تهران: جبهه‌گشایی با مدال‌آوران المپیکی در یک هیئت مسجد‌محور

به گزارش حلقه وصل؛ هیئت یا مهدی (عج)و مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) شهرک واوان اسلامشهر از موفق ترین هیئت هاست که توانست برای افزایش ضریب نفوذ خود، مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) را تأسیس کند. از ویژگی های بارز این هیئت، ورود به عرصه فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و اشتغالزایی با محوریت احیای مشاغل خانگی است. این هیئت به خوبی توانسته حلقه وصلی بین جوانان و ارزشهای دینی و انقلابی باشد تا جایی که جوانان غیر حزب اللهی پای ثابت آن هستند. فعالیت این هیئت در حاشیه اسلامشهر که زمینه های اجتماعی بیشماری برای انجام جرم وجود دارد، امنیت اجتماعی به ارمغان آورده و جوانانی که به دنبال راهی برای نجات خود هستند به هیئت یا مهدی(عج) و مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) پناه می آورند.

حجت الاسلام سیدحسین موسوی،مسئول هیئت یا مهدی است. راز ماندگاری و تاثیرگذاری این هیئت در این 19 سال را از او جویا شدیم. حجت الاسلام موسوی می‌گوید: از جبهه انقلاب زیاد گله داریم، ولی دیگر توقعی از هیچ نهاد یا فردی نداریم؛ راه خودمان را می رویم و میخواهیم فقط «حضرت آقا » را خوشحال کنیم.

در ادامه متن گفتگو با حجت الاسلام موسوی(که در شماره 84 نشریه حلقه وصل نیز به چاپ رسیده است) را میخوانید:

شما فعالیت خود را از چه زمانی و به چه شکل آغاز کردید؟

کار ما سال 1380 یعنی 19 سال پیش کلید خورد، در یک جلسه خانگی در منطقه جنوب غرب تهران شهرستان اسلامشهر شهرک واوان. چهار نفر بودیم و هدف، راه اندازی هیئتی مذهبی بود. سیستمی صوتی خریدیم و کار را از خانه ها شروع کردیم. اتفاقا با استقبال مردم هم روبه رو شد. رفته رفته به این نتیجه رسیدیم که باید یک مسجد بسازیم. در شهرک صنعتی واوان که الان شهر شده، مثل خیلی جاهای دیگر مسجد کم است. اعتقاد راسخ ما هم این بود که فعالیت هیئت مذهبی باید مسجدمحور باشد. این آسیب بزرگی است که هنوز هم هیئت های ما مسجدمحور نشدند؛ بگذریم. استقبال از فعالیتهای ما روزبه روز بیشتر میشد و با دست خالی کلنگ یک مسجد را زدیم و مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) بدون حمایت نهادهای حاکمیتی و به صورت کاملا مردمی ساخته شد.

از زمان ساخته شدن این مسجد، جلسات هیئت یا مهدی(عج) ما در این مسجد برگزار میشود. الان به کار بردن اصطلاحاتی مانند ضرورت کارجمعی، کار تشکیلاتی و هم افزایی مد شده است و با به کار بردن زیادشان، اثر و خاصیت خود را از دست داده اند. اتفاقی که در این مدت در هیئت یا مهدی و مسجد حضرت موسی ابن جعفر رقم خورد این بود که توانست جمعی را با مبانی دینی و انقلابی تربیت کند. بچه ها به برکت روضه حضرت سیدالشهدا و ائمه اطهار تربیت شدند.

