به تکرار نمی رسد.این را هم بگویم که من در سال های ۸۴ و ۸۵ قراردادی با یک موسسه داشتم و بعد از آنکه فهمیدم که موسسه از نظر ایدئولوژی با من هماهنگ نیست قراردادمان منتفی شد و من همان موقع می توانستم موسیقی عاشقانه کار کنم اما ترجیح دادم به سمت دغدغه های خودم و مردم بروم.

ماجرای نامه وزارت ارشاد که در صفحه شخصی خود در "اینستاگرام" منتشر کردید،چه بود؟

نامه ای که از وزارت ارشاد به دستم رسید و در صفحه اینستاگرام شخصی ام گذاشتم جنجال زیادی به پا کرد و بازخوردها و بحث های فراوانی پیرامون آن مطرح شد؛ در حقیقت من سعی داشتم که با انتشار این نامه گلایه خودم را از وزارت ارشاد نشان دهم؛ حامد زمانی همواره انتظار حمایت ارشاد از آثارش را داشته اما نه تنها هیچ گاه این حمایت صورت نگرفت بلکه نامه تهدیدآمیز نیز برای من ارسال شد؛  البته به نظر من این جنجال ها به دلیل آن بود که عده ای میگفتند حامد زمانی خواننده ای است که کارهای ارزشی می خواند تا مجوز ارشاد را بگیرد و هنگامیکه دیدند که این فرضیه آن ها نادرست از کار در آمده، گفتند که حامد زمانی به دلیل درآمدزایی پا به این عرصه گذاشته است.

آقای زمانی شما تحت تاثیر شرایط موضوع کارهایتان را انتخاب می کنید؟

خیر، من سعی دارم که هیچ گاه تحت تاثیر شرایط تحمیل شده نروم؛به عنوان مثال حدود دو سال پیش زمانی که جو کشور به یک سمتی مایل شده بود که از صحبت های برخی مسئولین بوی مذاکره با آمریکا به مشام ها می رسید من با «گزینه های روی میز» و «مرگ بر آمریکا» آمدم.

 نظرتون در خصوص موسیقی زیر زمینی و خوانندگان زیر زمینی چیست؟

من با خوانندگانی که به اسم خوانندگان زیر زمینی‌ معروف شدند هیچ تفاوتی ندارم و در همان مصاحبه های اولم در سال های گذشته، از بچه های‌موسیقی زیر زمینی که درست کار می کنند حمایت کردم و به نظرم نه تنها هیچ تقابلی میان ما وجود ندارد بلکه درگیر یک سری مشکلات مشابه هستیم و معتقدم که این امر ناشی از عدم برنامه ریزی صحیح و بسترسازی مناسب است.

جناب زمانی آن موسسه ای که تشکیل دادید به کجا رسید؟

 وقتی که دیدیم یک سری جوان هستند که دوست دارند در این فضا کار کنند تصمیم گرفتیم که موسسه ای تشکیل بدهیم و با بهره گیری از تجربیات گوناگون، دور هم بنشینیم و نیرو تربیت کنیم؛ اما وقتی که بستر از بالا فراهم نباشد و یک سری اتفاقات که لازمه انجام هر کاری است، رخ ندهد کار پیش نخواهد رفت؛ موسیقی فقط تولید ترانه نیست بلکه به بودجه و خیلی چیزهای دیگر نیاز دارد اما متاسفانه به هیچ وجه شاهد این حمایت از سوی مسئولان نبودیم.

آقای زمانی نمی توانیم حمایت صدا و سیما از شما را نادیده بگیریم.خودتان فکر نمیکنید که صدا و سیما به شهرت شما کمک کرد؟

معتقدم که استراتژی سکوت در بسیاری از موارد جواب می دهد.نمی توانم تاثیر صداوسیما را در دیده شدن آثارم نادیده بگیرم اما احساس می کنم که من بیشتر از همه خواننده ها به حمایت صدا و سیما متهم شدم؛ باید دقت کرد که صدا و سیما کجاها به حامد زمانی پرداخته است مثلا مرگ بر آمریکایی را پخش کرده است که قبلا کسی این کار را انجام نداده بود؛ باید دید تیتراژ سریال ها برای کدام خواننده ها است که البته معتقدم برخی از خوانندگان حق خود را گرفته اند