به گزارش حلقه وصل، حمید علیدوستی بازیکنی است که به قول خودش "دور کره زمین را تنهایی دویده است" بازیکنی که در سخت ترین روزها از نظر امکانات و شرایط بازی توانست مثل خیلی دیگر از ستاره های دهه شصت پرچم فوتبال ایران را در آسیا بالا نگه دارد.
در دهه شصت که فوتبال ایران از نظر استعداد در اوج بود چند بازیکن مطرح فوتبال ایران به فوتبال آلمان رفتند؛ حمید علیدوستی مهاجم تیم ملی و باشگاه هما یکی از این بازیکنان بود که در گیر و دار رقابت های بازی های آسیایی ۸۶ سئول به آلمان رفت.
اما ماجرای آلمان رفتن حمید علیدوستی و حضورش در تیم اس اف سی زالمور نیز در نوع خودش جالب است. او که در باشگاه های تهران عنوان آقای گلی را به دست آورده و یکی از مهاجمان اصلی خط حمله تیم ملی هم هست از طرف باشگاه هما که متعلق به هواپیمایی کشور بود بلیط سفر به آلمان را هدیه می گیرد:" آن زمان آقای دهداری مربی تیم ملی بود و من هم که با هما آقای گل شده بودم یک بلیط آلمان از باشگاه گرفته بودم. شرایط اردو به گونه ای بود که از آقای دهداری اجازه گرفتم و یک هفته به آلمان رفتم. آنجا به خاطر ارتباطی که با یک داور بوندس لیگا داشتم از من خواست که برای تیم کلاوس تاپ مولر تست بدهم." او اما بهانه می آورد:" من واقعا ابتدا مقاومت کردم و می گفتم لباس ورزشی ندارم اما همه چی را مهیا کرده و گفتند یک هفته با تیم تمرین کن."
مهاجم گلزن هما و تیم ملی در آن زمان به همراه چند بازیکن اروپایی از فرانسه و یوگسلاوی تست می دهد، در اولین بازی سه گل می زند و تاپ مولر از او می خواهد فورا قرارداد ببندد.او در آلمان ماند و به همین خاطر تیم ملی را از دست داده و شش ماه نیز بعد از بازگشتش به ایران اجازه بازی پیدا نکرد؛ دلیلش هم بازی کردن در فوتبال اروپا بود. او در سی سالگی و در ۳۰ بازی که در ترکیب تیم زالمور به میدان رفت و ۱۰ گل هم به ثمر رساند. یک آمار فوق العاده برای یک بازیکن ایرانی در رقابت های لیگ رده دوم کشور آلمان که در دهه هشتاد جزو بهترین لیگ های اروپا به حساب می آمد. با این وجود سقوط این تیم به رده پایین تر باعث شد تا روند موفقیت های علیدوستی در آلمان به پایان برسد.
موضوع قابل توجه درباره بازی های علیدوستی اینکه به غیر از یک ویدئو ، فیلم دیگری در آرشیو از بازی های او موجود نیست. تنها فیلم موجود مربوط به بازی تیم زالمور برابر ورماتیا ورمز از رقابت های اوبرلیگا است که شاید از شانس بد این بازی بدون گل به پایان رسید. علیدوستی در این بازی با شماره ۸ تیم زالمور در ترکیب این تیم حضور دارد و با وجود آنکه ورماتیا ورمز تیم برتر میدان است او دو فرصت خوب به دست آورد که البته هیچکدام تبدیل به گل نمی شود.
یک بار در نیمه اول او پاسی را که از راست به شش قدم آمد قطع کرد اما تحت فشار مدافع نتوانست ضربه خوبی بزند و دروازه بان توپ را گرفت. در نیمه دوم روی یک ضدحمله سریع ، توپ را گرفت و با یک شوت پای چپ می توانست دروازه را باز کند اما ضربه او با اختلاف کمی از روی دروازه به بیرون رفت. علیدوستی از مهاجمانی بود که علاوه بر سرعت و تکنیک و قدرت سرزنی توانایی بازی با هر دو پا را هم داشت و گل های زیادی را با پای چپ و راستش به ثمر رساند.
او در آلمان روزهای سختی را گذراند که شاید بخش عمده اش به خاطر روحیه احساسی و حضورش در غربت بود:" من در آلمان خیلی سختی کشیدم، یک بار به خاطر مصدومیت به کما رفتم و یک بار دیگر هم چشمم بشدت آسیب دید. در آن زمان تنها بودم ، غربت بود و دور از خانواده ضمن اینکه جنگ تحمیلی هم شروع شده بود و دیگر بیشتر نتوانستم بمانم. سپس از بوندس لیگا برگشتم به خاطر برنامه ریزی که آن زمان وجود داشت در دسته سه بازی کردم."
او در بوندس لیگا ۲ و در فصل ۱۹۸۶-۱۹۸۷ عملکرد درخشانی داشت و توانست ده گل در این رقابت ها به ثمر برساند. او گل هایش را برابر اوبرهازن، واتنشید، فرایبورگ، آشافنبرگ، فورتونا کلن(۲گل)، فرایبورگ(بازی برگشت*) ار دبلیو اسن(۲گل) و هانوفر به ثمر رساند و در بازی های کلاسیکی مثل بازی با هانوفر(۵-۵) حضور داشت.