اعتقاد ما بر این است که کار بزرگ در سایه کار تشکیلاتی تحقق پیدا میکند و هیئت مذهبی، کارخانه انسانسازی است. هیئتی که نتواند انسان تربیت کند، حتما نتوانسته مأموریت اصلی خودش را به خوبی انجام دهد. در نگاه ما اگر مسجدی نتواند برای انقلاب، نیروسازی و کادرسازی کند، کُمیتش لنگ میزند. امروز ضعف عمده مساجد ما در سطح کشور این است که تبدیل به خانه سالمندان شده است و در آنها نیازهای نوجوانها و جوانها دیده نمیشود و به همین جهت آنها نمیتوانند با مسجد ارتباط برقرار کنند. بچه ها الان وقت خود را در باشگاهها، قهوه خانه ها و جاهای دیگر که نسبتی با تربیت ندارد، می گذرانند و در مساجد نیستند. افرادی به مسجد و هیئت ما آمدند که هیچ نسبتی با فضای ما نداشتند، اما آمدند حزب اللهی و انقلابی شدند، به حوزه رفتند و طلبه شدند. شیخ حسین رواز از مقطع ابتدایی در مجموعه ما بود و الان رئیس اداره تبلیغات اسلامی شهرستان رباط کریم است. امروز دارد یک کار تشکیلاتی در هیئت یا مهدی و مسجد حضرت موسی بن جعفر اتفاق می‌افتد.

هیئت یا مهدی(عج)و مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) برای اینکه بتواند نسبت درستی با جوانان برقرار کند مشخصا چه کارهایی انجام می‌دهد؟

امروز ضعفی که نهادهای فرهنگی اجتماعی ما دارند این است که زبان ارتباط با مردم را بلد نیستند. ما در ماه مبارک رمضان امسال کاری در حوزه خدمات اجتماعی کردیم که من آن را «جبهه گشایی » می نامم. شاید باورتان نشود، ولی در این یک ماه، همه قهرمانهای رشته های مختلف ورزشی برای نیازمندان غذا پختند. شبی 2000 پرس غذا، پخت و توزیع میشد. سجاد گنج‌زاده از ورزشکاران برجسته رشته کاراته کشور و جهان که سهمیه 2020 المپیک توکیو را هم گرفته در این 30 شب فعال بود. حمزه زرینی؛ کاپیتان سابق تیم ملی والیبال جمهوری اسلامی همینطور. یوسف بهزادی؛ دروازه بان تیم ذوب آهن اصفهان یا سیدشاهین موسوی؛ نماینده بوکس جمهوری اسلامی ایران در المپیک پیش رو.  خیلی ها که خبردار شده بودند از تهران به واوان می آمدند تا با سیدشاهین عکس بگیرند. امیرحسین آذری؛ کاپیتان تیم ملی جوانان بسکتبال ایران، سید مهرداد زمانی؛ عضو تیم ملی جودوی کشور، محمد انصاری؛ بازیکن معروف تیم ملی و پرسپولیس تهران، شبنم قلیخانی؛ بازیگر فیلم مریم مقدس. بعد از 30 شب خود اینها هم می گفتند چقدر حال ما خوب شد.

این قهرمان های رشته های مختلف ورزشی با ما ارتباط گرفتند و منتظر اعلام برنامه بعدی ما هستند. اینها ظرفیتهای خوبی است که ما میتوانیم از آنها برای تقویت آرمانهای انقلاب استفاده کنیم. این تا کید حضرت آقاست که به سراغ قشر خاکستری بروید؛ بلکه قشر خاکستریِ مایل به سیاه. ما امروز وظیفه داریم که جبهه گشایی کنیم و ا گر این کار را بکنیم قطعا جامعه سازی محقق میشود. وجه اشتراک ما، خدمت به مردم است. میتوانیم از این ظرفیت به نحو احسن استفاده کنیم. برای جذب نوجوانها و جوانها باید نیاز و زبان آنها را فهمید و بر مبنای آن حرکت کرد. ما به عنوان یک نهاد مردمی قرار است به زودی کلنگ ساخت یک مجموعه ورزشی را زمین بزنیم تا با جوانها و نوجوان ها مرتبط شویم.

