از پوسترهای آقای مدیر برای فیلم‌های هنر و تجربه تا نامزدشدن غیرقانونی فیلمساز موردعلاقه رییس سازمان سینمایی

به گزارش حلقه وصل، کانون طراحان و مدیران تبلیغات سینمای ایران بار دیگر ضمن درود و شادباش به تمامی نامزدها و برندگان سیمرغ بلورین بهترین پوستر، بهترین آنونس و تیزر در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر که اکثر آنان از اعضای کانون و فعالان بخش تبلیغات در سینمای ایران نیز هستند، ایراداتی را به فراخوان مسابقه مواد تبلیغی و نحوه برگزاری آن در این دوره از جشنواره وارد می‌داند و بنا براعلام قبلی، این بیانیه را امروز و در فضایی به دور از هیاهو، التهاب و دغدغه‌های روزهای جشنواره، در آرامش و تدبیر جهت به کارگیری و اصلاحِ کاستی‌ها در دوره آینده جشنواره به استحضار می‌رساند:

 الف) فراخوان جشنواره

فراخوان شرکت در هر مسابقه، فستیوال و یا رویداد عموما به عنوان سندی قطعی در تبیین مقررات آن جشنواره و اتفاق فرهنگی یا هنری مورد استناد قرار می‌گیرد که ایرادات فراخوان مسابقه مواد تبلیغی جشنواره سی و چهارم، سوء تفاهماتی را در میان هنرمندان در این دوره از جشنواره پدید آورده است.

1- تعریف «فیلم سینمایی» در ایران به غلط، تنها به فیلم‌های بلند داستانی اطلاق می‌شود، در حالی که این عنوان، مستند و انیمیشن را نیز شامل می‌شود و اشاره نکردن به این موضوع در فراخوان مربوطه باعث گردید تا سئوالات و ابهاماتِ بسیاری از سوی سایت‌ها و رسانه‌ها درباره این موضوع مطرح گردد.

کانون با احترام به نظرات منتقدان این جایزه که در بخش پوستر به یک فیلم بلند مستند که در سینماهای ایران به اکران عمومی درآمده بود، پیشنهاد می‌کند دبیرخانه جشنواره در جهت روشن‌شدن موضوع در فراخوانِ سالِ آتی، بخش‌های داستانی، مستند و انیمیشن را نیز اعلام نماید تا تمامی شرکت‌کنندگان در کلیه بخش‌ها آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.

دیگر اینکه در فراخوان منتشرشده جشنواره سی و چهارم به ایرانی‌بودن فیلم‌ها اشاره مستقیم شده، درصورتی که پوستر فیلم «کپی برابر اصل» درمیان نامزدها دیده می‌شود و این فیلم مورد نظر محصول کشور ایران نیست و فقط کارگردان آن ایرانی است و کاندیدشدن آن مغایر مقررات و اصول مسابقه و فراخوان است.

 2- شنیده‌ها حاکی از این مطلب بود که ظاهرا نسخه بین‌المللی پوستر فیلم‌ها در صورتی که ممهور به مهر شرکت پخش‌کننده یا تولیدکننده می‌بودند می‌توانستند در این مسابقه شرکت کنند، چه بسا در صورت اشاره به این موضوع در فراخوان می‌توانست به حضور تعداد بیشتری از پوسترها از طراحان گرافیک منتج شود.

3- بند هفتم فراخوان تفسیر و نظر نهایی را در مورد بندهای دیگر آن به عهده دبیر جشنواره قرار داده است، در حالی که چنانچه مقررات به صورت کامل و جامع باشد، نیازی به دخالت مستقیمِ دبیر جشنواره نخواهد بود و برای همگان قابل فهم، شفاف و لازم‌الاجراست و این لزوم معمولا در مورد موارد و مسایلِ پیش‌بینی‌نشده است.  

4- تفکیکِ بخش عکس با سایر اقلام تبلیغاتی هم از نکاتی است که می‌تواند به هرچه بهتر دیده‌شدنِ این دو بخش و بررسی تخصصی آنها منجر شود. کانون طراحان و مدیران تبلیغات سینمای ایران آمادگی آن را دارد که پیشنهادات، راهنمایی‌ها و راهکارهای تخصصی و حرفه‌ای خود را در اختیار آن دبیر محترم قرارداده تا این بخشِ مغفول‌مانده سینمای ایران جان دوباره‌ای بگیرد.     

ب) نحوه برگزاری

جشنواره فیلم فجر که سی و چهار دوره از آن را پشت سر گذاشته‌ایم، به عنوان بهار سینمای ایران نامیده می‌شود و نوع برگزاری و شیوه تبلیغات فیلم‌ها در طول زمان برگزاری جشنواره می‌تواند اکران فیلم‌ها را در سالی که پیش روست تضمین و تحکیم نماید.

