
سرویس تلنگر: در ماه مبارک رمضان شیاطین نسبت به انسان و روزهداران تسلط ندارند و هر چه روزه مستحکمتر باشد، در بند بودن شیطان نیز محکمتر خواهد بود؛ دربند بودن شیطان باعث دلخوری شیاطین دنیای عصر ما، که همان معارضین و معاندین اسلام و انقلاب هستند، شده است.
از ابتدای این ماه شاهد فعالیتهای گسترده تبلیغی شیاطین برای مقابله با روزهداری بودیم که گزارشهای متعدد منتشر شده در رسانههای فارسیزبان خارجی، شاهدی بر این مدعا است؛ آنها سعی کردند ضمن نقد روزهداری و ماه مبارک رمضان، برای مخاطبان خود به گونهای وانمود کنند که این ماه سرشار از زحمت، مشقت، سختی و بدی برای انسانهاست.
رمضان برای گروهی نه جشن و میهمانی، که سختی و مشقت است
رادیو زمانه که مخالفتش با اسلام و انقلاب زبانزد بوده و رسانهای برای ترویج بیبند و باری است، در راستای سلسه گزارشهای تخریبی خود به روزهداری پرداخت و گفت: «ماه رمضان در ایران، تقریبا زندگی همه مردم را تحت تأثیر قرار میدهد. حکومت به شکلی چشمگیر، مقدمات میهمانی خدا را فراهم میکند، برنامههای ایدئولوژیک تلویزیون چند برابر میشود و برنامههای خاص در مساجد و اماکن مذهبی رونق میگیرد، متدینین علاوه بر اینکه روزه میگیرند، با رسم و رسوم خاصی رمضان را به جشن تبدیل میکنند. اما برای گروه دیگری از جامعه، رمضان نه جشن و میهمانی، که سختی و مشقت است».
نفس روزهخواری نه دارای کیفر است و نه عفت عمومی را جریحهدار میکند
رادیو زمانه که بودجه خود را از پارلمان هلند تأمین میکند، ضمن مداخله در امور داخلی ایران، قوانین اسلامی را معارض با حقوق انسانی میداند. خبرنگار این رسانه، ماده 638 قانون مجازات اسلامی را مورد تحلیل و تفسیر قرار داد و این ماده قانونی را که در مورد مقابله با بدحجابی هم استفاده میشود را، یک مشکل بزرگ حقوقی دانست.
خبرنگار این رسانه معارض ادعا میکند از آنجا که در فقه شیعه، روزهخواری حرام است، تظاهر به آن مشمول این ماده است وگرنه در متن قانون به روزهخواری اشاره نشده است و همچنین روزهخواری در کوچه خلوت و مغازه و خودروی شخصی که از تعریف معابر خارج است. دیگر این که نفس روزهخواری نه دارای کیفر است و نه عفت عمومی را جریحهدار میکند.
رادیو زمانه که در راستای پروژه براندازی هلندی تأسیس شده است، در ادامه خواستار آن شد که با توجه به اینکه که در فقه شیعه قولهای مختلفی وجود دارد، یافتن قول رایج هم کار آسانی نیست، اما حتی در یک برداشت تعدیل شده از فقه شیعه، جرمانگاری روزهخواری صحیح نیست.
رادیو زمانه قضات دادگاههای شرعی را به علت عدم رعایت تفسیر رسانههای معاند از قانون و برخورد با روزهخوارها، محکوم کرد و ابراز نگرانی کرد که حاکمیت ایران علاوه بر برخورد امنیتی با روزهخواران، به کار فرهنگی هم روی آورده است.
این که انسان برای نوشیدن یک لیوان آب باید جواب پس بدهد، نقض حقوق بشر است!
در ادامه، امید رضایی خبرنگار رادیو زمانه با اشاره به مطلبی از خبرگزاری فارس که در آن از روزهخواری به عنوان بیاحترامی به حقوق دیگران یاد شده بود، گفت: «این گزارش با واکنش وکیلان و رسانههای حقوقی مواجه شد؛ از آن جهت مهم بود که در جمهوری اسلامی، یک خبرگزاری مانند فارس، بیش از متن صریح قانون، مبنای عملکرد دستگاه انتظامی و امنیتی است».
