در جریان حادثه عاشورا، در اوج بیداد دشمنان اسلام و اوج مظلومیت اهلبیت(ع) امام محمد باقر علیهالسلام کودکی چهار ساله بود که بار همه مصیبتهای آن روز را با همه دردها و رنجهای اسارت، بردبارانه در سینه کوچکش تاب آورد و مانْد تا روزی بار سنگین امامت امت اسلام را بر دوش کشد و درختی را که با خون پاک جد بزرگوارش آبیاری شده بود، به بار نشاند.
در روز جمعه، اول ماه رجب سال 1357 هجری، در شهر مدینه، فرزندی متولد شد که او را محمد نامیدند. مادرش فاطمه دختر امام حسن(ع) و پدرش امام سجاد(ع) بود. از این جهت، نخستین امامی بود که هم از نظر پدرو هم از نظر مادر، فاطمی و علوی بود.