به گزارش حلقه وصل، اصغر طالب نسب از بهترین هافبک‌های ایران در دهه هشتاد بود که بعد از درخشش در تیم سپاهان، به عنوان یکی از خریدهای طلایی استقلال به این تیم آمد و در مدت حضورش در جمع آبی پوشان نیز همواره مهره‌ای تعیین کننده در خط میانی این تیم بود. هافبک چپ پا و سابق آبی پوشان به تشریح تیم استقلال و مسائل پیرامون او پرداخت.
تاریخ مصرف بعضی از بازیکنان برای استقلال تمام شده
متاسفانه در جمع بازیکنان استقلال، هستند نفراتی که دیگر انگیزه‌ای برای ماندن و بازی کردن در این تیم ندارند و یا به عبارتی از حضور در تیم بزرگ استقلال اشباع شده‌اند. تاریخ مصرف این بازیکنان در استقلال تمام شده و به صلاح خودشان و تیم هست که هرچه زودتر و در اولین فرصت از اینجا بروند.
پیراهن بزرگ استقلال به تن یکسری از بازیکنان کنونی این تیم واقعاً گشاد است و با ادامه حضور در این تیم هم به خودشان و آینده فوتبالی شان لطمه می‌زنند و هم بر حیثیت استقلال. این تیم در سطح فنی به یک خانه تکانی نیاز دارد و باید در انتهای فصل خیلی‌ها از این تیم جدا شوند تا خون و جان تازه‌ای به آن تزریق شود.
خانه تکانی در استقلال شهامت می‌خواهد
البته باید این را هم اضافه کنم که لازمه دست زدن به خانه تکانی در استقلال، داشتن شهامت است و فرهاد مجیدی هم اگر سودای بزرگی با این تیم در سر دارد، باید این ریسک را به جان خریده و با شهامت دست به خانه تکانی بزند. در غیر این صورت من این را می‌گویم که فصل و فصل‌های آینده هم اتفاق جدیدی در این تیم نمی‌افتد و همین روند ادامه خواهد داشت.
فرهاد به طرز تفکری شبیه به طرز تفکر قلعه نویی در سال ۸۱ نیاز دارد. مثل زمانی که قلعه نویی به جای «کُخ» آمد و دست به خانه تکانی زد، خون جوان و تازه بر استقلال دمید و سال‌ها این تیم را در اوج نگه داشت.
فرهاد از برادرش مشورت بگیرد
یکی از بازیکنان جوانی که قلعه نویی در آن خانه تکانی‌اش به او اعتماد کرد و این اعتماد باعث شد او بازیکن بزرگی در استقلال شود، فرزاد مجیدی بود. پیشنهاد من به فرهاد این است که راه دور نرود و از برادرش فرزاد مشورت بگیرد تا بتواند همان نسخه موفقی که قلعه نویی در سال ۸۱ برای استقلال پیچید را او هم تکرار کند. این تنها راه موفقیت مجیدی یا هر مربی دیگری است که قرار است فصل بعد هدایت استقلال را بر عده بگیرند.
در فوتبال نام‌ها بازی نمی‌کنند، بلکه جوانانی که با همه وجود و انگیزه بالا در زمین دوندگی می‌کنند بازی می‌کنند؛ این قانون نانوشته در فوتبال بسیار تعیین کننده است.
کیلومتری چند حساب می‌کنند؟
امروز که مبلغ قرارداد همه بازیکنان فوتبال چند میلیاردی است، یکسری از بازیکنان قیمت خودشان را چطوری حساب کرده‌اند؟ همین دربی را ملاک قرار دهید، آن را آنالیز کنید و با عدد و رقم بگویید یکسری از بازیکنان چند کیلومتر دویدند؟ به ازای چقدر دویدن این قراردادهای میلیاردی را می‌بندند؟ در طول فصل چقدر می‌دوند؟ تا حالا حساب کرده‌اند ببینند کیلومتری چقدر می‌افتد؟ آیا مبلغ قرارداد آنها با میزان تلاش شان در زمین تناسب دارد؟
مجیدی ریسک و به جوان‌ها بیشتر اعتماد کند
می‌دانم استقلال چند ماه دیگر با الهلال بازی دارد و این یک بازی کاملاً حیثیتی است، اما مجیدی اگر می‌خواهد از آن بازی سربلند بیرون آید، باید از امروز برای بازی دادن به جوان‌ترها ریسک کند؛ هرچند میدان دادن به جوان ها در فوتبال ریسک نیست، بلکه نوعی سرمایه گذاری است. استقلال که قهرمانی لیگ را از دست داده، حداقل از این فرصت استفاده کند تا چند بازیکن جوان میدان ببینند، باتجربه شوند و برای دیدار مقابل الهلال آماده شوند. این ریسکی است که قطعاً جواب خواهد داد.
