«پدرم خواننده و مادرم روضهخوان بود و دلش میخواست تنها پسرش شهید شود. من هم ۳۲ بار شهید شدم؛ البته در نقشهایم! »
سریال زخمکاری فاقد ویژگیهای مولف است و ماحصل دسترنج کارگردانش نیست بلکه حاصل سفارش است و مثل درخت گردو، شیشلیک و درخت گردو به سفارش پسرعموهای جدید محمد حسین مهدویان ساخته شده است.
دبیر سینمایی روزنامه سازندگی بعد از اطلاع رسانی درباره شیوه همسویی فیلیمو با مسئولان تحریریه که منجر به یک مصاحبه بلند شده نوشت: کار روزنامهنگاری را ظاهرا با دوزارینگاری اشتباه گرفتهاند.
حال شما چگونه می توانید با تفسیر به رای،اتفاقات غیراخلاقی که در سریال «زخم کاری» رخ می دهد را با استفاده نادرست از کلام خدا تطهیر کنید را نمی دانیم!
حفظ شأنیت ساترا مساله مهمی است و خود ساترا در این امر مهم، نقش اول را بازی میکند. گفتهاند حرمت امامزاده به متولیاش است و بیراه هم نگفتهاند.
زخمکاری اولین سریال مسئلهدار نمایش خانگی نیست؛ امنیت حریم خانواده هر روز قربانی سود بالای VOD های میشود.
بسیاری از کاربران فضای نسبت به تعدد سکانسهای مصرف سیگار واکنش نشان دادهاند. دکتر عباسعلی امیری مینویسد:سریال «زخم کاری» آنقدر که سکانس های سیگار دارد فکر کنم همه عوامل آسم گرفته باشند.
اواخر دهه ۸۰ استعمال دخانیات در تلویزیون ایران ممنوع شد و این یک فرهنگسازی درست و مناسب برای جلوگیری از افزایش دخانیات در ایران محسوب میشد.
این ستایش ها و تعریف و تمجیدها برخی از فیلم سازان را دچار توهم می کند به طوری که دیگر از کوچکترین نقدی، عصبانی و دلخور می شوند که همه اینها ریشه در فشارهای اقتصادی خبرنگاران سینمایی دارد که عرض کردم.