تهران: تلویزیون و لزوم پرهیز از سیاست گرمی و سردی با یک مویز و غوره

سرویس حاشیه‌نگاری: با پیدا کردن بعد سیاسی اعتراض‌های اقتصادی اخیر و تبدیل آن به یکسری شعارهای ساختارشکنانه سیاسی که مرزهای خط‌قرمز‌ نظام را درنوردید، تلویزیون هم تصمیم‌گرفت پخش مستند «خارج از دیده» را متوقف کند. خارج از دید، با حمایت مدیران سازمان صداوسیما ساخته شده است و به گفته نقویان به علت «پرهیز از دامن زدن به پاره‌ای از حساسیت‌ها» جلوی پخش آن گرفته شد. حال سوال این است که صداوسیما که در بعد سیاسی همیشه نشان داده است که هیچ وقت به خاطر مخاطب از گفته‌های خود عدول نمی‎کند و هیچ وقت هم تغییر رفتار نداده است، چرا این بار کوتاه آمد و عقب‌نشینی کرد؟

آیا باید علت این توقف را در بی‌طرف نبودن مستند آقای نقویان جستوجو کرد، در اینکه این بی‌طرفی امکان دارد طرفدارن فتنه سال88 را هم به خیابان‌ها آورده و تلفیق آنها با معترضان وضع اقتصادی و عوامل نفوذی منافقین که در حال اجرای سیاست‌های برنامه‌ریزی شده آمریکا، اسرائیل با پول‌های یک کشور خرپول خاورمیانه بودند، ابعاد اعتراضات و اغتشاشات را گسترده‌تر کند؟ آیا به‎راستی ابعاد این ماجرا اینقدر بود که صداوسیما بخواهد این همه ضعف، سستی و انفعال از خود به نمایش بگذارد و به خاطر سروصدای تعدای معدودی افرادی از نشان دادن زحمات صورت گرفته برای تبیین ابعاد پیچیده فتنه88 کوتاه بیاید؟

آیا عقب‎نشینی به این زودی تصمیمی درست و تحلیل دقیقی  پشت آن بود یا این تصمیم نیز مثل تصمیم‌های دیگر خلق‌الساعه و با استناد به اما و اگرها و عافیت‎اندیشی مدیران این سازمان گرفته شد؟ یا شاید دست‌اندرکارن سازمان اعتقادی به حق بودن کار و تلاش خود نداشتند و خود می‎دانستند که پاره‎ای‌ از تحریفات در این مستند وجو دارد و کوتاه آمدند؟ چراکه گفته‌اند هیچ کس عیب یک کار را بهتر از سازنده آن نمی‎داند.

این روزها گفته شده است که قرار است پخش این مستندِ سریالی از سر گرفته شود و امیدواریم که صداوسیما همچنان -حداقل در این بعد- بر سیاست‌های کوتاه نیامدن در قبال خواسته مخاطب پافشاری کند و با یک غوره سردیش نکند و با یک مویز گرمیش که طراحان اغتشاشات اخیر را هوابرشان دارد. البته به اعتقاد نگارنده باید امکان تولید مستند سریال‌های دیگر هم مورد اتفاق‌های پیچیده سال88 داده شود و فقط به روایتی خارج از دید در مورد اتفاقات سال88 اکتفا نشود. چراکه بررسی و نتیجه‌گیری در مورد ابعاد پیچیده حوادث سال88 نیاز به یک دیده‌بان دارد و جست‌وجو کردن مسائل پیچیده آن سال در حوادث خارج از دید، ما را به بی‎راهه می‎برد.

هرچند با دیدن فقط چهار قسمت از یک مستند 12 قسمتی نمی‎توان در مورد آن قضاوت کرد و برای قضاوت درست نیاز به دیدن کل قسمت‎های این مستند سریالی هست، ولی تا همیجا هم می‌توان گفت که مستند «خارج از دید»، سریالی است ناتمام. ناتمام از این جهت که روایت‌های ناگفته‌ای از اتفاقات سال88 وجود دارد که حداقل ما در همین چهار قسمتی که از این مستند پخش شده نمی‎بینیم و نمی‏‌شنویم. با اینکه این مستند سعی می‎کند نشان دهد که روایتی جزء به جزء از جریان انتخابات سال88 و آشوب‌های پس از آن است، ولی از همان ابتدا بر روی جریان مغلوب انتخابات متمرکز است.

مستند خارج از دید تا شب مناظره دو رقیب اصلی انتخابات سال88 اسمی از جریان پیروز و دولت مستقر نمی‌برد و بهانه جرقه انقلاب مخملی برنامه‌ریزی شده را «بگم بگم»‌های آن شب عنوان می‌کند و به مخاطب می‎گوید این بگم‎بگم‌ها بهانه را به دست کسانی داد که اتفاقا برنامه‎ریزی شده دنبال بهانه می‎گشتند و هدفشان پیروزی از طریق صندق رای نبود چراکه خود می‌دانستند توان رقابت (حداقل در آن مقطع) را با جریان رقیب ندارند...

مستند سریالی خارج از دید از بعد پخش نیز ناتمام مانده است و منتظریم مسئولین صداوسیما  از سیاست‌های گرمی و سردی با یک مویز و غوره پرهیز کنند و همان‎طور که آقای نقویان در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس گفتند، هرچه زودتر شاهد پخش این مستند باشیم و از همه مهم‎تر اینکه امیدواری در آینده روایت‌های دیگری از اتفاقات سال 88 را هم در صداوسیما شاهد باشیم. ضعف‌هایی از قبیل نبود کارشناس و یک روایتی بدون فراز و فرود و سپردن این فراز و فرود به موسیقی مستند و... هم در مورد مستند خارج از دید مطرح است که پرداختن به این نکات را می‌گذاریم برای بعد...