تهران: ناشران با هوشیاری مانع نفوذ فرهنگی دشمن شوند

به گزارش حلقه وصل، لزوم توجه به کتاب و کتا‌ب‌خوانی قبل از آنکه نیازمند تبلیغ بین مردم باشد به برنامه ریزی ناشران برمی‌گردد. اینکه چگونه کتابی باید تولید شود، نیاز سنجی و مخاطب شناسی باید چگونه شکل بگیرد.

مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از ناشران با ایشان به اهمیت نشر در جبهه فرهنگی تاکید داشته و مسئولیت هر شکستی در این هجمه فرهنگی را متوجه همه دستگا‌ه‌های فرهنگی در هر سطحی می‌دانند. همچنین معظم له همچنان که امروز بر جریان نفوذ به عنوان یکی از حربه‌های دشمن هشدار می‌دهند در این دیدار که در اردیبهشت سال 1387 نیز مقابله با آن را از اولویت‎‌های همه مسئولین کشور بخصوص وزارت ارشاد دانسته تاکید دارند که این دستگاه فرهنگی باید تلاش مضاعف داشته باشد.

مقام معظم رهبری در سخنرانی مهم‌شان در جمع ناشران بر مسئله اهتمام به بهبود وضعیت نشر و تبادل اندیشه در فضایی آزاد و بدور از ولنگاری فرهنگی به عنوان یکی از مصادیق جامعه آزاد تاکید دارند. ناشران در فضایی که دشمنان انقلاب به هر وسیله‌ای از جمله انتشار کتاب به منظور نفوذ که هدفی جز براندازی ندارند باید با حضور پررنگ‌تری در مناسبات فرهنگی به وظیفه خود به بهترین شکل ممکن عمل کند. 

همه ما در مقابل کتاب‌هایی که منتشر می‌شود، مسئولیم

به نظر من، طبقه ناشر در هر بخشی از نشر و طبع، جزو مجموعه‌های ارزشمند جامعه محسوب می‌شود؛ چون تولیدکنندگان کتاب و ناشران آن، مهمترین وسیله انتقال فرهنگ را در اختیار مردمان می‌گذارند. در این‌جا نباید کسی بگوید که ناشران به دنبال کسب درآمدند. البته این حرف، حرف درستی است؛ ناشران دنبال کسب درآمدند. این‌که کسی در مقابل کاری، درآمدی کسب می‌کند، از ارزش ذاتی کار نمی‌کاهد. البته اگر کسی که این کار را انجام می‌دهد، نیّت مخلصانه داشته باشد و این کار را برای اهداف عالی و الهی بکند، ارزش و مزد او مضاعف و چند برابر می‌شود.

عزیزان من! کار شما از جهات مختلفی سخت است؛ اگر بی‌توجهی کنید و چیزی را در اختیار مشتری کتاب بگذارید که برای او زیان بار است، شما هم ضرر معنوی بزرگی کرده‌اید. در نهایت، به‌هیچ‌وجه شانه شما و شانه ما و وزارت ارشاد و معاونت ذی‌ربط هم از بارِ وزن آن نوشته‌ فارغ نخواهد بود؛ این را شما بدانید. این نکته‌ای که ما بارها آن را تکرار می‌کنیم، ناشی از یک منطق و ناشی از یک استدلال قوی است. چون ضرر آن به قدر اهمیت کار تألیف و نشر و انتقال فرهنگ، بزرگ است.

من کار فرهنگی منفی را به سه نوع تقسیم می‌کنم: یک نوع، آن نوشته یا کتابی است که یک منطق یا سخنی را ارائه می‌دهد که از نظر ما غلط است. لیکن فقط آن صاحبِ نظر مخالف، در فکر این است که نظر مخالف خودش را مطرح کند و هیچ انگیزه‌ای دنبال آن نیست. طرح چنین فکر مخالف و غلطی در جامعه، مفید است، زیرا اگر اندیشه غلط طرح نشود، اندیشه درست نمی‌جوشد.

نوع دوم کار که غلط است، این است که انگیزه آن صرفاً ارائه یک سخن علمی یا یک نظر فلسفی یا اجتماعی یا سیاسی نیست؛ بلکه جزئی از چارچوب یک طرح براندازی است. نشر این هم مضرّ است. دشمن وقتی که می‌خواهد با ابزار فرهنگی به کشور و جامعه و نظامی حمله کند، چیزهایی را هدف می‌گیرد. البته وقتی ما می‌گوییم که این فکر غلط، یا این طرح غلط، یا این سخن نادرست، در چارچوب یک طرح امنیتی و براندازی قرار دارد، ممکن است صاحب آن اندیشه، مطلقاً نداند که چه کار می‌کند! این به معنای آن نیست که خود او هم در آن طرح براندازی شریک است؛ اما دشمن از او استفاده می‌کند. 

نوع سوم، آن کار فرهنگی‌ای است که اثرش آنی است و قابل پاسخگویی نیست. مثل این‌که در جامعه‌ای بیایند عکس‌های مستهجن را به شکل وسیعی در میان جوانان پخش کنند! شما چطور می‌خواهید این را جواب دهید!؟ اصلا قابل جواب دادن نیست. جلوِ این کار فرهنگی را باید گرفت؛ اینجا ممیّزی واجب است که در جنجال علیه ممیّزی و سانسور نباید هدف را گم کرد.