رادیو زمانه برخورد با روزهخواری را مصداق دیگری از نقض حقوق بشر در ایران دانست و به نقل از یک حقوقدان گمنام در ایران این کار را موجب خدشه دار کردن کرامت انسانی دانست و استدلال کرد، این که انسان برای نوشیدن یک لیوان آب باید جواب پس بدهد، نقض حقوق انسانی است.
این رسانه معارض که فراموش کرده است که جمهوری اسلامی ایران منتخب 98درصد مردم است، مدعی شد از آنجایی که گفتمان اسلامی مورد پذیرش روزهخواران نیست و به آن اعتقادی ندارند، پس نباید با کسانی که گفتمان اسلامی را قبول ندارند، برخورد کرد ؛ و جمهوری اسلامی با زور قصد دارد روزهداری را امری عادی و نرمال جا بزند و روزهخواران را غیرعادی!
اطلاق اصطلاح روزهخوار به کسانی که روزه نمیگیرند، از مصادیق استبداد دینی است
در ادامه این رسانه معارض میگوید افرادی که روزه نمیگیرند و در ملاء عام روزهخواری میکنند، کارشان تظاهر به روزهخواری نیست، بلکه آنها واقعا روزه نمیگیرند و اطلاق اصطلاح «روزهخوار» به افرادی که روزه نمیگیرند، میتواند به خودی خود یکی از مصادیق استبداد دینی باشد.
رادیو زمانه که توسط سازمانهای جاسوسی غرب راهاندازی شده، افزود: «تنش میان بخشهای مذهبی و غیرمذهبی جامعه ایران، در ماه رمضان شدت میگیرد. سرکوب و سانسور، اجازه برخورد دیدگاهها در فضاهای رسمی را نمیدهد، اما در فضای غیررسمی و بهخصوص مجازی، این تقابل دیدگاهها کاملا روشن است».
رادیو زمانه که نگران اوضاع مردم است، روزه را مختل کننده زندگی شهروندی میداند و مدعی است که فضاهای عمومی، متعلق به همه شهروندان است. حکومت دینی اما این اصل را به کلی نادیده میگیرد و به نقل از یک شهروند خیالی ادامه میدهد: «فشار بر مردم زیاد است، قبل از هر چیز با تحمیل حجاب اجباری به نیمی از جامعه، سپس با کنترل رابطه زن و مرد در کوچه و خیابان و در یک ماه از سال هم با کنترل خوردن و آشامیدن شهروندان»!
افرادی که روزه نمیگیرند، نسبت به باور مسلمانان مسئولیتی ندارند!
این رسانه معارض که گزارشش بر فرض وجود یک کشور غیر اسلامی و لائیک تنظیم شده است، اعتقاد دارد که افرادی که روزه نمیگیرند نسبت به باور مسلمانان مسئولیتی ندارند و حکومت هم نباید توقع داشته باشد بقیه همان کاری را انجام دهند که مسلمانان انجام میدهند و محدودیتهایی که در فضاهای عمومی به افراد غیرمذهبی تحمیل میشود، باعث شده «روزهخواران» بیش از روزهداران برای پایان ماه رمضان و بازگشت به زندگی عادی لحظهشماری کنند.
این رسانه ضددین نتیجه میگیرد: «در شرایط موجود و تا زمانی که به واسطه حمایت حکومت دینی، روزهداری گروهی از جامعه، مانع آشامیدن آب برای گروهی دیگر در گرمای تابستان ایران میشود، نمیتوان به بهانه «احترام به عقاید»، روزه گرفتن یا نگرفتن را مسالهای مطلقا شخصی انگاشت».
رادیو زمانه در گزارش دیگری با عنوان «کار، گرما، روزه و شلاق» به قلم حمید رضایی خبرنگار این رادیو در هلند، ضمن فراموش کردن موضوع گزارش قبل خود که از فشار بر رزوهخوارها و فضای بسته در ماه مبارک رمضان سخن گفته بود، از روزهخواری علنی عموم مردم در شهرها سخن گفته است.
