کارشناس استرالیایی: «شهید سلیمانی» جاودانه‌تر از «قاسم سلیمانی» خواهد بود +فیلم

سرویس جهان حلقه وصل - اقدام تروریستی دولت آمریکا در ترور شهید سلیمانی، اگرچه خسارتی جبران‌ناپذیر به تمام جهان وارد کرد، اما به هیچ عنوان نقشه‌های واشینگتن را پیش نبرد. اتفاقاً اسطوره‌ی «شهید سلیمانی» نه‌تنها نقشه‌های آمریکا برای خاورمیانه را نقش بر آب کرد، بلکه عمری جاودان و تأثیری بی‌پایان خواهد داشت که از جنبه‌های بشری «حاج قاسم» فراتر خواهد رفت.

بر خلاف «قاسم سلیمانی»، «شهید سلیمانی» عمر جاودان خواهد داشت و دست‌کم تا ده‌ها سال نقشه‌های محور آمریکایی-عبری-عربی را نقش بر آب خواهد کرد (+)

تیم اندرسون

«تیم اندرسون» کارشناس استرالیایی طی مقاله‌ای تحت عنوان «میراث سلیمانی[۱]» که به طور اختصاصی در اختیار حلقه وصل قرار داده، به بررسی میراث حاج قاسم سلیمانی پس از شهادت توضیح داده است. اندرسون توضیح می‌دهد آن‌چه که دشمن می‌خواست با ترور سلیمانی به دست بیاورد، با آن‌چه که در واقعیت نصیبش شد، تفاوت زیادی دارد. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی مقاله‌ی تیم اندرسون است. (متن انگلیسی مقاله‌ی اندرسون را می‌توانید از این‌جا دریافت کنید.)

دشمن [آمریکایی-صهیونیستی] ملت‌های آزاده و مستقل جهان تصور می‌کرد قتل خائنانه‌ی قاسم سلیمانی نقشه‌های نافرجامش برای تسلط بر منطقه‌ی خاورمیانه را احیا خواهد کرد. امیدوار بودند با این قتل، ضمن ایجاد تفرقه‌ی بیش‌تر میان ملت‌ها، سرِ محور منطقه‌ای مقاومت را از تنش جدا کنند و برای آن‌هایی به ارمغان ببرند که می‌خواهند امپراتور جهان باشند.

البته که با قتل سلیمانی قطعاً درد و اندوه زیادی به بار آوردند؛ هرچه باشد در این زمینه تجربه‌ی زیادی دارند؛ اما تلاش‌هایشان برای کشاندن محور مقاومت به انحراف و تفرقه، به‌شدت شکست خورد. این محور به جای ناامیدی و سردرگمی، واکنشی نشان داد که هم‌آیی عناصر مختلف مقاومت را تضمین و زمینه‌ی بیرون راندن دشمن از منطقه را فراهم کرده است. اسطوره‌ی سلیمانی همچنان محور اصلی این اتفاق است.

آن‌چه دشمن می‌خواست

دشمن شاید تصور می‌کرد با حذف سلیمانی، این فرمانده‌ی منحصربه‌فرد منطقه، ائتلاف منطقه‌ای [مقاومت] ناامید می‌شود و مسیرش را گم می‌کند. این در حالی است که سلیمانی فقط یک فرمانده نبود؛ یک مربی هم بود؛ از همان زمان آغاز جنگ صدام علیه ایران با حمایت آمریکا، یک مربی بود. میراث ۴۰ ساله تربیت او ظهور فرماندهان متعدد در سراسر منطقه بود.

شهید سلیمانی صرفاً یک فرمانده نبود، بلکه یک الگو، مربی و عامل نفوذ ایران در منطقه بود که نیروهای تحت تربیتش آینده‌ی مقاومت را تا نسل‌ها تضمین می‌کند (+)

ترس بزرگ واشینگتن و دفتر منطقه‌ایش در تل‌آویو از این بود که پس از شکست گروه‌های فرقه‌گرای تحت حمایت ناتو در سوریه و عراق، اعضای محور مقاومت با هم متحد شوند. کابوس آن‌ها این است که ببینند ائتلافی از نیروهای میدان‌دیده‌ی حزب‌الله، ارتش عربی سوریه، بسیج مردمی عراق، و نیروی قدس ایران در مرز فلسطین اشغالی ظهور پیدا کرده و آماده‌ی آزادی جولان در سوریه و اعمال فشار برای آزادی فلسطین از دست رژیم آپارتاید صهیونیستی است.