مقدماتش در حال فراهم‌سازی است. در این مجموعه، نیازهای بچه ها و خانواده ها را در عرصه بازی با محوریت آموزش احصا کرده ایم. معتقدیم رفع این نیازها در قالب آموزش، حتما به عاقل شدن فرزندان آن جامعه منجر خواهد شد. قبلا نهادهای حاکمیتی مثل اوقاف و سازمان تبلیغات کمکمان میکردند، ولی الان تمام این کمکها قطع شده است. مجموعه هایی را سراغ دارم که با قطع شدن این کمکها به چه کنم چه کنم افتاده اند؛ اما الحمدالله، هیئت ما با ایدهه ای اقتصادی خوب خود نه تنها چنین نشد، بلکه ساخت طبقه بالای مسجد را هم کلید زده است. راهی که ما انتخاب کردیم رفع نیاز مردم در عرصه تفریح بود. عرصه تفریح مردم به شدت درآمدزا است، ولی به دست آوردن  این پولها هدف ما نیست، بلکه ابزاری است که ما را به اهداف هیئت که مطابق با اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی است، میرساند.

عقبه مغناطیسی که در هیئت یا مهدی(ع) واوان شکل گرفته و اعتباری که سبب جذب قهرمانان به‌نام و مشهور شده و توانسته جوانان را هم جذب کند، از کجاست؟

ببینید! من گاهی به دوستان میگویم که ما حضرت آقا را به عنوان یک مشاور امین هم قبول نداریم! آقا در هجدهمین یا نوزدهمین اجلاس سراسری نماز گفتند: ا گر کسی در حوزه ورزش موفقیتی دارد، تحت مسجد باید از او تجلیل کرد. ما این حرف آقا را جامه عمل پوشاندیم. سال 2010 یا 2011 بود که از محمد سلیمانی؛ نایب قهرمان المپیک در رشته تکواندو دعوت کردیم و از او در مسجد تقدیر شد. این نشان قدرشناسی ماست. سال بعد از مهدی بالازاده که ایشان هم قهرمان جهان و آسیاست، تجلیل کردیم و رفته رفته این ظرفیتها به مجموعه ما اضافه شدند. در ادامه، باشگاهی به نام باشگاه فرهنگی ورزشی شهید ابراهیم هادی تأسیس کردیم. رفت و آمدها باعث شکلگیری ارتباطهای قوی و مستحکم شد. الان تنها مسجدی هستیم که در لیگ برتر تکواندو تیم داریم و من به عنوان یک عمامه به سر، مدیرعامل یک تیم لیگ برتری بودم.

سید محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو چهار سال پیش باشگاه ما را افتتاح کرد. این ارتباط در ماه رمضان امسال خودش را نشان داد. ورزشکاران به علت کرونا، فراغت داشتند و پای کار آمدند. با محوریت مسجد، حدود نیم میلیارد تومان کمک مردمی به دست
ما رسید.

برنامه شما در ورزشگاه شهید هادی برای بچه ها چیست؟

الان ۴00 نونهال و خردسال و نوجوان در باشگاه اسم نوشته اند و به تعبیری ما با ۴00 خانواده در ارتباط هستیم. برای خانواده ها جلسات توجیهی و جذب برگزار میکنیم و برنامه های فرهنگیمان را با آنها در میان میگذاریم.

زمینه فعالیت شما فقط در عرصه ورزش و برگزاری هیئت های مذهبی است؟

نه. ما در حوزه حفظ محیط زیست هم فعال هستیم. یکی از مغازه های مسجد را به عنوان اتاق محیط زیست فعال کرده ایم. حضرت آقا در این زمینه هم خیلی دغدغه دارند. نگاه ما مثل خیلی ها به این عرصه، سکولار نیست که فقط به خاطر عواطف، از محیط زیست، حیوانات، درختکاری و جمع‌آوری پسماند قابل بازیافت حمایت کنیم. ما به این مقوله به عنوان یک مقوله دینی توجه داریم. روایتهایی در این رابطه داریم که تا کید میکنند باید محیط زیست را حفظ کرد. ما برای قرب الهی و رسیدن به کمال به این عرصه وارد شدیم. از ابتدا دغدغه خودکفا شدن نهاد فرهنگی خودمان را داشتیم و دوست داشتیم بتوانیم مدلمان را در کل کشور تسری دهیم. از عرصه هایی که برای خودکفایی مالی هیئت واردش شدیم، جمع آوری پسماند بود. محرم سال پیش، کیسه هایی را را با نشان جهانی بازیافت آماده کردیم که روی آن نوشته شده بود: «هیئت، پایگاهی برای همه امور خیر ». به مردم هم گفتیم بنا به فتوای هشت تن از مراجع تقلید از جمله رهبر معظم انقلاب، باید زباله هایتان را تفکیک کنید.