رادیو زمانه این گزارش را یک گزارش میدانی از وضعیت ماه رمضان در ایران میداند که توسط خبرنگارش در هلند تهیه شده است! رضایی سناریوی خود را اینگونه شروع میکند: «در بیشتر شهرهای ایران دمای هوا به نزدیکی ۴۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر رسیده است. در شهرهای بزرگ آلودگی هوا و کلافگی ناشی از شلوغی و ازدحام جمعیت نیز طاقت مردم را از بین برده است تا بیش از سالهای گذشته شاهد نشانههایی از روزه نگرفتن مردم باشیم».
پرمصرفترین کالا در این روزها آب معدنی خنک است
این رسانه معارض در گزارش خود آورده است که «پرمصرفترین کالا در این روزها آب معدنی خنک است و هوا آنقدر گرم که پلیس گشت به زیر سایهبان یک مغازه پناه برده و به فاصله هفت متری از محل ایستادن این پلیس، یک دکه کنار خیابان وجود دارد. مردم مدام از آن بطریهای آب میخرند. عدهای همان جا در بطری را باز میکنند و محتوای آن را سر میکشند. نه مامور نیروی انتظامی علاقهای به بیرون آمدن از سایه دارد و نه مردم توجه چندانی به حضور او میکنند». این در حالیست که این رسانه معارض در گزارشهای قبلی خود از برخورد نامناسب مأموران و فضای امنیتی در ماه رمضان سخن گفته بود.
رادیو زمانه از قول دو خانم جوان که آب خریدند، میگوید: «کسی روزه نمیگیرد در این گرما، هیچکس روزه نیست. این همه مردها در خیابان سیگار میکشند و مردم آب میخورند. نمیشود که به خاطر خواب بودن یک نفر به بقیه گفت که شما هم بخوابید و کسی حق حرف زدن ندارد».
خبرنگار هلندی رادیو زمانه در گزارش میدانی خود از ایران، به یک مأمور راهنمایی و رانندگی اشاره میکند که در یک پارک مشغول آب خوردن است و روزه گرفتن را سخت میداند!
در این قسمت، این رسانه معاند، موضعگیری سیاسی خود را نمایان میکند و به نقل از یک سیگاری، میگوید: «در کشوری که دکل نفتی را میدزدند، حالا چه کسی کاری به سیگار من دارد. و در نهایت اگر گیر دادند، پولی میدهم و آزاد میشوم».
هزار تا بدبختی را ول کنم به فکر این باشم که روزه بگیرم!
رادیو زمانه که به مروج فساد بودن و مخالفت با اسلام شهره است، به بهانه گفتوگو با یک راننده تاکسی، گرانیهای و مشکلات اجتماعی و اقتصادی را به روحانیت مرتبط میکند و به نقل راننده تاکسی خیالی خود بیان میکند: «هزار تا بدبختی را ول کنم به فکر این باشم که روزه بگیرم. برویم بهشت چه بشود؟ نه داداش من! این حرفها برای خر کردن امثال من و شماست. بهشت کجا بود؟ جهنم کجا بود؟ خود آنها که این دم و دستگاه را درست کردهاند اعتقاد ندارند به این چیزها. ول کنید این چرت و پرتها را.»
در ادامه سناریوی این رسانه معارض که قصد دارد که اهداف و نظراتش را از بیان مردم ایران بگوید و اینگونه وانمود کند که نظر مردم این است، به بهانه گفتوگو با مردم و از زبان آنها مواردی از قبیل، روزهدار کاری به روزهخواری در ملاء عام ندارد، روزهداران اعتقاد راسخی ندارند و شخصی به خاطر اینکه دخترش که توانایی روزه ندارد، روزه نمیگیرد و اینکه روزه مال پیرمردها و پیرزنهاست را ترویج میدهد.