استقلال تبدیل به یک تیم فانتزی شده
متاسفانه امروز به جای آنکه میزان دوندگی و جنگندگی در بین بازیکنان استقلال بالا باشد، این تیم تبدیل به یک تیم فانتزی شده است؛ تیمی فانتزی و شکننده. من توجه همه را به نوع بازی مسعود ریگی و فرشید اسماعیلی جلب می‌کنم. بازیکنانی که علاوه بر مفید بودن، بیش از انتظار در زمین می‌دوند و در درگیری‌ها شرکت می‌کنند. استقلال به ۱۱ بازیکن مثل ریگی و اسماعیلی نیاز دارد.
کدام سورپرایز فنی را داشتیم؟
امروز استقلال با صنعت نفت بازی دارد و من می‌توانم ترکیب و سیستم و نوع بازی و خیلی از جزییات دیگر را همین الان بگویم. چون استقلال کاملاً قابل پیش بینی است. نه این بازی، اگر هفته آینده هم بازی داشته باشد، باز هم می‌توانم بگویم. ما در سه چهار سال کدام سورپرایز فنی را داشتیم؟ کدام مربی ما توانسته حتی یک بار یک سورپرایز داشته باشد که درباره آن صحبت شود. سورپرایز یعنی اینکه پورحیدری در دربی هاشمی نسب را می‌برد نوک حمله که بعد از ۲۱ سال هنوز درباره آن صحبت می‌شود.
سورپرایز یعنی اینکه قلعه نویی از هادی طباطبایی و پرویز برومند عبور می‌کند و در اصفهان وحید طالب لو را مقابل سپاهان به زمین می‌فرستد. سورپرایز یعنی پیروز قربانی و امیر حسین صادقی را در اوج جوانی کنار هم در خط دفاعی قرار بدهید و دربی را ببرید. سورپرایز یعنی با تصمیمی غیر قابل پیش بینی میثم بائو را در دربی به زمین بفرستید و او بهترین بازیکن زمین شود. حالا شما به من بگویید ما در این سال‌ها چه کاری شبیه به این را داشته‌ایم؟
اسماعیلی بهترین هافبک ایران است
حالا که صحبت از اسماعیلی شد باید بگویم او در حال حاضر بهترین هافبک ایران است که می‌تواند در تیم ملی هم بازی کند. اسماعیلی تنها هافبک بازی ساز ایران است که در تمام درگیری‌ها حضور دارد و ضریب جنگندگی تیم را بالا می‌برد. او هر زمان سرحال باشد استقلال سرحال است و بسیار در روند یک بازی تاثیر گذار است.
به نظرم جای اسماعیلی در تیم ملی خالی است و به راحتی می‌تواند پیراهن تیم ملی را بر تن کند. ما در فوتبال ایران نداریم یک بازیکن که طراح، خلاق، تکنیکی، سرعتی و گلزن باشد، در عین حال در تمام درگیری‌ها حضوری مثبت و فعال داشته باشد و قدرت بدنی خوبش را در اختیار تیمش قرار دهد. اسماعیلی ترکیبی از مجتبی جباری و آندرانیک تیموریان است.
فکری و بازیکنان استقلال رابطه خوبی نداشتند
زمان فکری به نظر می‌رسید خیلی از بازیکنان با عشق و علاقه برای او بازی نمی‌کردند. این خیلی مهم است که بازیکنان یک تیم رابطه قلبی با سرمربی تیمشان برقرار کنند تا بازدهی آنها بالا رود، اما زمان فکری مشخص بود این ارتباط وجود ندارد. حتی بعد از رفتن فکری یک بازیکن هم برای او پست نگذاشت که این از نظر من فاجعه بود. همین مشخص می‌کرد که شائبه‌هایی که در خصوص عدم ارتباط خوب بین فکری و شاگردانش وجود داشت، تقویت شود.
این نقطه ضعف را فرهاد مجیدی ندارد و به نظر می‌رسد بازیکنان با او و او با بازیکنان رابطه خوبی داشته باشند و فرهاد باید از این فرصت خوب و این امتیازی که دارد نهایت استفاده را ببرد.