چند پلاستیک جدا گانه آماده کردیم و از مردم خواستیم زباله های خود را جدا کنند و به اتاق پسماند ما تحویل دهند یا زنگ بزنند که بیاییم و ببریم. در این زمینه هم شبکه سازی خوبی اتفاق افتاده است. الان در هر کوچه، یکی دو نفر همیار محیط زیست داریم. بحمدالله ماهیانه حدود 10 میلیون از پسماند درآمد داریم و پیش بینی ما این است که انشاءالله این عدد را به ۴0 میلیون در ماه برسانیم. داریم فرهنگسازی میکنیم که مردم خودشان از مبدا، زباله ها را تفکیک کنند. جزوه ای در این زمینه تهیه میکنیم و در مراسم به مردم هدیه میدهیم تا با این فرهنگ مطلوب آشنا شوند و با ما همکاری کنند. الان افرادی هستند که با ماشینهای مدل بالا، جلوی مسجد میآیند و صندوق عقب را بالا میدهند و پسماندهایشان را تحویل میدهند. بچه های ما هم با گفتن «خدا قبول کند » به آنها القا میکنند که کارشان ارزشی و دینی است.

به مردم هم توضیح داده ایم که این درآمد، صرف کار خیر خواهد شد. از همین طریق یک وانت برای مسجد خریدیم. بررسی کردیم و دیدیم که اقلیم واوان با کشت درخت زیتون خیلی سازگار است. به مردم اعلام کردیم به شما نهال زیتون رایگان هدیه میدهیم، هرکس میخواهد ثبت نام کند. ۵000 نهال زیتون بین مردم توزیع و از طریق درختکاری هم شبکه سازی کردیم. سه سال دیگر این درختها به بار می نشینند و میخواهیم بگوییم برای فرآوری و روغنگیری، محصولات این درختها را به مسجد تحویل دهند. از این طریق به دنبال اشتغالزایی هستیم و درآمد حاصل از آن را در امور خیر هزینه خواهیم کرد. در حوزه حیوانات هم میخواهیم ورود کنیم که هنوز به برنامه مشخصی نرسیده ایم.

هسته مرکزی هیئت یا مهدی(عج) متشکل از چه کسانی است؟

افراد هسته مرکزی و اعضای هیئت، همگی بچه محله های واوان هستند. مهدی مدبر کارش را در هیئت ما شروع کرد و الان به نوعی ایشان را به تهران صادر کرده ایم. ایشان هنوز با ما ارتباط دارد. شیخ حسین رواز از هسته مرکزی است که مسئول اداره تبلیغات رباط کریم است. شیخ امیرحسین صادقی، الان استاد حوزه علمیه است. او کلاس پنجم ابتدایی متربی خود من بود. آقا مهدی بالازاده از بچه های دانشجوی ماست. شیخ مسعود هاور که الان یک روحانی است. همه این بچه ها از واوان هستند و ما حزب اللهی ها را مثلا از قرارگاه خاتم الاوصیا جمع نکرده ایم. در هیئت ما افراد عادی به برکت روضه حضرت سیدالشهدا(ع)، حزب اللهی شدند. این افراد ده پانزده نفر هم نیستند که بگوییم اتفاقی تربیت شده  اند، جمع زیادی از معممین هستند که در مجموعه تربیت شدند و الان در جامعه مسئولیت های مهمی گرفته اند.

فعالیتهای فرهنگی هیئت را هم برای مخاطبان ما شرح دهید.

