به گزارش حلقه وصل، یکی از فاکتورهای مهم در دنیای امروز فوتبال حضور در مراسم قرعه کشی رقابت ها است تا هم مربیان و دست اندرکاران یک تیم، فضای رقابتی با رقبایی که مشخص شده اند را بهتر بشناسند و هم از فضای شهری که قرار است در آن بازی ها را برگزار کنند آگاه شوند اما امروز شاهد یک بی تفاوتی عجیب از سوی فدراسیون فوتبال برای اعزام نماینده از سوی ایران در تایلند محل برگزاری قرعه کشی رقابت های فوتبال زیر 23 ساله های آسیا و محل برگزاری مسابقات بودیم.
اتفاقی که نشان از اختلافات درونی فدراسیون و بی توجهی نسبت به شرایط تیم امید دارد. اینکه این وسط چرا برای کمیته ملی المپیک مهم نبوده از سوی فدراسیون فوتبال کسی به این مراسم اعزام می شود یا خیر که بگذریم، به نتیجه اختلافات در فدراسیون فوتبال بیشتر باید بپردازیم.
قرار گرفتن ایران در سید چهارم سبب شد تا ملی پوشان امید در یکی از سخت ترین گروه های ممکن در راه رسیدن به المپیک قرار بگیرند به طوری که خود کنفدراسیون فوتبال آسیا از این گروه به عنوان گروه مرگ یاد کرد.
سرپنجه کردن با تیم های قدر کره جنوبی و ازبکستان و همچنین چین در رده امید کار راحتی نیست اما ما در داخل فدراسیون فوتبال و در حساس ترین روزهایی که امید می گذراند دچار نوعی سردرگمی هستیم.
وقتی از حمید استیلی به عنوان مدیر تیم امید سوال پرسیدیم که چرا از ایران نماینده ای در مراسم قرعه کشی نبود وی پاسخ داد: قرار بود من و آقای میرشادماجدی برویم اما فدراسیون بلیت نگرفت. اگر آنجا بودیم می توانستیم با توجه به آشنایی خوب آقای ماجدی به موقعیت فوتبالی کشور تایلند شهر محل برگزاری بازیهای ایران را شناسایی کنیم و حتی بازی های تدارکاتی هم جور کنیم اما نشد که برویم.
کاملا مشخص است که یا فدراسیون راه خود را برای حمایت از تیم امید گم کرده است یا در مسیر اشتباهی قرار دارد. چطور می شود برای تیمی که بیش از 45 سال است رنگ المپیک را ندیده این طور و این قدر بی تفاوت بود؟ آیا در فدراسیون فوتبال خودشان هم به این تیم امید ندارند که حاضر نشدند نماینده از ایران در سالن حاضر باشد تا حداقل برای محل اقامت ملی پوشان شرایط را بسنجد؟ دیگر لابی با تیم های شرق آسیا برای بازی های تدارکاتی پیشکش.
ظاهرا در فدراسیون کسی حواسش نیست دود آتش اختلافاتی که از نظر فنی و حاشیه ای بین کادرفنی و مدیرتیم امید به وجود آمده بیشتر از همه یقه خود فوتبال را می گیرد.
جلسه کمیته فنی در هفته ای که گذشت باید خیلی از مسائل را برای مهدی تاج روشن کرده باشد او به خوبی می داند در تیم امید حمید استیلی و فرهاد مجیدی را با هم نمی تواند داشته باشد و اصرار بر حفظ هر دو هم به استیلی و مجیدی ضربه می زند و هم فدراسیون فوتبال ضررش را می بیند.
در جایی که مجیدی با مصاحبه ها و پست هایش در صفحه مجازی خود شفاف و یا نامحسوس صحبت از دخالت می کند و از سویی استیلی با شرح وظایف مشخص مدیر تیم امید است و زیر بار هیچ گونه دخالتی نمی رود و ماندن و نماندن خود را در گرو تصمیم فدراسیون قرار داده است آیا عقل سلیمی می پذیرد که تیم امید با این فضای مسموم به کارش ادامه دهد؟
کمیته فنی فدراسیون تا چه وقت می خواهد این قدر منفعل و خنثی رفتار کند و دست روی دست بگذارند تا وقتی کار از کار گذشت نوشدارو بعد از مرگ سهراب شوند؟
با این شرایط آیا نباید تیم امید را یتیم تلقی کرد؟ تیمی که یتیم بودنش از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. در فدراسیون فوتبال گویی جنگ قدرت و لابی است که تصمیمات را جلو می برد وگرنه اگر هدف ها یکی بود که الان ناظر شرایط بحرانی نبودیم. در روزی که از رقبای خود برای برنامه ریزی نه یک قدم صدها قدم عقب هستیم به جای اینکه به فکر برنامه ریزی باشیم باید به این فکر کنی سرانجام مجیدی و استیلی و... چه می شود.