در دعای روز اول ماه رمضان بنده به خداوند عرض میکند: "خدایا قرار بده، روزه مرا در آن از روزهداران واقعی، و قیام و عبادتم را در آن از قیام شب زنده داران، و بیدارم نما در آن از خواب بی خبران، و ببخش به من جرمم را در این روز ای معبود جهانیان و در گذر از من ای بخشنده مجرمین."
آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) در یکی از سخنرانیهای خود به اینکه چه حاجاتی را باید از خدا بخواهیم، پرداخته است.
با یک پیاله شیر گرم و یک دانه خرما، به استقبال آمده و تو را می خواند. سر به زیر و آرزومند، به آغوشش پناه بیاور!
کودک حال روحانی والدین خود را به هنگام افطار؛ که لب باز نمی کنند تا دعایی را زیر لب زمزمه کنند میبیند. زمزمه های دعای سحر را در خواب و بیدار شبانه میشنود. همه اینها برای او راز بزرگی را در خود دارد.
دل مؤمن میان دو انگشت خداوند است و او را آن طور که بخواهد می گرداند. در عین حال باید بدانیم که انسان، با رفتار خود این برخورداری از تقلیب و تقلّب الهی را در خویش به وجود می آورد.
به تازگی یکی از صفحات منتسب به دفتر نشر و حفظ آثار رهبری بخشی از سخرانی امام خمینی (ره) درباره ماه رمضان را منتشر کرد.
از خوردن سحری هر چند به اندازه یک دانه خرما یا یک جرعه آب تا استعمال عطر را میبینید.
علی رغم اینکه جهان با ویروس کرونا درگیر هستند و این بیماری بر جنبههای گوناگون زندگی انسانها سایه انداخته است؛ مردم مسلمان کشورهای عربی مثل سال های گذشته با "فانوس رمضان" به استقبال ماه خدا میروند.