به همین دلیل هم بود که واشینگتن (پس از حمله به افغانستان، عراق و لبنان) سال ۲۰۱۱، فرصت حمایت از اخوان‌المسلمین و تروریسم وهابی در لیبی و سوریه را غنیمت شمرد و سیاستی را اتخاذ کرد که نقطه‌ی اوجش نابودی دولت لیبی و اقدام داعش به اعلام تشکیل یک «دولت اسلامی» در شرق سوریه بود. تضعیف و تجزیه‌ی سوریه به معنای حذف یک کشور مستقل از معادلات و همچنین کمک به دفاع از مستعمره‌ی صهیونیستی بود.

با توجه به یادداشت اطلاعاتی‌ای که ماه آگوست سال ۲۰۱۲ [از وزارت دفاع آمریکا] فاش شد، می‌دانیم که واشینگتن «خلافت» داعش را پیش‌بینی و از آن استقبال کرده است؛ با این استدلال که «احتمال تأسیس رسمی یا غیررسمی یک حکومت سلفی... دقیقاً همان چیزی بود که قدرت‌های حامی معارضان احتیاج دارند تا رژیم سوریه را، که عمق استراتژیک توسعه‌ی تشیع (عراقی و ایرانی) به شمار می‌رود، منزوی کنند[۲].» این یعنی «خلافت» داعش قرار بود سوریه را تضعیف و تجزیه کند؛ همان‌طور که «القاعده‌ی عراق» برای تضعیف بغداد و ایجاد تفرقه میان عراق و ایران طراحی شده بود.

پروژه‌ی داعش برای تضعیف کشورهای منطقه از جمله عراق و سوریه طراحی شده بود، اما این نقشه‌ها به همت شهید سلیمانی و همکارانش در خاورمیانه ناکام ماندند (+)

ژنرال «مارتین دمپسی» رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا و جو بایدن، معاون اول وقت رئیس‌جمهور این کشور، به‌رغم لفاظی‌های فریبنده‌ی «ضدتروریستی»شان، اواخر سال ۲۰۱۴ در صحبت‌هایی جداگانه اعتراف کردند که متحدان کلیدی واشینگتن، به طور خاص ترکیه، سعودی‌ها، قطر و امارات، اقدام به تأمین بودجه و تسلیح همه‌ی گروه‌های تروریستی فرقه‌گرا در سوریه به منظور سرنگونی دولت این کشور می‌کنند. فلسفه‌ی وجودی همه‌ی این گروه‌ها «تفرقه بینداز و حکومت کن» بود.

قاسم سلیمانی، قهرمان ایرانی محور مقاومت، در مقابل این جنگ نیابتی، ماه سپتامبر سال ۲۰۱۵ مقدمات ورود روسیه به سوریه برای دفاع مستقیم‌تر از حکومت این کشور را فراهم کرد؛ خود سلیمانی جنگ‌های زمینی علیه جبهه‌النصره و داعش را در سوریه و عراق رهبری می‌کرد. این اتحاد نیروهای مقاومت، شرط محوری و ضروری بقای ملت‌های مستقل منطقه بود.

سلیمانی نقش کلیدی‌ای در دفاع از غزه مقابل حملات جنایت‌کارانه‌ی صهیونیست‌ها، و در دفاع از لبنان، به‌ویژه در جریان حمله‌ی سال ۲۰۰۶ رژیم صهیونیستی ایفا کرده بود. «احمد عبدالهادی» نماینده‌ی حماس در لبنان، [کمی پس از ترور سلیمانی] افشا کرد که عماد مغنیه، فرمانده‌ی حزب‌الله، و قاسم سلیمانی مرتباً از غزه بازدید می‌کردند و عهده‌دار رهبری نقشه‌ی ساخت صدها کیلومتر تونل به عنوان ابزار دفاعی مقابل محاصره و بمباران‌های مکرر صهیونیست‌ها بودند.

