۱-ورزشگاه یکصدهزار نفری آزادی پر شد. سرریز جمعیت در اطراف ورزشگاه هم به ده‌ها هزار نفر رسید؛ آن‌هم در حالی که ۳روز مانده به برگزاری اجتماع خانوادگی «سلام فرمانده»، سامانه‌های ثبت‌نام بسته شد. شما چه اسم دیگری به غیر از «رویش» روی این حماسه مردمی می‌توانید بگذارید؟ آنچه در پنجم خرداد۱۴۰۱ در ورزشگاه آزادی رقم خورد، تصویری از جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی جمهوری اسلامی است. نشان داد که نسل‌های جدید این کشور، وارد فرایند بزرگ جهانی‌سازی انقلاب اسلامی ایران شده‌اند. مثل روز روشن کرد که انقلاب اسلامی ما با حفظ و پایبندی به شعارهای آرمانی خود همچنان به پیش می‌رود و حالا نسل‌های جدید، پرچمدار این نهضت شده‌اند. این به معنی این نیست که در این مسیر ۴۴ساله جمهوری اسلامی خطا نداشته است، بلکه حضور این جمعیت نشان داد مردم به‌عنوان صاحبان اصلی این نظام، آماده تصحیح خطاهای خویش هستند، اما هرگز از دفاع ابدی از نظریه نظام انقلابی پا پس نمی‌کشند.
۲-حماسه پنجم خرداد ورزشگاه آزادی، حرف رهبر فرزانه انقلاب را ثابت کرد که رویش‌های این نظام قطعا بسیار بیشتر از ریزش‌های آن است. نمی‌توان منکر ریزش‌ها شد؛ بالاخره همه انقلاب‌ها و نهضت‌های اجتماعی ریزش دارند، اما مهم این است که غلبه با رویش‌ها باشد، نه با ریزش‌ها. آنهایی که در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، آنهایی که تصاویر این حماسه بی‌نظیر را دیدند، آنهایی که خبر این اجتماع تاریخی به گوش‌شان رسید، اگر غرض و مرضی نداشته باشند، حتما به غلبه این رویش‌ها نسبت به ریزش‌ها اعتراف می‌کنند. ملت ایران در این چهل و اندی سال قطعا پیشرفت‌های عظیمی در همه عرصه‌ها داشته‌اند، اما آنچه در ورزشگاه آزادی رقم خورد، برگی تازه از برکات بزرگ انقلاب اسلامی پیش چشمان همه دنیا قرار داد. اجتماع بی‌نظیر برای استغاثه به امام زمان(عج) و سرود خواندن برای آن امام غایب در ورزشگاه آزادی را بگذارید در کنار رونق‌گرفتن مساجد و فضاهای دینی، صف‌بستن جوانان برای مراسم اعتکاف، تشکیل صدها گروه داوطلب جهادی در نقاط مختلف کشور و ... آن وقت پازلی را می‌بینید از معجزه انقلاب اسلامی در بالابردن عیار معنویت در جامعه. حماسه ورزشگاه آزادی به وضوح نمایان کرد که ایمان مردم این سرزمین بسی ریشه‌دار و عمیق است.
۳-عصبانیت ضدانقلاب داخلی و خارجی هم طبیعی است. خب میلیون‌ها دلار خرج‌کردن، ده‌ها رسانه معاند ایجادکردن، سال‌ها علیه جمهوری اسلامی تبلیغ‌کردن، نباید نتیجه‌اش حماسه‌ای می‌شد که در ورزشگاه آزادی رقم خورد. تن‌شان لرزیده وقتی حالا با نسلی مواجه شده‌اند که نه‌تنها به آرمان‌ها و اعتقادات این نظام پایبند است، بلکه برای ساختن ایران اسلامی بزرگ مصمم‌تر از گذشتگان به‌نظر می‌رسد. اصلا همین عصبانی‌شدن و بهانه‌آوردن و لاطائلات گفتن را می‌توان به پای موفقیت اجتماع بزرگ سلام فرمانده در ورزشگاه آزادی نوشت.
اراذل سیاسی که سابقه سوت و کف‌کشیدن در روز عاشورای حسینی را در کارنامه دارند، حالا پرچمدار عزای امام‌صادق(ع)، آن هم قبل از اذان مغرب و قبل از شروع شب شهادت شده‌اند. خبر هم ندارند که در همین اجتماع ورزشگاه آزادی، روضه حضرت صادق(ع) در آستانه غروب آفتاب خوانده شد و مردم عزاداری کردند. اوباش سیاسی که سابقه تلاش برای تحریم ملت ایران و مدفون‌کردن مردم زیر آوار اقتصادی را دارند، حالا با کلیدواژه «جشن» به‌دنبال قراردادن این اجتماع مهدوی مقابل غم مردم آبادان هستند. خبر هم ندارند که اساسا از جشن و سرور خبری نبود و ملت با چشمانی بارانی در این مراسم استغاثه به امام زمان(عج)، چندین‌بار با مردم آبادان ابراز همدردی و برای درگذشتگان این واقعه دردناک طلب آمرزش کردند. فرومایگان سیاسی هم که به‌دنبال مقایسه این اجتماع خانوادگی با برگزاری مسابقات فوتبال در ورزشگاه‌ها هستند، یا اساسا تا به حال یک‌بار هم از نزدیک شاهد جو مسابقه فوتبال در ورزشگاه نبوده‌اند یا به‌دنبال همان اغراض پوسیده سیاسی خود هستند.
خلاصه اینکه یک سرود ساده دهه‌نودی‌ها، حالا همه بافته‌های مخالفان جمهوری اسلامی را پنبه کرده و همین هم تا مغز استخوان آنها را سوزانده است.