سرویس حاشیهنگاری- احسان سالمی: تقریبا دو ماهی میشد که خبر برگزاری جشن دوسالگی برنامه طنز دکتر سلام از طریق خبرگزاری دانشجو و دیگر سایتهای انقلابی اعلام میشد. این جشن تولد سال گذشته در محل لانه جاسوسی سابق برگزار شده بود ولی امسال قرار بود که به طور مفصلتر و با جمعیتی بیشتر در سالن وزارت کشور برگزار شود.
با اینکه فرصت ثبت نام عادی برای شرکت در جشن را پیدا نکردم ولی توانستم از طریق یکی از دوستان یک کارت خبرنگاری بگیرم و پنجشنبه بعد از ظهر با یکی دونفر دیگر از رفقا راهی مراسم شویم.
قرار بود مراسم ساعت سه شروع شود، البته ما با خودمان احتمال میدادیم چون برگزار کننده مراسم بسیج است، دست کم با یک ساعت تاخیر شروع میشود، ولی در عین ناباوری برنامه راس ساعت 3 و 5 دقیقه شروع شد! البته این اولین نقطهای نبود که در این مراسم برای آن تعجب کنیم، چرا که قبل از ورود به سالن اصلی وزارت کشور با چند اتفاق جالب دیگر هم روبرو شدیم.
اتفاق اول نظم بسیار عالی انتظامات و هماهنگکنندگان برنامه بود که همگی دانشجو و جوان بودند و الحق و الانصاف واقعا کارشان قابل ستایش و تقدیر بود، آن هم در جایی که بسیاری از برنامهها با وجود بهرهگیری از مدیرانی کارکشته نصف این نظم را هم ندارند!
اتفاق دوم منظره شیرین پذیرایی بود، که شیرینی آن نه صرفاً در کلام بلکه در عمل هم به کام شرکتکنندگان در مراسم جشن دوسالگی دکتر کلام نشست. بسته پذیرایی دکتر سلامیها حسابی پر و پیمان بود و برای ما و رفقا که در آن ساعت از بعد از ظهر هنوز فرصتی برای خوردن ناهار پیدا نکرده بودیم، حکم اکسیر حیات را داشت!
مراسم در حالی در ساعت مقرر خود شروع شد که تقریبا سه چهارم سالن بزرگ وزارت کشور با ظرفیت بیش از 3000 نفرهاش پر شده بود و دیدن تنها همین منظره کافی بود که به دکتر سلامیها خسته نباشید بگویم. آفرین به برنامهای که توانست در طی دو سال این همه مخاطب دانشجو را به خود جذب کند.
شروع برنامه با یک کلیپ طوفانی و بسیار جذاب همراه بود. کلیپی که در آن دکتر سلامیها با شیوه خودشان خوشآمدگویی کردند و بعد از آن هم با ورود عزت الله ضرغامی، مدیر پیشین رسانه ملی به سالن، صداهای تشویق حضار بلند شد.
در ادامه برنامه مهمانان یکی پس از دیگر به سالن وارد میشدند و هرکدام با توجه به میزان محبوبیتشان توسط حضار مورد تشویق قرار میگرفتند که بهترین و زیباترین این تشویقها همزمان با ورود همسر دانشمند شهید، داریوش رضایی نژاد و دخترش به سالن بود که همهی سالن به افتخار ورود آنها به طور ایستاده برای مدتی آنها را تشویق کردند و البته در ادامهی آن نیز باید از حضور پدر شهید مصطفی احمدی روشن گفت که در لحظهی ورود این بزرگوار، تقریباً سالن از شدت اشتیاق و تشویق به مرز انفجار کشیده شد! تشویقهایی که با شعار زیبای تکبیر و مرگ بر آمریکا همراه شد.
پخش کلیپی از اتفاقات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی سال گذشته یکی دیگر از ابتکارات دکتر سلامیها بود که البته با استقبال زیاد حاضران و تشویقهای ممتد آنها همراه شد.
یکی دیگر از برنامههای منحصر به فرد جشن تولد دو سالگی دکتر سلام، تقدیر از خواننده ترانه تبلیغاتی سیاسی! «پشتم گرمه» بود. ترانهای که به گفته خوانندهاش ابتدا برای تبلیغات یک برند تجاری ساخته شده بود ولی در ادامه با نکته سنجی و تیزبینی گروهی از جوانان انقلابی تبدیل به یکی از محبوبترین کلیپهای سیاسی چند سال اخیر شده است.