سلیمانی در مصاحبه‌ی مهمی در سال ۲۰۱۹ از نقش خود در مقاومت لبنان مقابل حمله‌ی سال ۲۰۰۶ اسرائیل صحبت کرد و گفت بخشی از انگیزه‌ی تل‌آویو برای آغاز این حمله، این مسئله بود که «بیش از شصت درصد ارتش آمریکا... در منطقه‌ی ما مستقر بود... و تنها در عراق بیش از ۱۵۰ هزار و در افغانستان بیش از ۳۰ هزار نظامی آمریکایی حضور داشتند.» به این ترتیب، صهیونیست‌ها تلاش کردند از این وضعیت، که در ظاهر برایشان مساعد بود، سوءاستفاده کنند. با این حال، حزب‌الله با حمایت گسترده‌ی مردم جنوب لبنان توانست در عرض ۳۳ روز جلوی تهاجم صهیونیست‌ها را بگیرد. به‌رغم تسلیحات پیشرفته‌ی تل‌آویو و همدستی بسیاری از رژیم‌های عربی، اسرائیلی‌ها به خاطر تلفات فزاینده درمانده شدند و عقب‌نشینی کردند. سلیمانی آن زمان مسئول حمایت لجستیکی و معنوی ایران از لبنان بود.

این فرمانده‌ی مقاومت سپس نقش رهبری را در عملیات‌های ضدتروریستی در سراسر سوریه (از کوه‌های قلمون تا حلب تا دیرالزور) و عراق به عهده گرفت؛ که منتهی به بیانیه‌ی سلیمانی در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷ مبنی بر پیروزی بر داعش شد. فرمانده‌ی سپاه قدس ایران در نهایت تواضع، از رهبری حکیمانه‌ی آیت‌الله خامنه‌ای و فداکاری ملت‌ها و دولت‌های عراق و سوریه در مبارزه‌ی شجاعانه با داعش تشکر کرد. همچنین از حزب‌الله لبنان و یگان‌های حشدالشعبی عراق نیز به خاطر «نقش تعیین‌کننده»یشان در مبارزه با این گروه تروریستی قدردانی کرد.

شهید سلیمانی (راست) در کنار رهبر ایران؛ حاج قاسم اگرچه نقش اصلی را در شکست دادن توطئه‌ی داعش داشت، اما نهایتاً از رهنمودهای رهبر انقلاب و فداکاری ملت‌ها و دولت‌های منطقه برای دستیابی به این هدف تشکر کرد (+)

سلیمانی خاطرنشان کرد که داعش جنایات هولناکی مرتکب شد؛ «از جمله، بریدنِ سرِ کودکان، کندن پوست مردها زنده‌زنده مقابل خانواده‌هایشان، به بردگی گرفتن دختران و زنان بی‌گناه و تجاوز به آن‌ها، زنده‌زنده سوزاندن مردم، و کشتار دسته‌جمعی صدها جوان.» به علاوه، این گروه تروریستی که از آمریکا حمایت و از سعودی‌ها الهام می‌گرفت، همچنین میلیون‌ها نفر را آواره کرد، و خسارات مالی زیادی نیز، از جمله به مساجد و مکان‌های ثبت‌شده به عنوان میراث جهانی، وارد نمود. داعش در تمام این جنایت‌ها ابزار دست دشمن [آمریکایی-صهیونیستی] بود.

یک نیروی بسیج مردمی عراق در اردوگاه آموزشی نیروهای ویژه‌ی حشدالشعبی؛ تهران و واشینگتن در حال جنگ بر سر نفوذ در خاورمیانه هستند و عقب‌نشینی آمریکا از کشورهای منطقه، یکی پس از دیگری، نشان می‌دهد ایران است که دارد در این جنگ پیروز می‌شود (+)

