به گزارش حلقه وصل، سعید فائقی در خصوص تصمیم اخیر AFC در سلب میزبانی از تیم‌های ایرانی گفت: این مسئله از یک سمت به عملکرد خود ما باز می‌گردد و از نظر دیگر به مسائل سیاسی ارتباط دارد. باید این را قبول کرد که کنفدراسیون فوتبال آسیا تحت نفوذ عربستان است. در ماجرای قبلی با عربستانی‌ها آن اتفاق برای ما رخ داد و ما محکم نبودیم و برخوردی نکردیم تا حالا آنها پا را فراتر بگذارند.
«آنها قدرت فوتبال ایران را در ورزشگاه‌های خودمان دیده‌اند و می‌خواهند با حذف ما با تیم‌های دیگری رقابت کنند تا کارشان راحت باشد». وی با بیان این جمله افزود: فرماندهی این جریان از سوی عربستان است، اما ما هم ضعف داشتیم، یعنی اگر در گذشته ضعیف عمل نمی‌کردیم، اکنون کشورهای دیگر جرأت نمی‌کردند چنین کارهایی با ما انجام دهند.
معاون سابق سازمان تربیت بدنی با اشاره به پیش کشیدن موضوع امنیت از سوی AFC برای سلب میزبانی از نمایندگان ایران، خاطرنشان کرد: فقط نباید به شرایط اخیر خودمان نگاه کنیم. ضعف‌های دیگری نشان داده‌ایم که به آنها بهانه می‌دهد. به طور مثال وقتی بازیکنان و مربیان خارجی به ایران می‌آیند و ناراضی از کشور ما می‌روند، به AFC و فیفا شکایت می‌کنند و با این کار در نهادهای بین‌المللی ذهنیت منفی نسبت به ایران ایجاد می‌شود. باید به موضوع امنیت یکپارچه نگاه کنیم و بدانیم موضوع امنیت، به مسائل اقتصادی هم بازمی‌گردد و این ذهنیت‌ها به آنها بهانه می‌دهد.
فائقی یادآور شد: گاهی عمل‌های ما باعث عکس‌العمل‌ها می‌شود و باید تلاش کنیم بهانه دست بقیه ندهیم. به خصوص اینکه عربستانی‌ها مدتی است با ما زاویه پیدا کرده‌اند و خود ما هم کرسی‌های سابق را در AFC نداریم تا مقابل آنها قوی ظاهر شویم.
وی با اشاره به کرسی‌های قدرتمندی که پیش از این در AFC در اختیار ایران بود، گفت: یک زمان در AFC آقای نوآموز را داشتیم که برای خودش «یَلی» بود. او را در فوتبال آسیا از زمانی که بازیکن بود می‌شناختند تا زمانی که باشگاهداری می‌کرد، رئیس فدراسیون شد و نفوذ بالایی داشت. اکنون در AFC چه کسی را داریم که به او بنازیم؟ کسی را نداریم و کرسی‌ها را خودمان با دست خودمان به بقیه کشورها دادیم.
معاون سابق سازمان تربیت بدنی با تأکید به استفاده از نقش دیپلماسی خاطرنشان کرد: در سفارتخانه‌ها مقامی به اسم رایزن فرهنگی داریم. سال‌هاست فریاد می‌زنیم که این رایزن‌های فرهنگی از المپین‌ها و ورزشکاران مهم کشورمان استفاده کنند. نقش آنها برای لابی کردن مهم است و وقتی سازمان یونسکو از آقای گل جهان که ایرانی است به عنوان سفیر خود استفاده می‌کند، چرا ما خودمان از این ظرفیت‌ها استفاده نمی‌کنیم؟ به طور مثال روزنامه‌نگاران ورزشی انجمنی دارند که این انجمن در کمیته بین‌المللی المپیک جایگاه بسیار رفیعی دارد، چرا از این ظرفیت استفاده نمی‌کنیم تا بتوانیم در رسانه‌های دنیا شفاف‌سازی کنیم؟ چرا باید بلافاصله عقب‌نشینی کرده، صورت مسئله را پاک کنیم و بگوییم با این شرایط به مسابقات نمی‌آییم.
فائقی تصریح کرد: شرکت نکردن در مسابقات را قبول ندارم و معتقدم باید از داشته‌ها و ظرفیت‌هایی که داریم استفاده کنیم. با سفرای قوی خودمان در کشورهایی که عضو AFC هستند و در این کنفدراسیون نفوذ دارند، مذاکره کنیم تا آنها رأی را برگردانند. باید از طریق انجمن ورزشی نویسان سعی کنیم در رسانه‌های دنیا شفاف‌سازی کنیم یا از کمک عضوهای شبکه‌های در فضای مجازی، بحث‌های سازنده‌ای را به راه بیندازیم. به طور مثال اینکه AFC اعلام کرده بیشترین تماشاگران را ایران دارد و همان تماشاگران باید مدیریت شده و بدون توهین یا فحاشی در شبکه‌های مجازی این بحث را راه بیندازند که چرا باید این سرمایه از دست برود؟
وی با اشاره به احتمال شکایت از AFC گفت: باید یکی دو وکیل خوب بگیریم که اگر رأی قطعی شد، در CAS این رأی را برگردانیم. وکیلی که زبان آنها را بلد باشد نه با زبان خودمان بخواهیم آنها را محکوم کنیم. چون باید با آنها با زبان خود آنها صحبت کنیم. کناره‌گیری کردن راحت‌ترین کار و صورت مسئله را پاک کردن است. به این معناست که ما قصد دفاع نداریم و خاکریز را خالی می‌کنیم. به خیال خودمان خاکریز را خالی کردیم تا حمله کنیم، اما آنها خاکریز فعلی ما را هم می‌گیرند و اجازه حمله نمی‌دهند و باید به یک خاکریز عقب‌تر برویم. برای حفظ عزت باید حکمت کنیم و نباید احساسی برخورد شود. مصلحت بر این است که اجازه ندهیم دشمن به راحتی ما را حذف کند و باید برویم، اعتراض کنیم و شکایت‌مان را پیش ببریم.
معاون فنی سابق سازمان تربیت بدنی اظهار داشت: AFC هنوز رأی نهایی خود را صادر نکرده و آنها هم به دنبال لابی کردن هستند. وقتی پیشنهاد جدید می‌دهند که میزبانی‌های ما در دور برگشت باشد، یعنی در حال لابی کردن هستند و پیشنهاد جدید ارائه می‌کنند. در این شرایط ما باید در وضعیتی آرام طرح بدهیم، پیشنهاد ارائه کنیم و لابی خودمان را داشته باشیم.
