به گزارش حلقه وصل، شاید کمتر کسی بداند که برادر مارادونا یا فرناندو هیه رو نیز روزی در لالیگا بازی کرده است. در ادامه نام برادرانی که در بالاترین سطح فوتبال اسپانیا بازی کرده اند را مرور خواهیم کرد.
جولیو و پاتشی سالیناس
جولیو و پاتشی سالیناس رکورد بیشترین حضور همزمان دو برادر در لالیگا (725 بازی) را در اختیار دارند. برادران متولد بیلبائو از مسیر آکادمی معتبر جوانان این باشگاه در ترکیب این تیم حضور یافتند و بین سالهای 1983 تا 1986 و قبل از جدا شدن مسیرشان برای تیم اول باسک بازی کردند. جولیو، مهاجم نوک، موفق به بازی در اتلتیکو مادرید، بارسلونا (جایی که او چهار قهرمانی پیاپی لالیگا و جام اروپا را فتح کرد) دیپورتیوو، اسپورتینگ و آلاوس شد، اما پاتشی نیز به عنوان مدافع میانی دوران حرفه ای قابل احترامی داشت و تقریبا 450 بازی برای بیلبائو و سلتا انجام داد.
فرانک و رونالد دی بوئر
دوقلوهای دی بوئر دوران حرفه ای فوق العاده ای داشتند. هم فرانک و هم رونالد بخشی از تیم درخشان آژاکس در اواسط دهه 1990 بودند و قبل از انتقال به بارسلونا با سرمربی سابق شان لوییز فان خال در سال 1999، به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 1995 دست یافتند. آنها در فصل اول فاتح لالیگا نیز شدند، اما دوران همزمان حضورشان در لالیگا فقط یک سال به طول انجامید. رونالد پس از گذشت تنها یک فصل به رنجرز نقل مکان کرد، در حالی که فرانک تا سال 2003 در نوکمپ به عنوان یکی از مهره های اصلی باقی ماند.
تیاگو و رافینا آلکانتارا
تیاگو و رافینها پدر مشهوری به نام مازینیو دارند که در سال 1994 با برزیل در جام جهانی قهرمان شد. او نیز در طول دوران ورزش اش در اسپانیا بازی کرد و هر دو پسرش نیز بیشتر دوران کودکی خود را در اسپانیا سپری کرده و در یکی از مشهورترین آکادمی های جهان به نام لاماسیا رشد کردند؛ جایی برای رسیدن به تیم اول بارسا. در ادامه هر دو از بارسلونا جدا شدند، برادر بزرگتر تیاگو مسیر موفقیت در بایرن مونیخ را طی کرد و برادر کوچکتر رافینیا در سلتا در اسپانیا به کارش ادامه داد.
فرناندو و مانولو هیررو
فرناندو هیرو یکی از با استعدادترین و بهترین بازیکنان اسپانیایی تاریخ است که در دوران استثنایی اش بازوبند کاپیتانی رئال مادرید و اسپانیا را نیز بر بازو بسته است. با این وجود بسیاری از هواداران فوتبال نمی دانند که دو برادر بزرگتر او نیز در رده های برتر فوتبال اسپانیا بازی می کردند، البته بدون رسیدن سطح موفقیت فرناندو. آنتونیو هیرو تعداد انگشت شماری بازی در مالاگا انجام داد، در حالی که مانولو هیرو با بازی برای مالاگا، رئال وایادولید، رئال بتیس و تنریف دوران موفقی در لالیگا رقم زد. هر دو فرناندو و مانولو بیشتر دوران حرفه ای شان را در پست دفاع وسط بازی می کردند و حتی در فصل 1987/88 در والادولید با هم همبازی بودند.
کالو و ایکچوکوو اوچه
کالو و ایکچوکوو اوچه هر دو در شهر آبا در نیجریه متولد شدند و به عنوان مهاجم در لالیگا بازی کردند. ایکچوکو تقریبا تمام دوران ورزشی اش را در اسپانیا در لباس تیم هایی چون رکریتیوو هوئلوا، ختافه، ساراگوزا و ویارئال گذراند و تقریبا 200 بازی در لیگ انجام داد، در حالی که کالو موفقیت های زیادی در اسپانیول، آلمریا و لوانته داشت.