نیروهای اشغالگر آمریکا اکنون دیگر، به بهانه‌ی مبارزه با داعش، به طور کامل در عراق و سوریه مستقر شده بودند. آمریکایی‌ها اگر در اهداف اعلام‌شده‌یشان صداقت داشتند، باید از سلیمانی به عنوان یک قهرمان یاد می‌کردند؛ اما از آن‌جایی که خودشان ابزار یک رژیم فریب‌کار بودند، اتفاقاً او را دشمن اصلی خود می‌دیدند. با این وجود، مردم منطقه عاقل‌تر بودند [و واقعیت را درک می‌کردند]. سلیمانی و همکارانش، از جمله ابومهدی المهندس در عراق، رهبران ارتش سوریه مانند ژنرال «عصام زهرالدین»، و رهبران حزب‌الله لبنان به‌ویژه سید حسن نصرالله، در کنار رهبران جنبش مقاومت فلسطین، داشتند به عنوان قهرمانان واقعی ضدتروریسم، ضدصهیونیسم و ضدامپریالیسم در منطقه ظهور می‌کردند.

در همین حین، پرزیدنت ترامپ، که احتمالاً از فرط حسادت و استیصال، خشمگین بود، تصمیم گرفت یک‌باره هم قاسم سلیمانی و هم ابومهدی المهندس را که قهرمانان برجسته‌ی ضدتروریسم در ایران و عراق و نمادهای برجسته‌ی برادری و همکاری میان این دو کشور همسایه بودند، به قتل برساند. «زینب سلیمانی» دختر قاسم سلیمانی، بعدها گفت پدرش «آن‌قدر کارش را خوب انجام داد» که دشمن را عصبانی کرد؛ «آدم‌ها را نجات داد... نه فقط در کشور خودش... بلکه به خاطر همه‌ی کشورها انجام داد... داعش را نابود کرد، چون نمی‌خواست مردم بی‌گناه در اروپا به دست چنین ویروس خطرناکی کشته شوند... به خاطر همه می‌جنگید.»

شهید سلیمانی هم با تروریست‌های تکفیری می‌جنگید و هم علیه تروریست‌های آمریکایی پیروز شده بود؛ و نهایتاً این تروریست‌های آمریکایی بودند که او را به شهادت رساندند (+)

رسانه‌های غربی دیدگاه روان‌پریشانه‌ی دولت‌هایشان را منعکس کردند. بسیاری از آن‌ها به این واقعیت اعتراف کردند که سلیمانی فرمانده‌ی اصلی منطقه در عملیات‌های ضدداعش بوده، اما این را هم گفتند که واشینگتن از نقش سلیمانی عصبانی بوده است. به این ترتیب بود که نوچه‌های سیاسی ترامپ و تل‌آویو، ترور سلیمانی را «دفاع از خود» توصیف کردند، اما بی‌بی‌سی، رسانه‌ی دولتی انگلیس، کشته شدن قاسم سلیمانی را «خبر خوبی برای جهادگراهای داعش» دانست، شبکه‌ی آمریکایی پی‌بی‌اس درباره‌ی «میراث پیچیده‌ی سلیمانی در عراق» توضیح داد، و روزنامه‌ی هندی «اکونومیک‌تایمز» نوشت: «سلیمانی چهره‌ی مقاومت مسلحانه علیه داعش در عراق و سوریه بود و سهم بزرگی در شکست داعش داشت.»

آن‌چه نصیب دشمن شد

عزاداری‌هایی که برای سلیمانی، المهندس و همکاران عراقی آن‌ها برگزار شد، شگفت‌انگیز بودند. اگر هدف پرزیدنت ترامپ این بود که دل مردم ایران و عراق را به درد بیاورد، به این هدفش رسید. اجتماعات بزرگی از بغداد آغاز شد و در سراسر عراق و ایران گسترش یافت. هر دو کشور چند روز عزای عمومی اعلام کردند. اندوه عمومی مردم برای جهانیان آشکار شد. رسانه‌های مستعمره‌ی آمریکا سعی کردند آمار حاضران را کوچک‌نمایی کنند، اما اکثرشان اعتراف کردند که میلیون‌ها نفر در این مراسم‌های عزاداری شرکت کرده‌اند. برخی منابع غربی در تحلیل‌های سیاسی بعدیشان اشاره کردند که قتل سلیمانی «ضربه‌ی بزرگی به حزب‌الله» بوده است، چون مقاومت لبنان (که واشینگتن و تل‌آویو آن را «تروریست» معرفی می‌کنند) علناً متکی به حمایت ایران است. در عین حال، دیگر رسانه‌های آمریکایی از انتقام‌جویی احتمالی ایران علیه نیروهای اشغالگر آمریکایی در منطقه ابراز نگرانی کردند.