ما سال 1397 بزرگترین مسابقه کتابخوانی هیئتی و مسجدی خودجوش مردمی را در سطح کشور رقم زدیم. کتابی را تحت عنوان «عوامل نشاط در خانواده» تدوین کردیم. این کتاب را مجید یونسی نوشت. مسابقه کتابخوانی رضای مهر راه اندازی و 88 هزار و ۵00 جلد از این کتاب چاپ و بین مردم توزیع شد. کار، جوری طراحی شد که عایدی مالی نصیب افراد کف میدان و فعالان استانها باشد. نماینده ای داشتیم که در استانی 20 میلیون از این پویش سود برد. گرانی کاغذ پویش را متوقف کرد. ماه های اول پویش 88 هزار کتاب چاپ کردیم که گردش مالی یک میلیارد و خرده ای برای هیئت داشت. من اعتقاد دارم که اگر عرضه داشته باشیم حتی با کتابی که مردم برایش پول نمی دهند هم می توانیم به ثروت برسیم. نیاز به کارهای خلاقانه داریم. رسیدن به کارهای خلاقانه در این شرایط جنگ هیبریدی که چندجانبه است، مهم است.

ما در پویشمان سراغ فروشگاه های کتاب نرفتیم. خانم جلسه ای‌ها، مردم و هیئتها توزیع کننده بودند. هرچند میخواهیم تجربه شبکه سازی ملی را هم داشته باشیم، ولی هدف اصلی ما این است که یک حوزه استحفاظی برای مسجد و هیئت تعریف کنیم که خوشبختانه هم تعریف کردیم و الان با 20۵3 خانواده در ارتباط هستیم. پس میشود با محوریت مسجد و هیئت، انقلاب اسلامی را به همسایه ها صادر کرد. در محله ما، همه خوشحال هستند که این مسجد هست و امنیت را به محله آورده است. اعتقاد ما این است که برای تحقق گام دوم باید لایه میانی جامعه فعال شود و ما به دنبال این هدف هستیم. کارهای خیر اجتماعی هم انجام دادیم و در زلزله کرمانشاه حضور مستمر داشتیم. طی یک هفته آینده هم یک مرکز نیکوکاری با نام همدلی افتتاح خواهیم کرد تا کارها سازمان یافته تر و دقیق تر بر روی نیازهای مردم متمرکز شود.

رسیدن به این موفقیتها در ذهن ما یک مسیر هموار و بدون دست‌انداز میخواهد. آیا اینطور بوده و شما هیچ مانعی سر راه خود نداشتید؟ 

ما در سخت ترین شرایط به این موفقیت ها رسیدیم. از ناحیه مسئولین خیلی اذیت شدیم. آنها خیلی چوب لای چرخ ما گذاشتند. اسلامشهر حاشیه تهران است، واوان حاشیه اسلامشهر است و مسجد حضرت موسی بن جعفر(ع) حاشیه واوان است. مسجد ما در خیابان اصلی هم نیست و این مسجد با مخاطب دانش آموز و دانشجو که دستش در جیب خودش نبود، ساخته شد. الان یکی از مغازه های مسجد را اجاره داده ایم و مستأجر ماهی 200 هزار تومان به ما اجاره میدهد. میخواهم بگویم محله ما پاخور ندارد. کسی که این مصاحبه را میخواند نباید فکر کند همه چیز گل و بلبل بوده که ما به اینجا رسیدیم. رمز موفقیت هیئت ما این است که مقاومت کرده تا الان نوزده ساله شده است. هیئتی ها هیچ وقت خسته نشدند و از تلاش دست نکشیدند، خدا هم کمک کرد.

خود من الان مستاجر هستم و زندگی مستضعفی دارم. شرایط دوستان دیگر هم مثل من است. ما خودمان با ایده هایمان به ثروت رسیدیم. هیئت در سال 98 به شکل تعاونی یک واحد تولیدی پرورش بوقلمون و یک واحد تولیدی پرورش مرغ بومی محلی تخم گذار راه انداخت. از ابتدا هر سهم را پنج میلیون اعلام کردیم و با خرید سهم توسط مردم این واحدهای تولیدی راه افتادند. دانشجویی از آمریکا هزار دلار واریز کرد و سهامدار شد. سر ماه سود هر سهامدار را به حسابش واریز میکنیم. 100 تا مرغ در ماه یک میلیون درآمد دارد و ما حاضریم دانش کسب درآمد از این طریق را آموزش دهیم.