ما اولین بار شعار آزادی را سر دادیم

خطاست اگر کسی گمان کند، ما که نسبت به مسأله نشر در جامعه حسّاسیت به‌خرج می‌دهیم، با تفکّر آزاد و با مباحثه آزاد مخالفیم. ما کسانی هستیم که اوّلین شعارهای این مسائل را داده‌ایم و الحمدلله تا الان هم دنبالش بوده‌ایم. نمی‌شود اجازه داد که نسل جوان یک کشور که به اعتماد ما می‌آید کتاب را از شما می‌خرد و می‌گوید اینها متدیّنین و در رأس کار هستند، از این طریق گمراه شود؛ یا از این طریق دشمن بخواهد کاری انجام دهد.

عزیزان من! این را بدانید که امروز در این زمینه یک جریان و یک حرکت فرهنگی و سیاسی تندتر و پُرشتاب‌تری از طرف مخالفان نظام جمهوری اسلامی وجود دارد که متوجّه ذهنیّت جامعه ماست. هدف اخلاق است. به‌خاطر این‌که می‌دانند نظام جمهوری اسلامی با هیچ روش توأم با زور، قابل شکست دادن نیست؛ حقیقتش هم همین است. محققاً هر گونه حمله نظامی و تحرّک نظامی وابسته به دشمن، به ضرر دشمن و به سود جمهوری اسلامی تمام می‌شود.

آنچه که برای آنها مهم است، عبارت است از مردم،‌ اندیشه مردم، یعنی ایمان مردم؛ آن چیزی که جسم مردم را به میدان می‌آورد و زبان و بازوی مردم را در خدمت حقیقتی قرار می‌دهد و متوجّه حمله‌ها می‌کند. وزارت ارشاد باید هوشیار باشد شما ناشران هم باید هوشیار باشید. نباید اجازه داد دشمن هر کار می‌خواهد بکند.

جریان نفوذ همچنان ادامه دارد

اگر بخواهیم قدم به قدم تصویر کنیم، این‌گونه است: ذهن‌ها را تحت تأثیر قرار دادن؛ سپس موانع نفوذ در ارکان نظام را از بین بردن؛ مثل شورای نگهبان. الان می‌بینید که به شورای نگهبان هم خیلی حمله می‌شود. این بحث «نظارت استصوابی» و این چیزهایی که باز هم سبب ایجاد جنجال می‌شود، که هدفش تضعیف شورای نگهبان و در واقع نفوذ دادن عناصر مخالف با اسلام و مخالف با امام (ره) و مخالف با نظام جمهوری اسلامی در ارکان قانون‌گذاری است.

که مانع‌شان شورای نگهبان است. طرّاحان سیاسی و امنیتی و جنگ روانی دشمن، پیش خودشان چنین محاسبه می‌کنند که اگر این کار هم به نتیجه برسد، آن وقت قدم بعدی نفوذ در مجلس است و این به معنای نفوذ در دولت و نفوذ در ارکان نظام است. این‌گونه می‌خواهند وارد شوند.

پس قدم اوّل چیست؟ نفوذ در ذهنیت، ایمان،‌ عواطف و عشق مردم از طرق فرهنگی است. البته تصوّر می‌کنند که پیشرفت کرده‌اند؛ اشتباه کرده‌اند. ارکان نظام مستحکم است و مسؤولان نظام هم مراقبند و باید هم مراقب باشند. من الان - آقای وزیر ارشاد هم این‌جا هستند - بخصوص می‌گویم، باید مراقبت کنید و مراقبت شما باید یک مراقبت مضاعف باشد و از جنجال‌ها و از متّهم شدن به این‌که اینها ضد آزادیند، نترسید. 

شما باید وسائل مصون‌سازی را فراهم کنید. جوانان را مصون کنید، ذهن‌ها را مصون کنید، دل‌ها را مصون کنید که اگر علی‌رغم شما، روزی دشمن توانست نفوذ کند، شما قبلاً مصونیت ایجاد کرده باشید. راهش این است؛ این‌گونه باید با هجوم دشمن برخورد کرد. ما با این روحیه مقاومت و با این روحیه ایستادگی، توانسته‌ایم قدرتی مثل استکبار جهانی و مثل امریکا را، بیست سال پشت در نگه داریم و باز هم می‌توانیم.

البته شما جمع معدودی از ناشران کشور هستید که این‌جا جمع شده‌اید و خوشبختانه ما امروز شما را زیارت کردیم. بیشتر شما، یا همه شما هم کسانی هستید که علی‌القاعده، این حرف‌ها را قبول دارید. حالا ممکن است بعضی هم قبول نداشته باشند؛ بالاخره این هم نظری است.

هر کس که در کشور مسؤولیتی دارد، باید طبق نظر و ایمان اسلامی و احساس تکلیفی که می‌کند، قاطع و شجاعانه و قوی قدم بردارد. این وظیفه همه است. امیدواریم که هم شما، هم ما، هم دولت، هم مجلس و هم قوه قضاییّه، وظایفمان را بدانیم و از این مسأله تأثیر بر روی ذهن‌ها و ایمان‌ها آسان نگذریم. این مسأله بسیار مهمّی است و نباید از آن به آسانی گذشت.