به گزارش حلقه وصل، منصور احمد خان، سفیر پاکستان در کابل در مصاحبه با فارن پالسی گفت اسلام‌آباد از حقوق بشر، حقوق زنان و فراگیری تمام قومیت‌ها و گروه‌های مذهبی در افغانستان حمایت می‌کند و از هیچ یک از این موضوعات به عنوان اهرم چانه‌زنی برای به رسمیت شناختن طالبان یا آزادسازی دارایی‌های مسدود شده استفاده نخواهد کرد.
او در این مصاحبه گفت که اکثر جمعیت ۳۵ میلیونی تا ۴۰ میلیونی افغانستان از دولت طالبان حمایت می‌کنند، تجارت میان دو کشور جریان داشته و حتی بیشتر شده است و اینکه به رسمیت شناختن دیپلماتیک برای دولت طالبان میان همسایگان افغانستان و جامعه بین‌المللی در راستای صلح و امنیت جهانی هماهنگ خواهد شد.
سفیر پاکستان تاکید کرد که از زمان روی کار آمدن طالبان در ۱۵ اوت و بعد تشکیل دولت، وضعیت امنیت و قانون عمدتا صلح‌آمیز شده است و آنها هیچ حادثه مرتبط با امنیت نداشته‌اند، به جز چند حمله داعش و در کل آرامش و صلح در افغانستان برقرار است.
این دیپلمات در پاسخ به اینکه آیا با روی کار آمدن طالبان در افغانستان اوضاع پاکستان امن‌تر است، گفت: پاکستان از نقطه نظر اینکه چه نوع حکومتی در افغانستان باشد، ترجیحی ندارد. تأکید ما همیشه بر این بوده است که دولت افغانستان باید یک دولت باثبات باشد، باید دولتی باشد که براساس خواسته‌های افغان‌ها اراده مردم را بیان کند و باید دولتی باشد که بر تمام قلمروی افغانستان کنترل داشته باشد تا گروه‌های تروریستی و گروه‌های شبه‌نظامی نتوانند در افغانستان مکان امن یا پناهگاه امن داشته باشد.
او درباره تاثیرپذیری پاکستان از بحران اقتصادی و انسانی در افغانستان گفت: از زمان به دست گرفتن کنترل از سوی طالبان، افغانستان به دلیل تغییر حکومت با بحران انسانی شدید روبرو شده است. از آنجا که هیچ توافقنامه گذار سیاسی مورد توافقی وجود نداشت، نوعی خلأ به وجود آمد. ما نه تنها شاهد یک روند تخلیه بزرگ بودیم، بلکه ایالات متحده ذخایر دلار آنها را مسدود کرده است که این امر آنها را در برآوردن برخی از نیازهای اساسی خود دچار مشکل کرده است. بنابراین، فشار بر اقتصاد آنها و معاملات بانکی آنها وجود دارد و در نتیجه آن می‌بینید که ممکن است کمبود عرضه ایجاد شود. با شروع فصل زمستان، این امر می‌تواند تشدید شود. اگر بسیاری از کشورها و سازمان‌ها شامل سازمان ملل متحد، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت همکاری کنند، طالبان می‌تواند به راحتی به این مشکلات غلبه کند اما اگر دولت افغانستان و سازمان‌های بشردوستانه نتوانند در ماه‌های آتی نیازها را برآورده سازند، اوضاع وخیم می‌شود. آنها با جدیت در حال تلاش هستند و از همسایگانشان کمک می‌خواهند. شماری از نهادهای دیپلماتیک اینجا در کابل هستند و دولت‌هایشان تلاش دارند کمک کنند.
سفیر پاکستان در ادامه گفت: اما این موضوع همچنین به نحوه توسعه و پیشرفت مشارکت آنها با جامعه بین‌المللی بستگی دارد و این مشارکت گسترده‌ای در زمینه برخورد با مسائل دولت فراگیر، ساختار حقوق بشر از جمله حقوق زنان، تحصیلات زنان و سایر مسائل مرتبط خواهد بود. در این زمینه باید منتظر بود. من می‌خواهم بگویم که در این مرحله دولت افغانستان، دولت طالبان، تلاش‌های جدی انجام داده است تا اطمینان حاصل شود که آنها می‌توانند نیازهای مردم خود را برآورده کنند. و بنابراین، تاکنون حرکت آوارگان و جابجایی مردم در مرزها کاملاً قابل کنترل بوده است. ما کوچ گسترده مردم را ندیده‌ایم. این تنها در صورتی رخ می‌دهد که کمبودهای جدی در اینجا وجود داشته باشد.