ضمنِ احترام به زحماتِ تیم اجرایی، در برخی از موارد، نوعی اعمال سلیقه نابه‌جا، غلط و ناهماهنگی در اجرا دیده شد که این کاستی‌ها را می‌توان در مشاوره با افراد کاردان و با تجربه تا اندازه زیادی مرتفع نمود. به عنوان مثال بخش‌هایی از فیلم‌ها قبل از شروع جشنواره از طرف دبیرخانه در اختیار رسانه‌ها قرار گرفتند که گرافیک و نوع انتخاب پلانها جهت معرفی فیلم‌ها سطحی و فاقد کیفیت لازم برای آشنایی مخاطب با فیلم مورد نظر بود و در برخی از آنها که بدون مشورت و هماهنگی با صاحبان فیلم و کارگردان آن تهیه شده بود به لو رفتن سوژه فیلم منجر شد که در چند مورد اعتراض صاحبان آثار را به همراه داشت.

در بخش طراحی و اجرای پوستر جشنواره هم که نماد اصلی آن محسوب می‌شود اتفاقات نادری پیش آمد که با توجه به ابعاد رسانه‌ای وسیع آن از بازگو کردن دوباره آن خودداری می‌گردد.

کانون طراحان و مدیران تبلیغات سینمای ایران توجه دبیر محترم را به این نکته جلب می‌کند که دعوت از کارشناسان با تجربه و دارای سلیقه در زمینه تبلیغات سینما می‌تواند از تکرار اتفاقاتِ ناخوشایند و غیرِحرفه‌ای در دوره سی و چهارم جلوگیری کند. از اینرو پیشنهاد می‌گردد تا یک شورای سیاست‌گذاری در زمینه تبلیغات متشکل از تمامی شاخه‌های مرتبط تشکیل شود.

اگر به صورت کارشناسی و دقیق به اتفاقات بخش مسابقه تبلیغات این دوره از جشنواره نگاهی بیاندازیم متوجه حضور پررنگ گروه دولتی هنر و تجربه خواهیم شد. گروهی که در جهت حمایت از فیلمسازان مستقل تشکیل شد، متفاوت‌بودن و مستقل‌بودن این گروه فیلم‌ها، ناگزیر منجر به متفاوت بودن شیوه تبلیغات و طراحی متریال تبلیغی آن فیلم ها نیز می‌شود که لزوما به فروش فیلم‌ها و جذب مخاطبین منتهی نخواهد شد.

در سینمای بدنه، تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان محترم به سلیقه خود اقدام به تبلیغات فیلم‌ها می‌کنند که در بسیاری موارد طراحان پوستر و مواد تبلیغی تبدیل به اجراکننده طرح مورد نظرِ سفارش‌دهنده می‌شوند که نتیجه آن تبلیغاتی فاقد خلاقیتِ لازم خواهد بود. نمونه طرح‌هایی که در سال‌های اخیر و با این روش تولید شده‌اند عموما فاقد ارزش هنری هستند و در بهترین حالت کپی دست چندمِ آثار هنرمندان فرنگی‌اند.

در گروه هنر و تجربه اما شیوه دیگری دنبال می‌شود: اگر فیلم‌ها دارای طراح مشخصی باشند در صورتی که با نظر مدیر گروهِ هنروتجربه همخوانی داشته باشد، مبلغ ناچیزی به عنوانِ دستمزد طراح در نظر گرفته می‌شود و در غیر اینصورت مدیر هنریِ گروه هنر و تجربه به صورت انحصاری اقدام به طراحی و با سلیقه  شخصی خود می‌نماید که این روش نیز باعث به خطر افتادن امنیت شغلی طراحانی می‌شود که با این رقم هیچگاه حاضر به همکاری نمی‌گردند. 

هر دوی این شیوه‌ها به نوعی ضربه‌زدن به صنعت سینماست. تبلیغات علمی ظریف و پراز رعایتِ جزئیات و روانشناسیِ مخاطبِ آن است و مجموعه‌ای است از روش‌ها و سلیقه‌های متفاوت. انحصارطلبی و عدم سپردن کار به کاردان و کاربلد، تنها باعث ادامه یافتن شرایطِ غیرمطلوبِ موجود خواهد بود و نتیجه آن  خالی ماندن سالن‌های سینما و رکود آن است. بیاییم در جهت ارتقاء سواد بصری مردم‌مان گام‌های موثر و بلند برداریم.

                                                                                                                با احترام

                                                                شورای مرکزی کانون طراحان و مدیران تبلیغات سینمای ایران