مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: تمام مومنین و مومنات را هم که توی قبر میخوابانند، میگویند بخواب مثل خوابیدن عروس! آیا نشنیدهاید وقتی تلقین میکنند میگویند نَم نومه العروسِ! بخواب مثل خوابیدن عروس! اینجا عکس آن عالم غیب است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: نافله آدم را نفله میکند. بخوانید، هر چه بادا باد! نافله در مستحبّات است. کارهای مستحبی را انجام بدهید. نافله، آدم را نفله میکند. آدم در دستگاه خدا، نفله بشود چطور است؟ خوب است یا بد؟ معلوم است خوب است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: یک دل در عالم بیشتر نیست. دل یکی، دلبر هم یکی. یک دل است و همه ما توی همان دل دچار هستیم. یک دل، در هستی بیشتر نیست و آن هم مال خداست. خدا دلبر است. دلها را میبرد و اصلا برده و مال خودش کرده است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: فقط زنها حجاب ندارند. زن، حیا و حجاب دارد، مرد هم دارد. آیا ندارد؟ آیا مرد، بیحیا میشود؟ پس مرد و زن؛ حجاب داریم. مرد و زن؛ با ادب، با حیا و با انصاف هستند. یک پارچه حیا و ادب هستند.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: تمام روی زمین بسته به امامان ما هستند و حول و قوه درون آن هم، مال خداست. یعنی سر تا پا خدانما هستند و او را نشان میدهند. همه مخلوقات روی زمین هم، شاگرد محمّد و علی(ع) هستند.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:کسانی که قدری عقل دارند و به خدا حسن ظنّ دارند؛ هر وقت میافتند و زمین میخورند، خدا دستشان را می گیرد و بلند میکند. دوباره زمین میخورند، باز دستشان را میگیرد. عاقلها زمین میخورند.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خدا، از تمام مکَارها زیباتر و قشنگتر است. مکر، خیر ندارد ولی من نمیدانم چرا مکر خدا، خیر دارد. مکر و حیله خوب نیست اما برای تقرّب به خدا خوب است. مکر خدا، خیر مکّارهاست.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: انشاءالله مومنین، براق محمد و آل محمد(ص) باشند؛ زیرا وقتی آنها سوار ما باشند، رو به خدا میرویم. حالا که نشد ما خود، براق سوار باشیم خوب است که لااقل براق این خانواده باشیم. بدتان که نمیآید؟.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: نفس، همان الاغ زیر پای آدمی است که سرش را این سو و آن سو میکند و وقتی یک کمی آن را تیمار میکنید و به پالانش اهمیت میدهید، سوار آدمی میشود.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: آهسته به مومن گفته است که تو هم قاطی با مردم باش، خیلی قاطی، مَعَ الناسِ. مَعَ خیلی مخلوط است، خونت قاطی با خونش، رگت قاطی با رگش، همه چیز، قاطی با برادرت باشد و لکن از آنها نباش.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خود ملاّ آقاجان تعریف میکرد که شب خواب دیدم حضرت زهرا(س) میگویند تو ادّعای نوکری ما را میکنی؛ رفتی و مجلس فرزند ما را به هم زدی؟ فهمید که صاحب مجلس از گفته او پکر شده و فکر کرده بود که لابد یک چیزی هست.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: طلبهها خیلی ناقلا هستند. شما هم طلبهاید. هر کس خیر را طلب میکند، طلبه است. انشاءالله همه شما مومنین و مومنات، طالب خیر باشید. کسی که طالب علم است، طلبه است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:همه، مرکب خود را سوارید. دیگر هیچکس بار دیگری نیست. الان هرکس روی پای خود ایستاده و دارید با پای خود راه میروید. آرام راه بروید و برای خودکار کنید، که اگر برای خود کار کنید آن کار برای همه است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: آخرت، شب ندارد. غصه ندارد. شب یعنی غصّه و هجران و حزن و اندوه درونی. قیامت؛ شب و روز، هر دو روز است – چون قیامت است و کار تمام شده است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: همین الان که در راهیم، دارند من و شما را شفاعت میکنند. حواستان را جمع کنید تا وقتی شما را جزو ملک خودشان میآورند، قبول کنید. همه شما را میگوید این مال من است، آن مال من است؛ قشنگ با آنها باشید.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: آنها دریاهای عزت و نور خدا و حیایند. امیدوارم بر اثر نشستن و برخاستن با آنها و ذکر و یادشان ما از این کوچکی و ضعف و کودکی و ظلمات جهل و نادانی، نجات پیدا کنیم. آیا میدانی آنها چقدر قشنگ هستند؟ چقدر زیبا هستند؟.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: عزیز خدا و ولی خدا گریه کند؛ یعنی همه آسمان و زمین و ملک و ملکوت، دارد گریه میکند همه جا مضطرب میشود، سر انسان، بالا، پایین، آسمانها، زمین، همه گریه میکنند. زیرا قلب مومن، عرش رحمان است.
شما وقتی تشنه میشوید اگر پنج دقیقه طاقت بیاورید، آخر سر هوار میزنید، یا دعوا میکنید که آب بیاور – یا خودتان طرف آب میدوید. عطش که زیاد شود، اختیار آدمی را میبرد. این تازه عطش ظاهری است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خداوند عطش محبت، نصیبتان کند که وقتی بگیرد ریشه هر چه غیر خدا و غیر امام را میسوزاند. آن، عطشی بسیار قوی است که بدن انسان را خشک میکند، به حدّی که مثل خاک خشک میشود.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: از هر جهت، سلام امام معصوم مقدم است. آنها سلام میکنند. وقتی توفیق نصیب شد و غسل(زیارت)کردی؛ معلوم میشود که سلام را اجابت کردهای. آن وقت شما هم میگویی السلام علیکم و رحمهالله.