بیشتر از ده بار گونی آشغال پر کردم از زیر پای زوار، صوابش از ۱۰۰ سال روزهداری بیشتر است
قسمتی از این گزارش نشان از وحشت معارضین از زیارت امام حسین(ع) و برنامهریزی آنها جهت تخریب تشیع دارد، این رسانه معاند، زائران عتبات عالیات را غیرمسلمان میخواند و به نقل از یک کارگر ساختمانی میگوید: «عجیبترین قسمت صحبتهای او این است که به دستورات محمد[ص] اهمیتی نمیدهد ولی حسین[ع] و ابوالفضل[ع] برایش عزیزند: «خدا به این چیزها نیست. عاشورای پارسال رفتم کربلا با ۳۰۰ هزار تومان. توی راه چند بار بغل دست عربها کمک کردم، پتو جمع کردم، آب پخش کردم. توی حرم گونی پیدا کردم، آشغال جمع میکردم. بیشتر از ده بار گونی آشغال پر کردم از زیر پای زوار، صوابش از ۱۰۰ سال روزهداری بیشتر است. روزه مال کسی است که پولدار است و بیکار است»».
خبرنگار این رسانه برانداز، به نقل از یک شاطر نانوایی فرضی که روزه نمیگیرد، نانوا همکار خود که روزهدار است را دیوانه خطاب میکند و علت روزه گرفتن این نانوا را استفاده از تریاک میداند و با احترامی به شأن و مرتبه روزهداران، مدعی میشود که این نانوا که با گرفتن حالت مستی که انگار یک چهار لیتری عرق را تنهایی خورده باشد، روزه میگیرد.
کارگر یک غذافروشی فرضی هم به خبرنگار رادیو زمانه گفته، اگر روزهخواری آزاد باشد 99درصد مردم مثل قبل غذا میخورند، و مدعی است که دیگر کسی روزه نمیگیرد.
خبرنگار رادیو زمانه با طرح این سوال که «زنان مذهبیتر از مردان؟»، در انتهای گزارش خود که درباره روزه تهیه شده است، به حقوق زنان در ایران پرداخت و مدعی شد: «به دلیل نبود آزادی و ممنوعیت هر تحقیقی که نتیجه آن بنیانهای مذهبی حاکمان جمهوری اسلامی را زیر سوال ببرد، هیچ آمارگیری و تحقیق علمی و دقیقی در تایید این ادعا وجود ندارد که زنان مذهبیتر از مردان هستند، اما به نظر میرسد زنان در ایران نسبت به مردان، اعتقاد بیشتری به مناسک مذهبی دارند».
فاصلهگیری زنان از اعتقادات دینی نیاز به زمان بیشتری دارد
در ادامه این گزارش به نقل از یکی از فعالان زنان، آمده است: «از این منظر که زنان در ایران قربانی تفکرات مردسالارانه دینی هستند، طبیعی است که بیشتر روی آنها کار شده باشد و نسبت به مردها که همیشه آزادتر از زنها بودهاند، زمان بیشتری طول میکشد تا آنها از اعتقادات قدیمی فاصله بگیرند.»
رادیو زمانه به نقل از یک خانم ۳۴ ساله فرضی که مستقل از خانواده هم زندگی میکند، این ادعا را مطرح میکند، اولا زندگی بدون خانواده رضایت بخش است و ثانیا، دخترانی که روزه میگیرند و نماز میخوانند برای این است که شوهر مناسبی گیرشان بیاید. و این خانم فرضی معتقد است که خوشبختی در زندگی به کارهای انسان بستگی دارد نه روزه و نماز!
پدران و مادران اجازه روزه گرفتن به فرزندانشان ندهند!
در پایان گزارش، این رسانه معارض از قول یک پزشک فرضی، برای جوانان در سن بلوغ یک حکم کلی شرعی میدهد و میگوید: «این گروه از جامعه در معرض آسیبهای جدی ناشی از روزهداری هستند و به مادران و پدران توصیه میشود که «به خصوص در سن بلوغ» اجازه روزه گرفتن به فرزندان و بهخصوص دخترانشان ندهند».