مجید تال از شاعران جوان و آئینی کشورمان در ایام میلاد اباعبدالله الحسین علیه السلام جدیدترین سروده خود که در قالب قطعه است را با نام « نامه سربسته» منتشر کرده است. این سروده که اشاره دارد به حدیث طوبی و در آن شاعر به برشمردن فضائل اهلبیت علیهم السلام می پردازد.
هنرمند نمیتواند به مسایل روز خود بی تفاوت باشد. مثلا در مورد مدافعان حرم وقتی یک نفر حاضر میشود از جان و مال و ناموس خود بگذرد و در راه دفاع از حرم اهل بیت فداکاری کند چطور یک شاعر یک ساعت وقت خود را صرف نکند و نادیده بگیرد این اتفاق بزرگ را.
زینب(س) آمده است، تا صبر، از ظرفیت تعریف شده خود، عدول کرده باشد. آمده است، تا پایمردی بر مدار بی نهایت انسانیت استقرار یابد. آمده است تا کوثر، کوثری ممتد آورده باشد.
نگامی که حضرت معصومه علیهاالسلام شهر مدینه را به قصد دیدار برادر در خراسان ترک کرد و به شهر ساوه رسید، ماموران مامون به کاروارن آنها حمله کردند و عده ای از را کشتند، در بعضی نقل آمده است که حضرت معصومه سلام الله علیها نیز در جریان همین ماجرا و در ساوه مسموم شد و از همراهان خود خواست تا او را به قم ببرند.
نکته مهم این است که در زمان هایی از تاریخ همراه داشتن نوحه جرم محسوب می شده و نوحه خوانان اهل بیت (ع) تحت تعقیب حاکمان جور قرار داشتند و الان این موهبت الهی را باید قدر بدانیم.در دوره دوم اوج شعرخوانی و نوحه سرایی برای اهلبیت بود که حتی ایام دهه ی عاشورا تعطیل اعلام شد و مجالس تعزیه به تفصیل و باشکوه برگزار می شد.
معتمد عباسى، امام حسن عسکرى(ع) را در هشتم ربیع الاول سال 260 ه. ق، به شهادت رساند و امامت مهدى موعود که رهبرى و ولایتش را پیامبر اکرم(ص) و معصومین پس از ایشان وعده داده بودند، آغاز شد.
در تاریخ اسلام دو حادثه بسیار مهمّ و بزرگ اتفاق افتاده است که از یکی رسالت و از دیگری امامت به وجود آمده است. نخستین حادثه، نزول وحی بود که رسالت پیامبر گرامی اسلام(ص) را در برداشت و دومین حادثه نیز در هیجدهم ذیحجه سال دهم هجرت در مسیر بازگشت پیامبر گرامی اسلام از مراسم حجة الوداع اتفاق افتاد.
بیست و پنجمین روز رجب، مرثیه‌خوان داغ مردی است که هر لحظه زندگی‌اش، خنجری بود بر قلب آنان که نخل تناور امامت را سوخته میخواستند. هفتمین پنجرهای که رو به دریا باز میشد و جزر و مدّ نگاهش، زمین و آسمان را به خضوع وا میداشت. او که بر اسب خشم خویش، لگام زده بود و رودِ گذشت و مهربانیاش، همواره در دلها جاری بود.
