مظلومیت خبرنگاران در خرید بلیط تئاتر فجر

به گزراش حلقه‌وصل: فروش پر حرف و حدیث بلیت‌های جشنواره تئاتر فجر امسال، باعث شد تا اعتراضات همچنان پیرامون این جشنوره ادامه داشته باشد و خبرنگاران نیز با ظرفیت‌هایی بحث برانگیز روبه رو شوند.

سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر امسال از ابتدای شروع فعالیتش با حرف و حدیث‌های مختلفی همراه شد، در ابتدای این امر بعد از اعلام شیوه انتخاب آثار در این دوره، توسط یک هیأت 70 نفره، عملکرد این گروه، برخی از افراد حاضر در آن، تعداد کسانی که یک نمایش را دیده‌اند و مواردی از این دست مورد بحث و گاه انتقاد قرار گرفت. در ادامه، بعد از آن که این مسأله با توضیح و صحبت‌های آقای اصغر دشتی در نشست پرسش و پاسخ با اهالی رسانه ظاهراً کمی آرام گرفت، به تازگی ماجرای بلیت فروشی نمایش‌ها جنجال به پا کرد.

بعد از گذشت چندسال از فروش و توزیع بلیت‌های جشنواره توسط سایت تیوال، امسال بعد از برگزاری یک مزایده و صحبت‌هایی که انجام شد، سایت ایران نمایش، مسوولیت این امر را عهده‌دار شد. سایتی که پیشتر سابقه چندانی به ویژه در حوزه فروشی به این گستردگی نداشته و به عقیده برخی از کارشناسان این امر زیرساخت‌ها و پتانسیل کافی برای فروش اینچنینی در آن وجود نداشت.

فروشی که اتفاق نیفتاد

 با همه این‌ها بعد از نشست رسانه‌ای این جشنواره قرار بر این شد تا از ساعت 20، بیست و سوم دیماه خرید بلیت‌ها از طریق این سایت اتفاق بیفتد، اما بعد از گذشت حدود 3 ساعت هیچ خبری نشد و بعد هم این پروژه به صبح فردا موکول شد. با این حال بعد از مدتی بازهم سایت باز نشد و نکته‌ای که در این بین وجود داشت، اتصال به سایت ایران کنسرت بعد از کلیک روی آیکون جشنواره تئاتر فجر، در ایران نمایش بود!

در ادامه این مشکلات که در بیانیه‌ای اعلام شد ماجرا به بانک مرجع بر می‌گردد، در نهایت ساعت 23 روز 24 دی، سایت به روی خبرنگاران باز شد.

رقابتی پر استرس به خاطر چند صندلی

در همین زمان ماراتنی به راه افتاد که به علت شرایط موجود، گاه باعث می‌شد تا در صورت چند لحظه تأخیر برای انتخاب نمایش مورد نظر، ظرفیت تکمیل شود و سرتان بی کلاه بماند. در واقع بلافاصله بعد از باز شدن سایت رقابتی تنگاتنگ و دورادور در دنیای مجازی رخ داد که با وجود ظرفیت‌هایی که در نظر گرفته شده بود، کار را سخت‌تر می‌کرد.

سالن 700 نفره‌ای که در2 دقیقه پر شد!

مسأله قابل توجهی که در این میان وجود داشت و موجب شد تا عدالت موجود برای اهالی رسانه تحت الشعاع قرار بگیرد، تعداد جایگاه‌هایی بود برای خبرنگاران در نظر گرفته شده بود، اتفاقی که باعث شد تا با گذشت حدود 3 دقیقه از ساعت 23، ظرفیت فضایی مثل تالار وحدت پر شود، سالنی که بیش از 700 نفر گنجایش دارد و جای سؤال است که در چنین سالنی چه تعداد صندلی به خبرنگاران اختصاص داده شده بود که در عرض 2 دقیقه پر شد؟

