روایتی از مخوف‌ترین زندان عراق

 به گزارش حلقه وصل، حجت‌الاسلام محمدمهدی بهداروند، پژوهشگر و نویسنده کتاب «زندان الرشید»، درباره این کتاب و ثبت خاطره سردار علی‌اصغر گرجی زاده، گفت: «زندان الرشید» خاطرات سردار علی‌اصغر گرجی زاده، رئیس ستاد قرارگاه سپاه ششم و از هم‌رزمان سردار شهید علی هاشمی، یکی از صادقانه‌ترین آثاری است که در زمینه تاریخ دفاع مقدس نوشته شده است. گرجی‌زاده راوی روایت‌های این کتاب که در واپسین روزهای جنگ تحمیلی در جزایر مجنون به اسارت نیروهای عراقی درآمده بود تا چهار ماه پس از اسیر شدن به دست نیروهای بعثی، هویت خود را از آنان پنهان می‌کند ولی پس از لو رفتن هویت واقعی او برای نیروهای ارتش بعث، به زندان الرشید که مخوف‌ترین زندان عراق بود، منتقل می‌شود تا باقیمانده دوران اسارت خود را که در حدود هشت سال می‌شد، در این زندان پشت سر بگذارد.

وی ادامه داد: راوی کتاب با دقت تمام سعی کرده تا در بیان خاطرات خود صادق باشد و با وجود آنکه در زمان خود یکی از مسئولین رده‌بالای سپاه محسوب می‌شده، ولی از بیان ترس‌ها و دل‌نگرانی‌های خود در دوران اسارت ابایی نداشته است؛ تا آنجا که لحظه‌به‌لحظه وحشت خود از شکنجه‌های دشمن بعثی را با صراحت بیان کرده است. بدون شک یکی از دلایل صادقانه شدن این اثر همین صراحت راوی در بیان خاطرات خود بدون ترسیم کردن چهره‌ای قهرمان‌گونه از خود است.

نویسنده کتاب تصریح کرد: گرجی‌زاده در بخش‌هایی از این کتاب با تشریح شرایط جنگ در ماه‌های پایانی به ماجرای استفاده گسترده عراق از بمب‌های شیمیایی می‌پردازد. وی همچنین در خاطرات خود به اسارت دو تن از خبرنگاران صداوسیمای کرمانشاه که در حال همراهی یک هیئت رسمی از سازمان ملل متحد بودند، اشاره می‌کند و چگونگی اسیر شدن این دو خبرنگار و انتقال آن‌ها به زندان الرشید را شرح می‌دهد.

حجت‌الاسلام محمدمهدی درباره علت برجسته بودن این کتاب گفت: «زندان الرشید» از ابعاد گوناگونی دارای اهمیت است. یکی از اصلی ترین دلایلش این است که سردار گرجی زاده ارشد ترین مقام سپاه پاسداران است که به اسارت نیروهای عراقی درمی‌آید. از همین رو جایگاه ایشان بر اهمیت این کتاب می افزاید. از طرفی زندان الرشید یک زندان معمولی نیست و زمانی که اداره استخبارات عراق به کسی مشکوک بوده است او را به زندان الرشید منتقل کرده و تحت شکنجه بسیار قرار می دادند. یکی از ابعاد اهمیت این کتاب را نیز می توان نوع روایت و صراحت راوی دانست که به نحوی به داستان پرداخته است که خواننده هم داستان را باور می کند و هم به دلش می نشیند.

وی درباره اهمیت ثبت خاطرات آزادگان نیز گفت: رزمندان بسیاری در جبهه های جنگ حضور داشته‌اند؛ از نوجوان کم سن تا پیرمرد کهنسال، از انسانی عادی که خردترین کارها را انجام می داده است تا فرماندهان ارشدی که تصمیم‌گیری‌های کلانی را برعهده داشته اند، خاطرات و نقل اتفاقات توسط این افراد سند معتبر و بخشی از هویت و تاریخ انقلاب اسلامی است. این خاطرات بهترین سندی است که می تواند چهره واقعی انقلاب، رشادت سربازان اسلام و فداکاری های آن‌ها را نشان دهد. زمانی که یک خاطره نقل می شود، حادثه و واقعه ای را روایت می کند، این روایت شاید توسط افرادی به چشم دیده شده است که یا در میان ما نیستند و یا اینکه دسترسی به آن افراد غیر ممکن است. حال اگر یکی از این شاهدان دست به قلم ببرد و یا خاطراتش را مکتوب کند، قطعا این واقعه مهم در پازل تاریخی انقلاب و دفاع مقدس محفوظ می ماند و برای نسل های بعدی میراثی ماندگار خواهد شد.