برای عرضه محصولات ایرانی با هدف ایجاد اشتغال برای جوانان، فروشگاه خانه مهر را راه اندازی کردیم و امیدواریم که این طرح در همه هیئت ها و مساجد کشور اجرا شود. سال 1390 طرح «چای هیئت » را اجرا کردیم که خیلی صدا کرد. در این طرح گفتیم چطور چای احمد و محمود و هندی و ترکیه ای بخوریم و بعد برای امام حسین(ع) سینه بزنیم! یک غرفه زدیم و در ورودی آن نوشتیم؛ اینجا فقط چای ایرانی استفاده میشود. یک تن هم چای از لاهیجان خریدیم. نشان تجاری هم با نام «چای هیئت » درست کردیم و زیر این نام نوشتیم: «این چای متبرک به روضه حضرت سیدالشهدا(ع) است» و آن را بسته بندی و در بازار عرضه کردیم. خیلی از هیئت ها مثل هیئت مهدی رسولی و سلحشور، این چای را خریدند. خود بنده را خیلی ها با نام «چای سید» میشناسند که منظورشان همین چای است.

فعالیت و طرح دیگری که پیگیری و اجرا کردیم، گوهرتراشی بود. با یک تاجر قرارداد بستیم و او به ما سنگ میدهد، افراد را آموزش میدهیم، آنها دستگاهی به مبلغ چهار میلیون می خرند و از این طریق ما بازار کاری تضمینی برایشان ایجاد می کنیم. با کمیته امداد امام خمینی هم رایزنی کردیم که این مبلغ را در قالب وام در اختیار متقاضیان قرار دهد. ما سنگ خام در اختیارشان قرار میدهیم، سنگ را در منزل میتراشند، هفتگی به ما تحویل میدهند و پولشان را نقد دریافت میکنند. اگر کسی روزانه سه ساعت در این زمینه وقت بگذارد، در ماه یک و نیم میلیون تومان درآمد خواهد داشت. اگر روزانه 7 یا 8 ساعت کارکند، در ماه سه میلیون تومان درآمد دارد. به افرادی هم که میخواهند پولشان را برای محرومان هزینه کنند، مشاوره می‌دهیم. به محرومان هم کمک میکنیم که حداقل دستشان در جیب خودشان باشد و از فقر مطلق دربیایند و عزتشان حفظ شود.

در حوزه ازدواج جوانان وارد شدیم و در حال راه اندازی باغ تالار هستیم. کتابی با عنوان «مثبت سه » با موضوع ضرورت ازدیاد نسل در حال تدوین داریم. داریم آماده میشویم که با یک روش خلاقانه این کتاب را به روستاها برسانیم.

اما کلام آخر!

به شما بگویم، ما از جبهه انقلاب خیلی گله داریم و دیگر به هیچ کس نه دل بسته ایم و نه امید داریم و نه زنگ میزنیم. عمر و جوانی مان را در منطقه ای محروم گذاشتیم و خوشحال و راضی هستیم. دست خدا را در کارها می بینیم. معتقدم وظیفه ما نشان دادن قله است. گاهی به من پیشنهاد مسئولیت هایی میدهند، ولی نمیپذیرم و میگویم وظیفه و تکلیف ما در همین حاشیه واوان است. استعداد ما این مدلی به ثمر میرسد. گاهی می بینم بی‌شرفها و کلاشها از خانم‌های بی‌سرپرست سوء استفاده میکنند و... عزمم راسخ‌تر میشود که با تقویت بازارهای خانگی این خانم‌ها هم توانمند شوند. تا الان هم برنامه‌ها و کارهای خوبی انجام شده که داریم یکی یکی قله ها را فتح میکنیم و بدون امید به جبهه انقلاب، در حال پیشروی هستیم. هدفمان هم این است که حضرت آقا را خوشحال کنیم.