این دیپلمات پاکستانی در ادامه گفت: هنگامی که توافق ایالات متحده و طالبان در فوریه ۲۰۲۰ امضا شد و روند صلح پیش رفت، دو موضوع اصلی وجود داشت؛ خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو از افغانستان و توافق بین افغان‌ها در چارچوب سیاسی آینده. در حالی که در مورد خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو درک معقولی وجود دارد، پیشرفتی در میان طرف‌های افغان در مورد توافق در مورد فراگیر بودن دولت، حقوق بشر و سایر مسائل حاصل نمی‌شود. ما معتقدیم که اکنون این تعامل باید بین دولت طالبان و جامعه بین‌المللی ادامه یابد تا اطمینان حاصل شود که دولت افغانستان منزوی نیست. اگر افغانستان منزوی باشد، نه برای خود افغانستان خوب است و نه برای صلح و ثبات بین‌المللی، زیرا تهدید بسیاری از سوی گروه‌های تروریستی و شبه‌نظامی در افغانستان وجود داشته است.
او افزود: نه جامعه بین‌المللی و نه دولت افغانستان نباید از مسائل حقوق بشر و مساله زنان به عنوان اهرم فشار استفاده کنند. ما معتقدیم که ایالات متحده نباید ۱۰ میلیارد دلار پول افغانستان را مسدود می‌کرد زیرا این امر اکنون مسائل انسانی جدی را ایجاد می‌کند. به همین ترتیب، ما معتقدیم که دولت افغانستان باید با جامعه بین‌المللی در برخورد با مسائلی که برای جامعه بین‌المللی مهم است، با ذهن باز مشارکت داشته باشد، از جمله درباره فراگیری، حقوق بشر، حقوق زنان و حاکمیت قانون. دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد و اینها باید حل شوند و باید از طریق گفت‌وگوی سازنده پیشرفت کرد.
منصور احمد خان، سفیر پاکستان در کابل درباره اینکه چرا کشورش طالبان را به عنوان دولت مشروع افغانستان به رسمیت نشناخته است، گفت: به رسمیت شناختن بخشی از فرایند مشورت با سایر کشورهای همسایه خواهد بود. روزی که اعلام دولت جدید صورت گرفت یعنی هشت سپتامبر، پاکستان میزبان نشستی در سطح وزیران خارجه همه همسایگان افغانستان بود. ما یک بیانیه مشترک برای رویکرد هماهنگ در رابطه با تعامل با افغانستان در ماه‌های آینده تصویب کردیم. تصمیم ما برای اطمینان از مشارکت اقتصادی و بشردوستانه با افغانستان و برای اطمینان از مشارکت دولت افغانستان با جامعه بین‌المللی خواهد بود. تصمیم برای به رسمیت شناختن به عنوان بخشی از این روند، با مشورت سایر اعضای جامعه بین‌المللی به ویژه همسایگان افغانستان اتخاذ خواهد شد.
خبرنگار فارن پالسی همچنین پرسید: پاکستان به مدت تقریبا ۲۰ سال پناهگاه و حمایت از طالبان داشت. بنابراین آیا پیروزی طالبان در افغانستان به معنای پیروزی پاکستان است؟
سفیر پاکستان پاسخ داد: این مطلب درست نیست که پاکستان از طالبان افغانستان حمایت مالی یا مادی کرده است. طرز روی کار آمدن طالبان افغانستان نشان می‌داد که هیچ حمایت سیاسی مردم از رژیم گذشته وجود نداشت. ما معتقدیم که باید برای صلح و ثبات پایدار در افغانستان تلاش کنیم. دولت در افغانستان باید براساس اصول فراگیری، حقوق بشر و حاکمیت قانون باشد و بنابراین ما باید برای دستیابی به این اهداف با دولت جدید افغانستان و مردم افغانستان تعامل داشته باشیم. پس از ۱۵ اوت، اکثر مردم اینجا در افغانستان، حتی کسانی که با رژیم قبلی افغانستان مرتبط بودند، ترجیح دادند به پاکستان نگاه کنند. این نشان‌دهنده ارتباط فرهنگی و مذهبی بین دو کشور است.