متفاوتترین جشن سیاسی سال، در ادامه برنامه خود به سراغ مسئولین و چهرههای سیاسی حاضر در سالن رفت و با پخش کلیپ شوخی با چهرههایی همچون ضرغامی و غلامعلی حداد عادل هم خنده را بر لبهای حضار نشاند و هم با دعوت از این چهرهها توانست نظر این افراد را در مورد طنز سیاسی و زمینهسازی برای ورود بیشتر جوانان به این حوزه را جویا شود و البته دقایقی را هم مهمان خاطرات طنز مسئولین باشد تا از دورههای مختلف مدیریتشان در کشور و حوادث تلخ و شیرین آن بگویند.
البته این دو نفر تنها مسئولینی نبودند که صحبت کردند بلکه در ادامه برنامه سید محمد حسینی وزیر سابق ارشاد اسلامی نیز چند دقیقهای از روزهای وزارتش در دولت دهم گفت و بعد از آن هم با حضور چهرههایی همچون حسین صفار هرندی، علیرضا زاکانی، حمید رسایی، مسعود ده نمکی، سیدنظامالدین موسوی، ابوالقاسم طالبی، حسن عباسی، سعید قاسمی، محمدرضا اسکندری، رحمت الله حافظی، فاطمه آلیا و محمد ودود حیدری از فعالان حوزه طنز در یک سال گذشته تقدیر شد.
وقتی که تقدیرها تمام شد و مسئولین روی سن هم هرکدام یکی دو دقیقه در مورد طنز و به ویژه برنامه طنز دکتر سلام صحبت کردند، نوبت ورود بازرسان نمادین آژانس بینالمللی انرژی اتمی به سالن بود! حضوری که با خنده و تشویق ویژه حضار شروع شد و البته با تفتیش مسئولین در سالن و چسبپیچی کردن یکی از حضار به اتمام رسید تا به عنوان یکی دیگر از برگهای برنده جشن تولد دکتر سلام حسابی همه را به وجد آورد.
برنامه بیست و پنج دقیقهای دکتر سلام که این بار چهار ساعت به طول کشیده بود، آن قدر بخشهای جذاب داشت که بتواند مخاطبانش را تا دقیقه آخر میخکوب کند. از خاطرهگویی اصغر نقیزاده، بازیگر همیشه خندان و با سابقه فیلمهای دفاع مقدس گرفته تا شعرخوانی شاعرانی همچون رضا احسانپور و زهرا آراستهنیا و البته حضور نمادین دوربین دکتر سلام در اعماق چند صد متری زمین برای گرفتن مصاحبه با فردی به نام آقای «خوشسازش» که خود را از دانشمندان هستهای معرفی میکند که بعد از تعطیلی سایت هستهای فردو بیکار شده و به سراغ راه انداختن شعبه اکبرمشتی قم رفته است و بجای کار با سانتریفیوژها با انواع آبمیوهگیریها روزگار خود را میگذراند!
کارگردانی مراسم و شکار صحنههای ویژه او، از دیگر نکات مثبت این برنامه بود که هر چند دقیقه یک بار یکی از اتفاقات جالب برنامه را بر روی مانیتور سالن نشان میداد و با تشویق حضار مورد حمایت قرار میگرفت. شکار دستنوشتههایی مانند مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل، کلید حل مشکلات در داخل است، به دشمن اجازه بازرسی از تاسیسات نظامی را نمیدهیم، روحانی دقت کن، آبمیوگیری فردو و فکت شیت من زیر درخت آلبالو گم شده! از جمله نماهایی بود که با نقش بستنشان بر مانیتور سالن، به یک باره همه توجهها را به خود جلب میکرد و همگان را به تشویق وا میداشت.
دکتر سلامیها که از همان ابتدای برنامه اعلام کرده بودند گرفتن هرگونه عکس سلفی و غیرسلفی در برنامهشان آزاد است، حسن ختام برنامه خود را با آوردن کیک دکتر سلام و گرفتن عکسهای یادگاری با این کیک برگزار کردند.
هرچند که ایراداتی به بیش از حد سیاسی شدن این جشن وارد بود، آن هم در سالی که نام آن «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» است ولی به نظرم برگزاری این جشن دانشجویی آن هم با حضور بیش از 5000 نفر نشاندهنده عمق تاثیر این برنامه بر جامعه دانشجویی کشور است.