دیگو و گابریل میلیتو
روابط برادران فوتبالی آرژانتینی به نام های دیگو و گابریل میلیتو از همان ابتدا جالب بود. آنها به ترتیب تیم های رقیب راسینگ و ایندپندنته حضور یافتند و در اواخر دهه 1990 به عنوان دو بازیکن جوان آینده دار در فوتبال آرژانتین نام شان مطرح شد. آنها در اسپانیا بین سالهای 2005 و 2007 در رئال ساراگوزا همبازی شدند و هر دو ثابت کردند که در بین بهترین بازیکنان هم پست شان در لالیگا قرار دارند (دیگو مهاجم نوک بود، گابریل نیز مدافع میانی). آنها در ادامه بار دیگر مقابل یکدیگر قرار گرفتند زیرا گابریل در تابستان سال 2007 به بارسلونا نقل مکان کرد، در حالی که دیگو قبل از انتقال به سری آ، یک سال دیگر در ساراگوسا ماند.
لوکاس و تئو هرناندز
لوکاس و تئو هرناندز فرزندان ژان فرانسوا هرناندز بازیکن سابق اتلتیکو مادرید بودند و هر دو بازیکن در آکادمی اتلتیکو رشد کردند و به عنوان دو مدافع برتر در سالهای اخیر ظاهر شده اند. اما در سال 2017 تئو پیش از اینکه هرگز یک بازی رسمی برای اتلتیکو به میدان برود، با انتقال به رئال مادرید فوتبال اسپانیا را شوکه کرد. لوکاس خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان فوتبال اروپا در اتلتیکو شناساند و در سال 2018 و قبل از انتقال به بایرن مونیخ در سال 2019، با تیمش قهرمان لیگ اروپا شد.
دیگو و هوگو مارادونا
بیشتر هواداران فوتبال از دوران پرفراز و نشی دیگو مارادونا در لالیگا، ابتدا با بارسلونا و بعد با سویا خبر دارند. با این حال برادر کوچکتر او هوگو نیز در اسپانیا فوتبال بازی کرد و بین سالهای 1988 و 1990 و در حالی که برادرش دیگو در ناپولی حضور داشت، در رایو وایه کانو بازی کرد. هوگو به این تیم کمک کرد تا در فصل 89-1988 جواز صعود به لالیگا را کسب کند و در این راه شش گل به ثمر برساند، اما فصل بعد رایو دوباره سقوط کرد.
ژابی و میکل آلونسو
میکل و ژابی آلونسو برای فوتبال بازی کردند و حضور در تیم در رئال سوسیداد متولد شدند، همان باشگاهی که پدرشان پریکو آلونسو برای آنها بازی و مربیگری کرده بود. هر دو هافبک، آنها علی رغم فاصله سنی 18 ماهه، در رده های جوانان همزمان حضور یافتند. برادر کوچکتر ژابی در میدان حضور داشت که میکل در سال 2000 اولین بازی اش را برای لارئال در برابر رئال وادادولید انجام داد. دوران ورزشی میکل هرگز به مانند ژابی پیش نرفت، زیرا برادر کوچکتر در تیم هایی چون لیورپول، رئال مادرید و بایرن مونیخ بازی کرد و همچنین فاتح جام جهانی و یورو 2012 با اسپانیا و جام های داخلی و اروپایی زیادی شد.
کوینی و جسوس کاسترو
دقیقا 16 ماه بین تولد انریکه کوینی و جسوس کاسترو فاصله است، دو برادری که هر کدام صدها بار در سطح اول فوتبال اسپانیا بازی کردند. کوینی نامش را به عنوان یکی از بهترین گلزنهای تاریخ لالیگا به مطرح کرد و در کارنامه اش بیش از 200 گل ثبت شده است، اما جسوس دروازه بان بود. آنها در باشگاه دوران کودکی شان اسپورتینگ تبدیل به افسانه شدند. کوینی در سال 1980 و قبل از بازگشت به اسپورتینگ، در سال 1984 به بارسلونا نقل مکان کرد، در حالی که عیسی بیش از 400 بازی به عنوان بازیکن تک باشگاهی انجام داد. تراژدی در سال 1993 برای خانواده رقم خورد، هنگامی که عیسی پس از نجات دو پسر و پدرشان در حال غرق شدن در سواحل پیکن، واقع در ساحل شمالی اسپانیا درگذشت.