ظرفیت پر حرف و حدیث برای خبرنگاران

جدا از این سالن و ظرفیت پرابهام آن، با یک نگاه به دیگر نمایش‌ها و سالن‌ها، به وضوح روشن است که چقدر به اهالی مطبوعات بها داده شده، چرا که ظرفیت‌های موجود در این دوره به حدی بودند که باعث شدند تا همانطور که اشاره شد، در لحظات ابتدایی فروش، اغلب سالن‌ها پر شوند.نمونه این نمایش‌ها کم نیستند، به عنوان مثال برای نمایش «هملت» از بیش از 560 نفر ظرفیت موجود تنها 14 صندلی به خبرنگاران اختصاص داده شد، یا در سالن پردیس چهارسو تئاتر شهر با 120 نفر گنجایش تنها 5 صندلی وجود داشت. این اتفاق در سالن‌های خصوصی و غیر دولتی نیز وجود داشت و باعث شد تا در سالن‌هایی مثل ارغنون خبرنگاران به کل کنار گذاشته شوند و تنها با یک‌جایگاه ماجرا تمام شود.

صندلی‌هایی مخصوص مدیران

علاوه بر این موضوع، در کنار ظرفیت‌های محدود برای خبرنگاران، در هر یک از سالن‌ها، چه دولتی و چه خصوصی، زمانی که حتی به شکل آزاد برای خرید اقدام می‌کنید، با صندلی‌هایی روبه رو می‌شوید که با عنوان غیرقابل فروش و بدون توضیح وجود دارند. تعداد این صندلی‌ها که کم هم نیستند، مسأله قابل توجهی است که در این میان وجود دارد. به عنوان نمونه برای یک نمایش بیش از 5 ردیف از 10 ردیف سالن چهارسو تئاتر شهر، به همین شکل در سایت دیده می‌شوند و در سالن‌های خصوصی نیز به همین ترتیب. بر اساس اخبار دریافتی، برخی از این صندلی‌ها به مدیران فرهنگی و بخش‌های مختلف که اصولاً روال جدایی برای دیدن آثار دارند، اختصاص یافته و بخش دیگر نیز مدعوینی که گروهی از مخاطبان را شکل می‌دهند. با این حال بازهم این تعداد با وجود ظرفیت‌های محدودی که به رسانه‌ها و گاه مخاطبان عام اختصاص دارد، موضوعی است که جای بحث دارد.

سیاست‌های ناتمام جشنواره‌ای

با تمام این صحبت‌ها روابط عمومی جشنواره چندی پیش 4سیاست زیر را معیار انتخاب این روش و انتخاب سایت مورد نظر برای فروش بلیت‌ها اعلام کرده بود:

1) تلاش برای شفافیت حداکثری در فروش بلیت و طراحی سازوکاری برای انتخاب‌های بهینه.

2) تجمیع تمام مراحل فروش در سایت و به حداقل رساندن بلیت‌هایی که خارج از مکانیزم سایت به افراد اختصاص می‌یابند.

3) تلاش برای یکپارچه‌سازی فرآیند فروش از خرید بلیت تا جانمایی افراد در سالن و واگذاری مسوولیت کامل آن به سایت فروش.

4) تدوین ساختاری اندیشیده شده برای بخش‌های مربوط به دانشجویان و خبرنگاران به‌گونه‌ای که بتواند مبنایی برای ارتقای وضعیت فروش در سال‌های بعد باشد. اما با این اوصاف باید مجدداً بررسی کرد که این شیوه با ظرفیت‌های حداقلی موجود تا چه حد توانسته به 4رویکرد مورد نظر جامه عمل بپوشاند، چرا که در بحث شفاف سازی فروش بلیت‌ها که ابهامات بیش از پیش وجود دارد و درباره سهمیه‌های خارج از مکانیزم نیز همین طور. تمام این موارد که باعث شدند تا امسال جشنواره سی‌و‌ششم تئاتر فجر با نقصان‌هایی که به آن‌ها اشاره‌شد برگزار‌شود، جزو مواردی است که باید با دقت هر‌چه بیشتر واکاوی شوند تا بلکه در دوره بعدی شاهد تضییع حقوق و شکل گیری ابهامات بیشتر نباشیم، چرا که این درست است که نمی‌شود رضایت 100درصدی همه مخاطبان را نه تنها در این حوزه بلکه در همه فضاها جلب کرد، اما با شفاف سازی و برنامه ریزی دقیق‌تر، به طور قطع می‌توان حداقل از میزان آن کاست و به معیارهای یک جشنواره بین‌المللی با ساز و کار مشخص نزدیک‌تر شد.

منبع:صبح نو