مراسم‌های تشییع پیکر شهدای مقاومت، تبدیل به نمایش حیرت‌انگیزی از وحدت ملت‌های ایران و عراق شد (+)

واکنش‌ها در داخل منطقه، به‌ویژه در عراق، نیز قابل‌توجه بودند. جناح‌های متخاصم، برای اولین بار پس از سال‌ها گرد هم آمدند. «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر وقت عراق گفت: «ترور یک فرمانده‌ی نظامی عراقی که دارای سمت رسمی است، تجاوز به عراق محسوب می‌شود... و قتل شخصیت‌های برجسته‌ی عراقی یا اهل یک کشور برادر در خاک عراق، نقض فاحش حاکمیت این کشور است.»

پارلمان عراق در عرض تنها چند روز به اخراج تمامی نیروهای آمریکایی از این کشور رأی داد. چهره‌های مهم سیاسی عراق حتی خواستار تعطیلی سفارت آمریکا هم شدند؛ مانند اتفاقی که پس از انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ افتاد. اگرچه این اتفاقات دست‌پخت واشینگتن بودند، اما برخی از ناظران سیاسی در آمریکا آن‌ها را «پیروزی واقعی ایران» توصیف کردند. تمام تلاش‌های انجام‌شده طی ده‌ها سال برای ایجاد تفرقه میان عراق و ایران، اکنون در معرض خطر قرار گرفته بودند. گروه‌های مقاومت خواهان انتقام بودند و خواسته‌ی عراقی‌ها درباره‌ی اخراج نیروهای آمریکایی از کل منطقه را تکرار کردند. این، سطح جدیدی از خواسته‌ی افکار عمومی بود.

شهید سلمیانی در کنار یک نفربر زرهی در منطقه‌ای در استان «صلاح‌الدین» عراق؛ مردم عراق قدر فداکاری‌های حاج قاسم را می‌دانند و پس از عملیات تروریستی ارتش آمریکا و به شهادت رسیدن او، جدی از گذشته خواهان اخراج نیروهای آمریکایی از کشورشان هستند (+)

نیروهای نظامی [نیروی قدس سپاه پاسداران] ایران، ۸ ژانویه در چارچوب «عملیات شهید سلیمانی» یک حمله‌ی موشکیِ عمدتاً نمادین علیه پایگاه هوایی عین‌الاسد در عراق انجام داد که میزبان نیروی هوایی آمریکا بود. این، اولین حمله‌ی مستقیم ایران به نیروهای آمریکایی محسوب می‌شد. پیش از حمله، اخطار داده شده بود و هیچ تلفاتی وجود نداشت، اما بعدها گزارش شد که ۱۱۰ سرباز آمریکایی «جراحت مغزی» دیده‌اند. احتمالاً به دلیل ماهیت کنترل‌شده‌ی این حمله، و با وجود تنش‌های بالا، دولت ترامپ دست به حمله‌ی متقابل نزد.

دولت ترامپ که در جنگ‌های افغانستان، سوریه و یمن ناکام مانده و عراقی‌ها را هم علیه خود متحد کرده بود، تلاش کرد کارزار «فشار حداکثری» خود علیه ایران را حفظ کند. این کارزار شامل وضع محاصره‌ی اقتصادی علیه بخش اعظم منطقه و تخطی از توافق هسته‌ای‌ای می‌شد که دولت اوباما سال ۲۰۱۵ آن را امضا کرده بود. اقدام دولت ترامپ موجب قهر متحدان اروپایی آمریکا با واشینگتن شد، اگرچه که اروپایی‌ها نشان دادند توان عمل مستقل از کاخ سفید را ندارند.

