
به گزارش حلقه وصل، بیژن پیروز استاد روابط بینالملل دانشگاه تهران پس از اکران خصوصی فیلم «یتیمخانه ایران» اظهار داشت: فیلم «یتیمخانه ایران» به دورهای از رشد جمعیت ایران پرداخته است که متاسفانه به دلیل گوناگون رشد جمعیت در ایران از 25 درصد به 7 درصد رسیده است. روش تعیین رشد جمعیت در آن سالها، روش برآورد بوده است البته عواملی مانند زاد و ولد، مرگ و میر و مهاجرتهایی که داشتهایم در میزان جمعیت اثرگذار هستند.
وی گفت: در فیلم «یتیمخانه ایران» جمعیت تهران ابتدا 500 هزار نفر ا علام شد که در نهایت به 200 هزار نفر رسید. بیشتر نکات فیلم «یتیمخانه ایران» را که میبینم استنادش به یکی از کتابهایی است که درباره منابع آمریکایی کار کرده است، کتاب آقای مجد نیز با نام «بحران بزرگ» در آمریکا چاپ شده و بیشترین آماری که در فیلم «یتیمخانه ایران» ارائه میشود بر اساس کتابی است که مبنای آمریکایی دارد در حالی که در آن زمان آمریکاییها تا حدی قدرت داشتند که حتی جای پا هم در ایران نداشتند!
استاد روابط بینالملل دانشگاه تهران عنوان کرد: این فیلم به لحاظ دیالوگ بسیار سعی کرده مستند باشد، از جمله اینکه میگوید «خوراک قحطیزدهها میشوی» در دیالوگ وجود دارد اما در فیلم نیست و به روایت آقای مجد بیشتر قسمتهای فیلم سعی کرده تاریخ را بازسازی کند. ماشینها خوب کار شدند اما تعدادشان کم است.
وی ادامه داد: اگر کشتههای ایران را با توجه به گفتههای این فیلم 9 میلیون بگیریم کشتههای ایران در جنگ جهانی اول بیشتر از کشتههای سایر نقاط جهان میشود. شروع فیلم شبیه تایتانیک شده است که پیرزن 104 ساله آن را تعریف میکند؛ خیلی از جاها این پیرزن حضور نداشته که آن را روایت میکند.
پیروز، نصریح کرد: جای اینگونه فیلمها در تاریخ ایران خیلی خالی است و روی هم رفته شبیه این فیلم را نداریم و واقعاً تا کنون فیلم مشابهی در این زمینه نداشتهایم؛ سریال دلیران تنگستان و میرزا کوچکخان در حد سریال بوده اگر بخواهیم این همه حرف را در حدود 100 دقیقه بزنیم کار سادهای نیست به خاطر همین پشت هر دیالوگ فیلم، یک کتاب حرف نهفته است.