امروز نهم آذماه 1400 چهارمین سالگرد درگذشت مرحوم حبیبالله چایچیان «حسان» است. شاعری که چندین سال با اشعار پر محتوایی از جمله «امشب شهادت نامه عشاق امضا میشود/ فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود» و « آمدم ای شاه پناهم بده» اشک از دیدگان ما جاری کرده است.
حمیدرضا برقعی معتقد است: شعر آئینی از شعر عاشقانه پیشی گرفته و جلوتر است چرا که شعر عاشقانه در حسین منزوی تمام شد.
مؤسسه شهرستان ادب در اولین فاطمیه(س) بدون مرحوم چایچیان مشهور به «حسان» طرح گرافیکی چهرهنگاری از او را منتشر کرد.
فرزند مرحوم حبیبالله چایچیان گفت: مراسم چهلمین روز درگذشت مرحوم حسان با برنامهریزی شاعران آئینی در قم برگزار خواهد شد.
طی مراسمی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزیدگان پانزدهمین همایش سوختگان وصل تجلیل شدند.
سعید حدادیان با بیان اینکه مرحوم حسان سوزدل داشت و اهل بکا بود، گفت: این شاعر اهلبیت(ع) هرگاه شعری را میخواند، با اشک همراه بود، او اهل اشک و بکا و سوزدل بود و باید دانست خمیرمایه این اشعارش با اشک عجین میشد.
محمدمهدی سیار با اشاره به سه ویژگی مرحوم چایچیان در شعر آئینی گفت: استاد حسان فرمی متناسب با ساحت رسانه امروز برای شعر ارائه کرد.
مرحوم استاد حسان حق بزرگی بر گردن همه شاعران ولاییسرا و نیز مداحان عزیز دارد. هنوز هم جذبه اشعار مرحوم حسان در مداحیهای دوران دفاع مقدس، تازگی و طراوت خاص خود را در اذهان حفظ کرده است.
محمد مهدی عبدالهی از شاعران جوان کشورمان دو رباعی را به مرحوم حبیبالله چایچیان «حسان» تقدیم کرد.
شاعر و مداح اهلبیت(ع) گفت: آنچه مطرح بود ولایی بودن، نجابت و آقایی او بوده است. شعرش، شعر ولایی بود و برای اهل شعر، سرودههای قابل توجهی سروده بود.
حسان سالهای سال برای اهلبیت(ع) قلم زده و آثار ماندگاری مانند« آمدم ای شاه پناهم بده» را خلق کرده که همه ما هرگاه به زیارت سلطان علی ابن موسی الرضا(ع) میرویم یا مرغ دلمان هوای مشهد میکند و دلتنگ آقایمان میشویم زمزمه میکنیم و اشک میریزیم.
هیچ چیز مثل روضه زنگار از جامعه و فرد نمی زداید. تقاضا می کنم به بحث روضه بیشتر دامن زده شود. مملکت ما در حال حاضر بیش از هر چیز به روضه نیاز دارد.
آیین رو نمایی از قطعات عاشورایی ماوا و نیز تجدید خاطره با پیرغلامان دستگاه حسینی(ع) فردا در سازمان اوج برگزار میشود.