از سوی دیگر، روسیه و چین که قبلاً در کارزار مقابله با برنامه‌ی هسته‌ای ایران با واشینگتن متحد شده بودند، اکنون خود در معرض اقدامات قهری یک‌جانبه‌ی آمریکا دیدند. علاوه بر این، شکست روزافزون جنگ‌های واشینگتن در قالب نقشه‌ی «خاورمیانه‌ی جدید» به گسترش نقش هر دو کشور در منطقه کمک کرده بود. ماه دسامبر سال ۲۰۱۹، اندکی پیش از ترور سلیمانی و المهندس، روسیه، چین و ایران در خلیج فارس رزمایش مشترک دریایی برگزار کردند. این رزمایش، پاسخی به ادعاهای دروغین آمریکا بود که می‌گفت ایران تهدیدی برای کشتیرانی در این منطقه است. همچنین اواسط سال ۲۰۲۰، چین و ایران اعلام کردند به یک توافق‌نامه‌ی اقتصادی ۲۵ ساله به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار با تمرکز بر انرژی، زیرساخت و تولید دست پیدا کرده‌اند. چین و روسیه به موازات توافق با ایران، داشتند توافق‌های مشابه اقتصادی‌ای با سوریه نیز امضا می‌کردند. هیچ‌کدام از این‌ها چیزی نبود که دشمن [با ترور سلیمانی] می‌خواست به آن برسد.

یک نفتکش چینی در بندر «چینگدائو» در استان «شاندونگ» در چین؛ طبق گزارش‌های موجود، حدود نیمی از صادرات نفت ایران به مقصد چین انجام می‌شود و با توجه به تنش‌ها میان پکن و واشینگتن، مشخص نیست آمریکا تا چه اندازه می‌تواند از اهرم تحریم صادرات نفت ایران استفاده کند (+)

شماری از تحلیلگران نتیجه گرفتند که قتل سلیمانی توسط ترامپ در واقع نتیجه‌ی معکوس داشته است؛ نه‌تنها در محور مقاومت تفرقه ایجاد نکرد، بلکه به اتحاد این محور کمک کرد. به‌رغم تأکید رسانه‌های آمریکایی بر افزایش احتمال درگیری مستقیم میان ایران و آمریکا (که هر دو طرف می‌خواهند از آن اجتناب کنند)، تحلیلگران عاقل‌تر به این مسئله اشاره کردند که آرمان‌های آمریکا در خاورمیانه [در نتیجه‌ی ترور سلیمانی] اکنون از تحقق‌پذیری دورتر شده‌اند.

«خون ما و شما در هم آمیخته؛ ایران و عراق جداشدنی نیستند» (+)

«دنی مکی» تحلیلگر سوری-بریتانیایی، می‌گوید میراث سلیمانی در سوریه ماندگار خواهد بود، چون «هنوز ده‌ها هزار سرباز و تعداد زیادی فرمانده در سوریه هستند که او به آموزششان کمک کرده و احتمالاً راه او را برای گسترش نفوذ و هژمونی ایران در سراسر خاورمیانه ادامه خواهند داد.» «محسن صلح‌دوست» کارشناس ایرانی-استرالیایی نیز می‌نویسد قتل سلیمانی موجب ظهور گروه‌های مقاومت جدید و حمله‌ی آن‌ها علیه نیروهای آمریکایی در عراق شده و به هر ترتیب، موضع ایران را در منطقه تقویت کرده است.

جبهه‌های مقاومت در سرتاسر منطقه به لطف فرماندهی شهید سلیمانی اکنون با یک‌دیگر مقابل دشمن مشترکشان متحد شده‌اند (+)

واقعیت این است که دشمن در قالب «شهید سلیمانی» افسانه‌ای بسیار محبوب را خلق کرده که عمرش از تمام رهبران کنونی حکومت‌های دشمن بیش‌تر خواهد بود. چنان‌که زینب سلیمانی هم گفت، دشمنان فکر می‌کردند بعد از کشتن سلیمانی «همه‌چیز تمام می‌شود، اما کاملاً اشتباه می‌کردند. خشمی که در چشمان مردم ایران بود را ندیدند؛ چشمان آن‌ها را ندیدند؛ غم‌شان را ندیدند... کاملاً اشتباه می‌کنند که فکر می‌کنند این پایانِ سردار سلیمانی خواهد بود. این آغاز سلیمانی است.»