تنها آرزوی شخصیت اصلی فیلم این است که ای کاش انقلاب به جای بهمن، اسفند شده بود و در هر فرصتی زن و مرد باید بروند توی اتاق، درب اتاق را ببندند، پردهها را بکشند تا فواد و زیبا متولد شوند.
به خاطر رفتار نظام در ایران، همه به فکر مهاجرت هستند. جمهوری اسلامی موسیقی را مطربی میداند و درکی از آن ندارد تا فعالیت های موسیقایی را محترم بشمارد.
شبکههای ماهوارهای تاسیس شده، تلاش کردند با اجرای این طرح، شبکههای موضوعی با «احیای نوستالژی فرهنگی دوران پهلوی» را راهاندازی کردند، تا از کمکهای مالی، این طرح بزرگ بینصیب نمانند.