سرویس معرفی: سعید صفار کارگردان مستند «پسرم سلمان» که در اخیرا و همزمان با اعلام پایان حاکیمت داعش در سوریه از رسانه ملی پخش شد درباره این اثر گفت: با توجه به اینکه در چند سال گذشته شاهد درگیریهای مختلفی در سوریه بودیم، بالتبع مستندهای زیادی درباره مدافعان حرم در حال نبرد با تکفیریها تولید شده است. اما متاسفانه این کارها در چرخه تکرار گرفتار شده و تنها اسامی اشخاص و شهدا دچار تغییر میشوند.
وی افزود: در بحران سوریه، جنگ شیعه و سنی مطرح نیست و مهاجمان تکفیری به صورت همزمان به شیعیان و اهل سنت تعرض میکنند، در همین راستا، تحقیقات طولانی مدتی را انجام دادیم تا از تعداد مدافعان حرم و رزمندگان سنی خود در کشور سوریه باخبر شویم که طی این کار، متوجه حضور مبارزان سنی در میدان نبرد برعلیه داعش شدیم.
این کارگردان ادامه داد: در ادامه تحقیقات و پژوهشهای میدانی در سوریه با تیپ «نبویون» آشنا شدیم که اعضای آن را مبارزان اهل سنت تشکیل میدادند و سابقه چندساله در ایران دارد.
صفار خاطرنشان کرد: در جریان بررسی فعالیتهای تیپ «نبویون» با پدر و پسری اهل نیک شهر استان سیستان و بلوچستان آشنا شدیم که با هم برای مبارزه با داعش به سوریه رفته یودند، اما در جریان درگیریهای سوریه پسر شهید میشود و پدر تنها به ایران برمیگردد.
او اضافه کرد: اینگونه شد که ایده اولیه ساخت مستند «پسرم سلمان» در ذهن ما شکل گرفت و تصمیم گرفتیم تا در قالب تولید مستند، به شهدای اهل تسنن حاضر در میدان نبرد سوریه بپردازیم، چرا که مبارزان اهل تسنن در کنار رزمندگان شیعه در عراق و سوریه مشغول نبرد با تکفیریهای داعشی هستند.
این مستندساز یادآور شد: ساخت مستند ۳۰ دقیقهای «پسرم سلمان» از سال گذشته آغاز شد و اخیرا از شبکه سوم سیما به روی آنتن رفت.
صفار اظهار داشت: با توجه به اینکه بخشی از فیلمبرداری در ماه مبارک رمضان انجام شد شرایط سختی را در مسیر کار تجربه کردیم. ضمن اینکه طولانی بودن مسافت و عدم همکاریهای مناسب با تیم سازنده مستند، بعضا شرایط دشواری را برای ما ایجاد کرده بود.
او عنوان کرد: مستند «پسرم سلمان» پرترهای از شهدای اهل تسنن کشور است که معرفی نامه کوتاهی از این شهدای عزیز و گرانمایه ایران به مردم و مخاطبان ارائه میکند.
این کارگردان در بخش دیگر سخنان خود افزود: رسالتی بر دوش ما فیلمسازان قرار دارد تا در قالب آن، نگاه هایی را که نسبت به شهدای اهل تسنن در سطح جامعه مغفول مانده، به میدان بیاوریم. در حقیقت نگاه مستندسازان باید نسبت به مردم عادی جامعه تفاوت داشته باشد و موارد و موضوعاتی را مشاهده کند که مردم ناتوان از دیدن آن هستند.
صفار با اشاره به ارسال اثرش برای هشتمین جشنواره مردمی فیلم عمار توضیح داد: این رویداد فرهنگی و هنری موج تازهای است برای اینکه مستندسازان جوان با رویکردهای انقلابی، اسلامی و فرهنگی و با توجه به دغدغههای خود اقدام به تولید آثاری در حوزههای مستند، داستانی و فیلم کوتاه کنند. این موضوعی است که هیچ کسی نمیتواند آن را انکار کند.
وی خاطرنشان کرد: جشنواره مردمی فیلم عمار همانند سایر جشنوارههای دیگر، نقاط ضعف و قوتی دارد که مسئولان باید سعی کنند به مرور زمان این موارد را که از طرف دوستان و دیگران بیان میشود، برطرف کنند تا این رویداد فرهنگی همچنان به رشد بالنده خود ادامه بدهد.
این مستندساز اضافه کرد: عمار بستر بسیار مناسبی برای افرادی است که خوراک مجموعه بچههای انقلابی و فرهنگی و حتی سازمان هایی، چون صدا و سیما و جشنوارههای مختلف فرهنگی و هنری را تامین میکنند.
صفار یادآور شد: عدم مشاهده و قضاوت تمامی آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار تنها ایراد و انتقادی است که به این رویداد انقلابی و مردمی وارد میکنند.
جشنواره عمار زمانی به اثرگذاری حداکثری خود میرسد که طیفهای مختلف مردم را با خود همراه کند، اگر این رویداد فرهنگی معطوف به گروه خاصی باشد، طبعا مخاطبان آن نیز محدود خواهد بود.