برخی غربگرایان منطبق با عملیات فریب آمریکا ادعا میکردند جمهوریخواهان، جنگطلب و جنایتکار هستند، اما دموکراتها نه!
این بازی دو سر باخت، برای کسی است که نفهمید چه زمانی روی ارّه نشست و راه پیش و پس برای اسرائیل باقی نگذاشت. قطعا نام نتانیاهو، در صدر متهمانی قرار خواهد گرفت که عملکردشان، به عملیاتی شدن نفرینِ «نرسیدن اسرائیل به ۸۰ سالگی» شتاب بخشید.
این جنگ، جنگ ارادهها و بازی بزرگان است. تا چند هفته قبل در رسانهها چنین تصویرسازی میشد که اسرائیل به مرزهای ایران در شمال و جنوب و غرب رسیده، در حال عادیسازی با برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس است و برای بیثباتسازی ایران به کمک آمریکا تدارک میکند.
هرگز منتقد و معترض دارای نگاه اپوزیسیون نسب به نظامهای آمریکایی یا اروپایی را پیدا نمیکنید که همانند معارضان شرقی، نامزد جایزه صلح نوبل شود. جایزه آنها غالبا سرکوب و طرد و اخراج و سر به زیر آب شدن است.
برخی معارضان جمهوری اسلامی (از جمله افراطیون مدعی اصلاح طلبی) ادعا میکردند نباید ورزش را سیاسی کرد. اما وقتی تیم ملی ایران به جامجهانی راه یافت، خواستار حذف تیم از جامجهانی شدند؛ خیانت منحصر به فردی که در هیچ کشور دیگری نظیر نداشت!
مأموریت غربگرایان، تبرئه آمریکا و ترویج مطلق همسایه هراسی و همسایه ستیزی است و هر همسایهای که اشتراکات تاریخی و فرهنگی بیشتری با ملت ما داشته باشد، بیشتر در معرض این هراس افکنی است. دیروز عراق و امروز افغانستان.
کسانی که با اپوزیسیون نمایی، در آمریکا و اروپا پناهندگی گرفتند تابه کاسبی و هرزگی و کاباره گردی شان برسند، موفق ترین گروه اپوزیسیون بودند! سر طرف غربی کلاه گذاشتند و روی دست همان ها باد کرده اند.
از جمله طراحیهای CIA و MI6 در قالب کودتای مخملین که در جریان فتنهسبز رونمایی شد، تقلید از فنون رزمی «جوجیتسو» بود. طبق این تاکتیک، اگر بتوان بخشی از نیروی حریف را علیه خود وی به کار گرفت، بخش مهمی از تئوری «مهار» و «انحلال قدرت» عملی شده است.
باید بررسی کرد دولت روحانی کدام وضعیت و شاخصهای اقتصادی منفی شده را تحویل دولت داد و دولت رئیسی پس از دو سال دست و پنجه کردن با آن میراث، اکنون در کدام موقعیت ایستاده است.
اکنون چند ماه است که افراطیون مدعی اصلاحات و برخی مدعیان اعتدال همسو، کلیدواژه خالصسازی را با ادبیات گوناگون و بعضا حتی متناقض تکرار میکنند.
روحانی هشت سال تمام، به تنهایی برای کشور نسخه های خسارت باری را پیچید که جبران برخی از آن ها ممکن است به اندازه دوره چهار ساله دو دولت زمان ببرد.
چرا روزنامه های مدعی اصلاحات و اعتدال باید بهره برداری از فاز ۱۱ پارس جنوبی را مطلقا سانسور کنند، یا نهایتا با یک تیتر کاملا ریز پوشش دهند؟!
«به قلّهها نزدیک شدهایم، نباید خسته بشویم». فهم هر کدام ما از این بیان رهبر انقلاب چیست؟ چه دریافتی از «قلهها» و میزان دوری و نزدیکی به آنها داریم؟ و برای پویش ملی در این مسیر، کدام نقش را ایفا میکنیم؟
نظریهپردازان بسیاری در غرب، مانند تحلیلگر روزنامه گاردین معتقدند رویای قرن آمریکایی به پایان رسیده است. اما پایان قرن آمریکایی را نباید صرفا در ضعف نظامی و پسرفت نفوذ آمریکا در کشورها دید.
روزنامه اعتماد در تیتر اصلی خود، از قول یک نماینده مجلس مدعی شد: جریان انحرافی در دولت، مجلس و ساختار مدیریتی نفوذ کرده است!
حسن روحانی یا علی لاریجانی و چهرههایی از این دست سالیان متمادی در پستها و مناصب مختلف حضور داشتهاند و دیگر حضور این افراد جذابیت چندانی ندارد تا جایی که از حضور آنها در عرصه انتخابات استقبال نمیکنند.
یک سری از این غربگراهای امتحان پس داده هم هستند که صبح تا شب تکرار می کنند: «چرا با آمریکا مذاکره و توافق نمیکنید؟» اما هنگامی که توافقی حاصل شود، میگویند این که نشد توافق؛ مبادله غذا و دارو است، پولها با واسطه به دستمان می رسد و فلان و بهمان!
توافق ایران و آمریکا برای مبادله زندانیان و همچنین آزادی ۶ میلیارد دلار از منابع بلوکه شده ایران در کُره جنوبی، موضوعی بود که ظرف یک سال گذشته حاصل شده بود، اما طرف آمریکایی چند بار حرفش را عوض کرد.
سردبیر یک روزنامه زنجیرهای توقیف شده در دوران دولت خاتمی معتقد است مطبوعات دوم خردادی از چریک بازی برخی روزنامه نگاران لطمه خورد.
کارنامه 2 ساله ابراهیم رئیسی و دولت وی را میتوان از زوایای مختلف ارزیابی کرد؛ مقایسه با کارکرد رئیسجمهور و دولت قبل، شعارها و وعدههای انتخاباتی، رضایت مردم، ارزیابی کارشناسان و آسیبها و موانع موجود.