بدانید که هر کس تقوای خدا را پیشه خود سازد، خداوند برای او راه خلاصی و رهائی از فتنه ها قرار میدهد، و نوری را برای روشنگری از تاریکی ها و ظلمت ها برای او روشن میکند.
وقتی بنده ای در دل شب تاریک با خدای خود خلوت کند، پروردگار قلب او را نورانی می کند. تا از راه شب زنده داری وارد نشوی، غیر ممکن است که بتوانی به سوی خدا سفر کنی!
خدایا در این ماه رمضان مرا در دارالقرار خودت جای بده؛ دارالقرار خدا کجاست؟ اگر فقط حساب قیامت بود می گفتیم مراد لابد بهشت است؛ اما ارتباط با ذات احدیت در همین دنیا هم دارالقرار است و موجب آرامش میشود
بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
بهترین وسیله ای که بندگان با آن به درگاه خدا تقرب می جویند، ایمان به خدا،برپا داشتن نماز، اداء زکات، روزه ماه رمضان، حج و عمره، صله رحم، انفاق و بخشش در راه خدا درنهان و آشکار، و تمام اعمال نیک است.
کار بدی مکن که ناگریز از عذرخواهی باشد، زیرا انسان با ایمان، نه بدی می کند و نه عذر می خواهد؛ ولی منافق همه روز بد می کند و پوزش می طلبد.
مردی که به دیگران غذا می دهد، با همسایگان مدارا می کند، و درب خانه اش به روی دیگران باز است، ولی اگر موقعیت حرام برایش پیش بیاید، او آن را انجام دهد، این اعمال او-اگرچه زیاد باشد- ولی بدون تقواست
مقام عصمت دو نوع است، عصمتی که موجب میشود تا انسان گناه نکند، مانند بسیاری از اولیاء الهی که دارای این عصمت هستند و عصمت دیگری هم داریم که خدا ضامن آن است که مخصوص انبیاء و معصومین می باشد.
اطاعت هم توفیق می خواهد ، زمینه سازی این توفیق باید توسط انسان مهیا شود، ما با اختیار خودمان کار انجام دهیم اما توفیق را خدا باید میدهد.
خدا وقتی دعا را مستجاب می کند که داعی، به راستی او را بخواند، نه اینکه در دعا رو به خدا کند و دل به اسباب ظاهری داشته باشد و این وقتی صورت می گیرد که امید دعا کننده از همه اسباب ظاهری قطع شده باشد
مردم به غلط خیال می کنند ممکن است بدون اختیار اسیر شیطان شوند، در حالی که این تصوّر باطل است. تا به شیطان گذرنامه ندهند این موجود پلیدِ رانده شده از درگاه رحمت الهی، نمی تواند وارد کشور جان او شود.
«تدبّر» از ریشه «دَبْر» (بر وزن ابر) گرفته شده و به معنای عاقبت اندیشی است، تلاوت کننده قرآن، هنگام تلاوت آیات شریفه باید به عاقبت کسانی که آیات تلاوت شده در مورد آنها سخن می گوید بیندیشد.
و ای بندگان خدا! بدانید هر کس که تقوای خدا را پیشه سازد، خداوند برای او راه خلاصی و رهائی از فتنه ها را قرار میدهد.
بعضی از افراد، اطاعت و امتثال امر دارند؛ اما خشوع قلب ندارند. «خشوع قلبی» حقیقت دیگری است.
بیچاره، کسی که چشم نداشته باشد، بدتر از او کسی است که چشم باطنیاش بسته شده و جلوی واردات قلبی او گرفته میشود، قلب او در برابر حقایق عالم، بسته است.
آمد در مقابل ایشان ایستاد، و یک اسکناس یک دیناری به ایشان داد. مرحوم قاضی روی خود را به عقب برگردانده و به من فرمود: دیدی خداوند قادر است؟!